A
Anoniem
Guest
hai allemaal
Ik ben hier al een poosje aan t meelezen en vond
het toch wel tijd worden om me voor te stellen...
Ik ben dus een mama van 2 mooie meiden en zoals t
nieuwe topic al zegt in een twijfel verzeilt geraakt..
Wel of niet voor een derde kindje gaan, en hoe
zeg ik me mannetje dat ik er wel voor wil gaan..
hij dus helemaal niet de deur staat op een kiertje
zoals hij t zegt...
T rare van alles is dat ik nu 2 maanden geleden gestopt ben met de pil niet om zwanger te worden
maar meer omdat ik totaal geen behoefte meer had om te vrijen ...t heeft wel geholpen maar ook heel veel verwarring gebracht bij mij ...
we vrijen met condooms maar die zijn nu dus al
2 x geknapt bij mij brengt dat hoop maar ook een schuld gevoel...
Weet dus niet zo goed wat ik hier mee aan moet..
Ik accepteer natuurlijk de keuze van me man als
hij dit niet wil..
Maar ik hoop t wel heel erg graag dat t nog 1 x zo zou mogen zijn..
Vind jullie verhalen dan wel prettig om te lezen,
en soms ook wel grappig over hoe je lichaam je gek kan maken en voel jullie frustratie wanneer die duivels dan toch komen en verdriet als t niet zo mag zijn..
Ik hoop eigenlijk op tips hoe hier mee om te gaan..
of hebben jullie t zelfde mis meegemaakt..
Ook ik hoop nog op t wonder dat me mannetje zegt we gaan ervoor ...
xxx
Ik ben hier al een poosje aan t meelezen en vond
het toch wel tijd worden om me voor te stellen...
Ik ben dus een mama van 2 mooie meiden en zoals t
nieuwe topic al zegt in een twijfel verzeilt geraakt..
Wel of niet voor een derde kindje gaan, en hoe
zeg ik me mannetje dat ik er wel voor wil gaan..
hij dus helemaal niet de deur staat op een kiertje
zoals hij t zegt...
T rare van alles is dat ik nu 2 maanden geleden gestopt ben met de pil niet om zwanger te worden
maar meer omdat ik totaal geen behoefte meer had om te vrijen ...t heeft wel geholpen maar ook heel veel verwarring gebracht bij mij ...
we vrijen met condooms maar die zijn nu dus al
2 x geknapt bij mij brengt dat hoop maar ook een schuld gevoel...
Weet dus niet zo goed wat ik hier mee aan moet..
Ik accepteer natuurlijk de keuze van me man als
hij dit niet wil..
Maar ik hoop t wel heel erg graag dat t nog 1 x zo zou mogen zijn..
Vind jullie verhalen dan wel prettig om te lezen,
en soms ook wel grappig over hoe je lichaam je gek kan maken en voel jullie frustratie wanneer die duivels dan toch komen en verdriet als t niet zo mag zijn..
Ik hoop eigenlijk op tips hoe hier mee om te gaan..
of hebben jullie t zelfde mis meegemaakt..
Ook ik hoop nog op t wonder dat me mannetje zegt we gaan ervoor ...
xxx