Wel of geen 3de kindje?

<p>Hallo dames,</p><p>wat zit deze vraag door mijn hoofd. Mijn hart zegt oh zoo graag een 3de kindje. We hebben nu 2 schatten van een jongens. Ergens kriebelt het nog voor een kans op een meisje of toch weer een lieve jongen. In huis past het en financieel past het ook. </p><p>Maar mijn verstand zeg, doe het niet. Heb sinds maart een nieuwe baan en eindelijk structuur. Werk in de kinderopvang en er is geen garantie dat ik op de groep dan terug kan komen. </p><p>We hebben nu 2 gezonde kindjes. Ik zal door hormoon behandeling alleen zwanger kunnen worden. Kans op een tweeling, dat past eigenlijk niet in ons plaatje. Ook hebben wij 50% kans dat ons kindje een afwijking kan krijgen. </p><p>Op de ene dag zeg ik, ik kies voor mijn hart, de andere dag speelt mijn verstand door mijn hoofd. </p><p>Hoe kiezen jullie voor een 3de kindje? Zou je voor je hart of verstand kiezen? </p>
 
Hoi, 
Ik snap je zorgen en dat je er zo goed over nadenkt zegt veel positiefs over jou! 
Als het financieel gezien kan zou ik het doen.
Wat vind je man ervan? Hoe staat hij erin? 
Ik zelf vind 3 echt het perfecte aantal, vormen ze ook later op oudere leeftijd echt een groepje ipv duo.
En zeg nou eerlijk als je eenmaal zo'n kleine wurm in je armen hebt is het het allemaal waard! 
Maar natuurlijk kan alleen jij hierin de knoop door hakken?
Succes, laat ons weten wat je keuze word, ben benieuwd ?
 
Ik zou er goed over nadenken gezien de best wel flinke kans op een afwijking -ook al heb je het financieel goed voor elkaar. Weet natuurlijk niet om wat voor afwijking het gaat maar daar kan ook weer veel zorg en geld bij komen kijken. Daarnaast gaat het dan ook veel effect hebben op de 2 gezonde kinderen die je al hebt. 
Iets heel anders, maar is pleegzorg dan niks voor jullie? Je hebt er de ruimte voor en genoeg kindjes die een (tijdelijk) leuk thuis nodig hebben
 
 
 
50% procent kans op een afwijking, een tweeling past niet in het plaatje, hormoon behandelingen.. Ik zou toch zeggen geniet lekker van wat je nu hebt! Zou persoonlijk het risico niet willen voor het kindje ?
Neemt niet weg dat een 3e niet leuk kan zijn hoor! Maar stop al die liefde in je mooie gezin
 
Ik zou je hart volgen. Spijt krijg je sowieso niet en straks kan het niet meer en zeg je 'had ik maar'. Voor je baan zou ik het nooit laten. Als je 80 bent en terugkijkt op je leven ga je echt niet zeggen 'blij dat ik voor die baan gegaan ben ipv een kind'. Baan is maar tijdelijk.
 
Ik geef hier een antwoord op de vraag over de afwijking. 
Ik heb aangeboren hartafwijkingen. Ik zal ook nooit voor controles bij een verloskundige lopen maar alles vaat via Erasmus ziekenhuis. 
Ik kan meer doorgeven dan wat ik zelf draag. Als ik hetgeen doorgeef waar ik dus de kans op heb, is dat ik met 20 weken de zwangerschap ‘moet’ laten afbreken. 
Mijn zusje had deze afwijking en is met 37 weken in de zwangerschap overleden en mijn zus heeft haar zwangerschap moeten beëindigen. 
De afwijking houd in dat de rechterkamer niet ontwikkeld is dus er mist een deel van de bloedsomloop. Ook liggen dan de aders en slagaders gedraait. Dus de overlevingskans is nihil, en als die er is moeten er omleidingen gaan komen etc. 
Ik heb nu 2 gezonde kindjes en er is een kans dat het weer gezond is, maar ook een kans van niet. 
Zoals ik bescheef het ene moment zeg ik, ik volg mijn hart en denk ik ja dit is mijn droom. 
Njet andere moment denk ik, wat is verstandig? Moet ik niet mijn verstand volgen. 
Ik wil ook niet zeggen we wachten nog een jaar en denken na. Je kan een jaar wachten maar blijf ik nog met dit dilemma zitten. 
 
Terug
Bovenaan