Wel of geen potjes?

<p>Mijn dochter van 15 maanden oud at altijd heel goed haar avondeten dat ik vanaf het begin zelf heb gemaakt. Eens in de zoveel tijd at ze wel eens een potje uit gemak. Sinds twee a drie weken eet ze geen enkele hap zelfgemaakt avondeten meer. Ze doet haar mond niet eens open. Maar als we een potje warm maken dan eet ze die helemaal leeg. </p><p>Hebben jullie dit ook wel eens gehad? En potje blijven geven of niet? Eigenlijk wil ik het liever niet en dat ze gewoon met ons avondeten mee eet, maar anders krijgt ze niks binnen..</p>
 
Ach.. potjes zijn niet perse heel slecht ofzo. Ik heb zelf bij de eerste wel alles vers gemaakt. Bij de tweede werd ik wat meer van het gemak en die kreeg af en toe een potje.

Na het eerste jaar gaan veel kindjes sowieso wat minder en selectiever eten. Ze groeien ook minder hard dus dat is niet zo’n probleem. Als je zelf niet achter het geven van een potje staat zou ik gewoon elke avond vers voorschotelen en als ze niet eet heeft ze pech. Gaat ze vanzelf ooit wel weer eten. Als je dat niet fijn vindt kun je ook gewoon een potje geven. Is heus niet heel slecht en dan krijgt ze in ieder geval iets binnen.
 
Balen is dat he! En je snapt ook niet waarom dat zomaar om kan slaan..

Mijn jongste dochter at juist nooit verse groenten, vanaf begin al niet. Dus at ze altijd een potje, tot 12/13 maanden ongeveer. En toen zomaar, van de een op andere dag weigerde ze het potje en moest ze met ons mee eten. Ineens waren de potjes verleden tijd en wilde ze die ook écht niet meer. Ik had nog 20 potjes op voorraad staan die ik weg heb gegeven, want ze at ze echt niet meer. Zo bizar!

Ze is nu bijna 2 jaar en eet altijd met de pot mee. Behalve als we pizza/shoarma/nasi ofzo eten. Dan kook ik een aardappel/broccoli of wat pasta. Maar alsnog zijn er soms dagen dat ze weigert, is lekker dreumes/peutergedrag. Dan krijgt ze soms een boterham, soms eet ze niks.

Hier begon rond 14 maanden wel de fase van avondeten weigeren, gewoon omdat ze op die leeftijd snappen dat ze je daarmee kunnen triggeren ;)

Na 2 kinderen heb ik gemerkt dat het het beste is om er zo weinig mogelijk aandacht aan te geven, dan eten ze maar niks!
Maar dat is best lastig soms..
Potjes zijn oke, dus als jij het belangrijk vindt dat ze iets eet.. dan een potje! Hopelijk is het tijdelijk.
Vindt je het belangrijker dat ze 2 keuzes heeft tussen: 1) met de pot mee eten of 2) niks eten, dan kan dat ook. Maar dan moet je er dus mee dealen dat ze soms zonder eten naar bed gaat!
 
O en ze is prima groot geworden terwijl ze dus 13 maanden lang nooooit verse groenten gegeten heeft. Ze is niks tekort gekomen in al die maanden potjes..
Vers is natuurlijk altijd beter, maar ach.. op een potje worden ze ook best groot hoor.
 
Wij zijn nog niet in die fase maar ik ben wel van "kies je strijd" ? Idd bedenken wat je doel is, dat ze eet of dat ze hopelijk bijgeeft en jullie eten eet. Maar van een peuter "win" je het niet zo snel ? Ik zou gewoon potjes geven, beter dan niks en ze voldoen aan allerlei strenge eisen. Anders worden ze s nachts ook nog wakker en jij ook ? En dan onderling jullie eten aanprijzen maar niet richting haar haha.
 
Ik zou het eten van jullie lekker in een leeg potje stoppen haha zo hebben we ons zoontje ook een tijdje voor de gek gehouden door net te doen alsof zo'n geel hoog dopje van de medela flesjes gevuld met yoghurt+fruit een danoontje was ?
 
Heel herkenbaar. Onze dame (bijna 1,5) vond groente uit het vuistje eten eerst een traktatie. Vaak genoeg at zijn mij portie groente grotendeels op. Nu raakt ze het geeneens meer aan. Net als rijst en kip en vis ineens vaak geweigerd worden. In het begin baalde ik enorm, maar heb het los gelaten. Dan maar een boterham of potje. Niet eten zorgt voor onrust in de nacht. En onze nachtrust is ons toch wel heilig, nu we deze eindelijk terug hebben. Het liefst eet ze inderdaad potjes, maar als ik van het verse eten een stampotje maak is het vaak ook goed. Soms lijkt het inderdaad wel alsof ze niet eet, zonder het piepje van de magnetron gehoord te hebben. Misschien moet ik dat maar eens proberen. Maar eigenlijk mag ik niet klagen, ze krijgt nog steeds meer dan genoeg binnen, alleen had ik me wel voorgesteld dat ze op deze leeftijd al lekker met ons mee zou eten van haar bordje ipv een kommetje stampot.
 
Terug
Bovenaan