Wel een oma, maar de vader wil er niets van weten

<p>Hoi, </p><p>Ik vraag dit even in het baby forum. Ik ben zwanger en mijn partner heeft mij verlaten toen hij hoorde van de zwangerschap. Voor mij echt een shock. De zwangerschap was niet gepland, maar we hebben het er wel over gehad en dat hij er in de toekomst mogelijk voor open stond. Ik ben niet van abortus, dat wist hij ook. We hadden bescherming gebruikt en totaal onverwacht een plusje. Ik bleek toen al zeven weken met een hartslag. </p><p>Voor hem was het of abortus (waar hij ook niet bij wilde zijn) of hij zou mij verlaten. Ik heb pcos, en had dit niet verwacht. Ik ben 35. Ik heb na veel overwegen besloten het kindje te houden. </p><p>Zijn moeder (hele lieve fijne vrouw) wil graag betrokken blijven, mijn ex vind dit goed, zolang hij het kindje nooit hoeft te zien. Ik ben nu nog zwanger en houdt haar op de hoogte. </p><p>Ik vind dit een lastige situatie en ik weet dat ik ver vooruit denk. Maar als mijn kindje geboren is, en oma komt meer in beeld. Hoe kan ik dit combineren? En als het kindje wat ouder is, hoe leg ik dan uit waarom deze geen papa heeft en wel een oma. Zonder mijn kindje te kwetsen of te verwarren. </p><p>Ideeën zijn welkom!</p>
 
Jeetje wat een heftige situatie. Heel knap dat jij goed naar jezelf en je gevoel hebt geluisterd. Dat zal ook niet gemakkelijk geweest zijn. Ik weet niet hoe je dit in de toekomst in kan kleden, maar ik zou wel denken dat het fijn kan zijn om hulp te hebben bij dit soort vraagstukken, misschien zelfs een organisatie die hierin thuis is en goed advies kan geven?
Ik zelf heb dus niet echt een advies maar wil je wel alle goeds wensen voor jou en je kindje ?
 
Door gewoon als de tijd voor is eerlijk zeggen zonder verwijten dingen dat papa dit niet wilde maar stel dat dat het wel mag en kan maar je heb wel lieve oma die wel graag wil zien
 
Ik denk dat het voor jou, baby en oma fijn zal zijn om elkaar te hebben. Zoals gezegd, wanneer het kindje oud genoeg is om het te begrijpen kun je het gewoon eerlijk vertellen. En denk dat hij/zij sws wel vragen zal hebben over de vader etc, de verwarring/kwetsing die daar in mee speelt zal er helaas alsnog zijn denk ik. En misschien juist fijn als oma daar dan ook een rol in kan spelen om te ondersteunen/verzachten. Vertellen over papa etc
 
Ik zou deze oma zeker in het leven van je kindje toelaten. Een fijne oma kan een enorme verrijking zijn voor je kinderen. Dat zie ik tenminste bij mijn eigen kinderen. Ze zijn echt dol op elkaar. Hoe en wat hoef je nu ook niet te beslissen. Pas over een paar jaar is je kindje groot genoeg om uitleg hierover te begrijpen. Misschien is de situatie met de vader dan ook weer heel anders dan nu. Anders wordt het toch de waarheid vertellen (niet vader zwartmaken hoor).
 
Bedankt voor de adviezen, heel fijn! 
Sowieso ben ik heel blij dat de oma ook oma wilt zijn. Ik ben dol op haar en ik denk dat ze een hele leuke oma is. En het is fijn dat mijn kindje ook iets van die kant van de familie kan leren kennen. Het is alleen lastig dat mijn ex en haar zoon ons kindje nooit wil zien, en zijn zus ook niet. Het lijkt me verwarrend. Hele huis vol foto's ect. 
Ik wil mijn kindje (als de tijd daar is) zo eerlijk mogelijk en zo simpel mogelijk iets over de vader kunnen zeggen als hij/zij vraagt naar de vader. Zonder deze zwart te maken, maar ook geen leugens te vertellen. Ik moet dit dan ook goed afstemmen met oma. Zelf kwam ik niet verder als 'papa is een man die ver weg woont en....' 
Geen papa wilde zijn, maar mama heeft genoeg liefde voor jou!
Voor andere dingen in het leven koos, maar mama koos voor jou en is heel blij met jou en houd van je' 
Dit soort dingen. 
 
Zoiets
Papa is een meneer die heel ver weg woont en voor anderen dingen koos in het leven. Maar mama koos voor jou en wilde heel jou heel graag! Mama heeft heel veel liefde, zoooveel. Genoeg voor ons allebei.

Oma is weer de mama van papa, de man die ver weg woont. Oma wilt jou graag ontmoeten en met jou spelen en je leren kennen. 
 
Fijn dat oma contact wil en dat jij hier voor open staat! De rest regelen ze zich zelf maar toch ? Misschien neemt papa van oma meer aan tzt. Of trekt hij sws bij als hij foto's ziet. Niet jouw probleem en maak het dat ook zeker niet! Jij hebt je kindje en je kindje heeft jou en oma. 


Hoe uit te leggen naar je kindje zal pas ter sprake komen als je kind een stuk ouder is. In het begin neemt een kind de situatie zoals deze is en zal gewoon gewend zijn aan een leven met mama zonder zich af te vragen waar papa is. Dus die zorgen komen pas na de 3 of later. Dan kan de hele situatie alweer anders zijn, 3 jaar is nog zo ontzettend lang, parkeer die zorgen maar voor dan ?
 
Terug
Bovenaan