<p>Hallo allemaal,</p><p>Nu zijn er al best veel topics als deze maar toch zit mijn situatie iets anders in elkaar.</p><p>Ik ben moeder van 2 jongens 5&3 jaar. Nu wilde ik graag nog een derde maar manlief niet. Vorig jaar veel gesprekken gehad, de knoop doorgehakt: we laten het bij 2.</p><p>Maar nu hebben we het er pas weer over gehad en wil manlief het toch wel. Mooi! Zou je denken, toch zit het iets anders. Ik heb me vorigjaar er helemaal bij neer gelegd: gestart met een nieuwe studie, verbouwing voorbereid.. verder gegaan met leven. Baby spullen opgeruimd. Hoofdstuk nog een kindje afgesloten.</p><p>Ik vraag me af of ik het zelf nu nog wel wil. Vind het zo lastig. Een derde is altijd welkom maar die mindset moet weer even om. Pfff ik zit er echt mee in mn maag. Wat moet ik nu? Ik wilde dit zo graag en nu... ik weet het gewoon niet meer. Alle praktische kanten: geen bezwaren daar ben ik heel nuchter in, dat lost zich wel op. Maar wat wil mn hart.</p><p>Groetjes Cis</p>
Wel/geen derde kindje?
- Onderwerp starter gebruiker549517
- Startdatum
Ik denk dat je het beste hier even over na moet denken. Als jullie een 3e willen hoeft dit niet perse nu toch? Misschien over een jaartje of anderhalf jaar. Of na je studie (ik weet niet hoelang deze duurt)
Zo heb jij even de ruimte om na te denken.
Ik heb dit namelijk andersom meegemaakt mijn man wilde echt geen 3e terwijl mijn wens alsmaar groter werd. Ik heb hem gevraagd hierover na te denken ipv gelijk die deur voor mij dicht te gooien.
Dit heeft die even een tijdje gedaan, en nu zitten we in ronde 1 voor ons 3e kindje.
Denk er even over na en volg je gevoel!
Succes
Zo heb jij even de ruimte om na te denken.
Ik heb dit namelijk andersom meegemaakt mijn man wilde echt geen 3e terwijl mijn wens alsmaar groter werd. Ik heb hem gevraagd hierover na te denken ipv gelijk die deur voor mij dicht te gooien.
Dit heeft die even een tijdje gedaan, en nu zitten we in ronde 1 voor ons 3e kindje.
Denk er even over na en volg je gevoel!
Succes
Lastige situatie! Ik snap dat je het 'afgesloten' hebt en dat is nu weer even een knop omzetten. Aan de andere kant snap ik ook dat je niet te lang wilt wachten ivm leeftijdsverschil misschien.
Ik heb 2 meiden van 4 en 2 jaar. En ben nu 13 weken zwanger van een 3e kindje. Voor ons was het niet echt een discussie, we wilden dit allebei graag. Maar we wilden geen 3 kinderen onder de 4 jaar, maar ook weet geen jaaaaren leeftijdsverschil. Als de baby geboren wordt zijn mijn dochters ruim 4.5 en bijna 3 jaar. Zo zitten ze qua leeftijd nog allemaal redelijk dicht op elkaar, maar zijn de oudste 2 toch echt al grote stoere zussen.
Zo'n keuze kan natuurlijk niemand voor je maken. Mijn advies is om er even een maandje over te denken hoe het dan 'moet' met studie, verbouwing etc. Geef het even de tijd!
Wij zitten hier in een mega verbouwing momenteel en dat is nog niet klaar voordat de baby komt in juni. We hebben geen slaapkamer voor de baby (onze meiden slapen al samen op 1 kamer), geen eens ruimte om de babykleertjes op te bergen en zeker geen ruimte voor een box. We wonen mega klein. Dus de eerste maanden met 3 kinderen hier in huis gaat een uitdaging worden. Volgend jaar herfst is de verbouwing wel klaar en krijgt ieder een eigen slaapkamer en beneden ook veeeel meer ruimte, maar het komende jaar leven we echt in een bouwval, zwanger en straks met een baby erbij.
Ideaal? Nee, zeker niet. Maar onze wens voor een 3e kindje was groter dan te wachten tot de verbouwing klaar was. Dus we zullen het heus wel redden, Zolang de baby maar een wiegje heeft is het goed. De eerste maanden hebben ze weinig meer nodig!
Ik heb 2 meiden van 4 en 2 jaar. En ben nu 13 weken zwanger van een 3e kindje. Voor ons was het niet echt een discussie, we wilden dit allebei graag. Maar we wilden geen 3 kinderen onder de 4 jaar, maar ook weet geen jaaaaren leeftijdsverschil. Als de baby geboren wordt zijn mijn dochters ruim 4.5 en bijna 3 jaar. Zo zitten ze qua leeftijd nog allemaal redelijk dicht op elkaar, maar zijn de oudste 2 toch echt al grote stoere zussen.
Zo'n keuze kan natuurlijk niemand voor je maken. Mijn advies is om er even een maandje over te denken hoe het dan 'moet' met studie, verbouwing etc. Geef het even de tijd!
Wij zitten hier in een mega verbouwing momenteel en dat is nog niet klaar voordat de baby komt in juni. We hebben geen slaapkamer voor de baby (onze meiden slapen al samen op 1 kamer), geen eens ruimte om de babykleertjes op te bergen en zeker geen ruimte voor een box. We wonen mega klein. Dus de eerste maanden met 3 kinderen hier in huis gaat een uitdaging worden. Volgend jaar herfst is de verbouwing wel klaar en krijgt ieder een eigen slaapkamer en beneden ook veeeel meer ruimte, maar het komende jaar leven we echt in een bouwval, zwanger en straks met een baby erbij.
Ideaal? Nee, zeker niet. Maar onze wens voor een 3e kindje was groter dan te wachten tot de verbouwing klaar was. Dus we zullen het heus wel redden, Zolang de baby maar een wiegje heeft is het goed. De eerste maanden hebben ze weinig meer nodig!
Laat het even zakken en bezinken en ga dan na hoe jij hier nu in staat.
Het hoeft niet op stel en sprong nu toch? Je hebt tijd om hier rustig over na te denken.
Het hoeft niet op stel en sprong nu toch? Je hebt tijd om hier rustig over na te denken.
Hoi Romy,
Ja dat leeftijds verschil vind ik ook een ding. Stel ik wordt nu zwanger dan is de jongste ook bijna 4 als de baby er is. Dat is ook wel een soort "grens" voor mij. Ook omdat ik in mijn omgeving broers/zussen ken waar het leeftijdsverschil groter is en vanaf de pubertijd van de oudste 2 geen "klik" meer hadden met het jongere zusje. Daarom geef ik mezelf wellicht ook die druk: nu of nooit.
Studie lost zich wel op en idd verbouwen, ik hou ervan, de jongens vinden het geweldig en een baby hobbelt wel mee. Praktisch gezien heb ik ook geen bezwaren. Ik weet dat de Kids een broertje of zusje helemaal geweldig zouden vinden. Alles hangt nu een beetje van mij af. Maarja, ik ben wel de grootste zorgdrager dus ik moet er wel 100% achter staan. Vind het zo lastig. Ik kan het wel en zou er ook echt van gaan houden. Spijt van een kindje... kan me niet voorstellen. Maar is de wil net zo groot...
Groetjes
Ja dat leeftijds verschil vind ik ook een ding. Stel ik wordt nu zwanger dan is de jongste ook bijna 4 als de baby er is. Dat is ook wel een soort "grens" voor mij. Ook omdat ik in mijn omgeving broers/zussen ken waar het leeftijdsverschil groter is en vanaf de pubertijd van de oudste 2 geen "klik" meer hadden met het jongere zusje. Daarom geef ik mezelf wellicht ook die druk: nu of nooit.
Studie lost zich wel op en idd verbouwen, ik hou ervan, de jongens vinden het geweldig en een baby hobbelt wel mee. Praktisch gezien heb ik ook geen bezwaren. Ik weet dat de Kids een broertje of zusje helemaal geweldig zouden vinden. Alles hangt nu een beetje van mij af. Maarja, ik ben wel de grootste zorgdrager dus ik moet er wel 100% achter staan. Vind het zo lastig. Ik kan het wel en zou er ook echt van gaan houden. Spijt van een kindje... kan me niet voorstellen. Maar is de wil net zo groot...
Groetjes
Misschien nog om mee te nemen in je overweging, in heb ervaring met verbouwen tijdens een zwangerschap, dit gaf veel stress. Baby bleek reflux te hebben waardoor er de eerste maanden full time zorg voor baby en tweejarige peuter nodig waren. Door de verbouwing die uiteindelijk tot de dag voor de keizersnede duurde, lag niks op z’n plek en daar was dus na de geboorte ook geen tijd voor. Inmiddels is m’n dochtertje 11 maanden en heb ik nog steeds chaos voor m’n gevoel in kleertjes, spullen etc. Ook ik ben een vierjarige opleiding aan het doen (had nu klaar geweest maar loop een jaar uit). Ik heb dat effect wel onderschat. Corona tijd was overigens ook vreselijk, ook dat is voorlopig nog niet voorbij. Verbouwing liep hierdoor anders, opvang van de kids en m’n opleiding ook. Ja het is zeker te doen maar ik ben niet altijd de moeder en vrouw geweest die ik wilde zijn door alle stress van het afgelopen jaar. Ben er nu nog van aan het bijkomen haha! Gelukkig 2 schatjes van kids en lieve man dus alles komt uiteindelijk wel weer goed?
Overigens heb ik een oudere broer +2jr en jonger broertje -7jr en met allebei een hele goede band (plus met die van -7 nooit ruzie gehad want geen rivaliteit etc), dus zou jezelf echt de tijd geven en niet teveel druk op het leeftijdsverschil zetten.
Veel succes met je keus!! Hier ook kriebels voor een derde maar door het afgelopen jaar een man die echt nooooit meer wil helaas!
Overigens heb ik een oudere broer +2jr en jonger broertje -7jr en met allebei een hele goede band (plus met die van -7 nooit ruzie gehad want geen rivaliteit etc), dus zou jezelf echt de tijd geven en niet teveel druk op het leeftijdsverschil zetten.
Veel succes met je keus!! Hier ook kriebels voor een derde maar door het afgelopen jaar een man die echt nooooit meer wil helaas!
Zet alsjeblieft geen druk op jezelf qua leeftijdsverschil. Ik heb met mijn zusje van 8 jaar jonger een ontzettend goede band. Ik heb ook nog een zusje van 3 jaar jonger en een broer van 2 jaar ouder, maar die zie ik af en toe en mijn jongste zusje zie ik wekelijks.
Neem dus de tijd, laat je niet gek maken. Loop eens rond in een babywinkel, kijk of het wat met je doet. En "nee" is ook een optie.
Neem dus de tijd, laat je niet gek maken. Loop eens rond in een babywinkel, kijk of het wat met je doet. En "nee" is ook een optie.
Het is hierboven al gezegd, maar zet geen druk op jezelf. Ik heb zelf een broertje van -1,5 jaar en -8 jaar en met de jongste een veel betere band. Onze karakters klikken gewoon beter. En hij kan nu de gekke jonge oom spelen voor mijn kinderen (en heeft veel meer tijd omdat hij nog studeert ipv fulltime werkt).
Wacht een half jaar en ga dan opnieuw kijken hoe je je voelt.
Wacht een half jaar en ga dan opnieuw kijken hoe je je voelt.