Wel/geen miskraam. Wachten is hels

<p>Hoi allemaal,</p><p>Ik moet even van mij afschrijven. Al de emoties die loskomen bij een positieve zwangerschapstest. Wat voel je je blij, ik kon de hele wereld aan. Toen met 4.5 week begon ik ineens bloed te verliezen, en dan denk je daar gaan we. Maar het zet niet door. Wel dagelijks 1 veegje bruin met om de 3 dagen wat rood. 2 dagen terug echt een vruchtje verloren. Maar ook sindsdien geen ongesteldheid op gang. Waren het er stieken 2 en is er eentje verloren of is het echt klaar? En wat kan je doen, wachten. De vk geeft aan wachten, we zien nog niks op de echo waar we wat over kunnen zeggen. Begrijpelijk maar men oh men wat een hel vind ik dit zeg.</p><p>Zou het heel erg vinden als het definitef een miskraam is maar nu weet je ook net niks. Morgen zou het 6 weken zijn, maar is dit ook zo!? Maandag pas de echo... oh oh oh. Merk wel dat ik enorm emotioneel (hormonaal?) ben. We wachten lekker door.</p><p>Iemand een idee voor afleiding of dezelfde frustraties?</p>
 
Ik heb het ook gehad. Bloedverlies maar ik heb niks verloren. Ik moest ook wachten tot 6/7 week. Op de echo was toen een holte te zien. Maar nog geen zekerheid. Ik moest toen weer 2 week wachten van de verloskundige, wat ik echt niet te doen vond. Net wat jij zegt je wacht al zolang na het bloedverlies op de hopelijk uitsluitende echo met het verlossende antwoord. Die dus in mijn geval weer 2 week op zich liet wachten. Ik heb na een week gebeld en gezegd dat ik echt nog een echo wou. Deze verloskundige begon daar niet aan. Ik was woest!!! Een ander gebeld en mocht daar meteen komen ze snapte me zo goed. Hoe fijn... eindelijk begrip! Deze zag een klein vruchtzakje. Maar zei mij naar aanleiding van mijn verhaal dat ze wel vermoede dat het niet goed was. Ik had een eerlijk antwoord vond ik en legde mij er bij neer. Twas gebeurd. Na 2 week weer terug naar deze zelfde verloskundige om te kijken of het nu echt weg was. Geen vruchtzakje te vinden maar nog steeds positieve testen. Ze hebben me meteen doorgestuurd naar het ziekenhuis want ze vertrouwden het toch niet helemaal. Ik het ziekenhuis bleek ik wel zwanger maar nog maar 4/5 week. Wat er is gebeurd weet ik nog steeds niet. Na mijn berekening moest ik toen 8/9 zijn. Ze denken dat ik vrij vlot weer zwanger was na dus een miskraam. Zelf weet ik het niet, denk ook dat het er misschien wel 2 waren. Zeker weten doe ik het nooit. Maar gelukkig gaat alles nu goed en ben nu 16 week. Hopelijk voor jou ook een goede afloop zoals bij mij. Ik begrijp je frustratie zo ontzettend goed. Hou nog ff vol lieverd voor dat je het weet is het maandag. Zeg em op! Dikke knuffel xx
 
Wat een verhaal ook Gevavi. Fijn dat jij nu 16 weken zwanger bent (even daargelaten hoe het nu gelopen is). Maar heb ook echt het idee dat je soms wel op je strepen moet staan. Ondanks dat ik hun begrijp maar mijn dagen zijn uit niets anders blijkt gevuld dan afwegingen te maken of het nu wel of niet goed zit. Net voor de zekerheid een test gedaan, je zou toch denken dat als je niet meer zwanger bent het afneemt. Mijn test loopt op. Nog meer in de war. Afwachten dan maar weer...
 
Wil je geen valse hoop geven. Maar mijn testen liepen ook op. Doe eens een clear bleu met weken indicatie. Bij mij liep die ook op van 1-2 week naar 2-3 week. 
 
Hoi, ik ernaar ongeveer hetzelfde en de onzekerheid maakt je echt gek.
ik had 10 januari Mn eerste positieve test, eerste dag laatste menstruatie was 5 december dus zou betekenen dat ik nu toch al ruim 10 weken zwanger moet zijn.
het begon bijna 3 weken terug. Me eersts bruine afscheiding, ik heb eerder een miskraam gehad dus meteen dacht ik, daar gaan we weer. Smiddags kon ok meteen langs bin de verloskundige, waar ik dus dacht ruim 7 weken te zijn kon zij alleen maar zien dat ik zoizo niet verder was dan 4/5 weken. Dat was op dat moment alles wat ze voor me kon doen.
die week erna mocht ik terug komen, het enige wat ze toen vertelde was dat het vruchtje wel leek te groeien maar dat er nog geen hartactie was. Ze zei kom woensdag maar terug en dan moeten we echt wel hartaktie zien. Jeetje wat een druk is dat! De bruine afscheiding bleef. Toen was daar woensdag het kloppende hartje.. pff wat een opluchting.
maar toch bleef de onzekerheid. Afgelopen zaterdag de eerste rode afscheiding ( bloed verlies) zondag mocht ik weer komen, hartje was nog goed te zien. Maandag begon ik toch erger bloed verlies te krijgen, alsof ik ongesteld ben. Gister had ik weer controle, het hartje klopt maar de zag een stukje weefsel oid in Mn baarmoeder waar dus de Bloeding vandaan komt. Ze zegt 1 op de 5 vrouwen heeft die tijdens haar zwangerschap en bij 50% gaat het goed. Volgende week vrijdag heb ik weer controle. Tot die tijd zit ik dus in de onzekerheid en moet ik maar hopen dat het bloeden gaat stoppen en vooral niet erger wordt. 
 
 
 
Terug
Bovenaan