Hi allemaal,<br />ik weet niet of dit helemaal de juiste plek op het forum is maar ik zit met een lastig dilemma.<br />2 jaar geleden ben ik bevallen van onze dochter. Tijdens de zwangerschap veel braken, met 30 weken begon de bevalling maar weten te rekken tot 34 weken. Nadien veel last gehad van emoties. Het was een heftige tijd.<br />mijn vriend heeft al 2 dochters uit een eerdere relatie. De verhouding is super goed en zijn dol op hun zusje. Ze zijn de helft van de tijd bij ons. Begin dit jaar besloten we samen dat nog een kindje een mooie aanvulling zou zijn. <br />ik was snel zwanger maar kreeg een miskraam met 5 weken. Ik was al wel meteen misselijk en last van hormonen. Ondertussen kwam Corona en zat iedereen toch meer op elkaar lip en veranderde ons leven doordat we net als iedereen veel thuis waren. In juni was ik wederom zwanger, weer onwijs misselijk en extreem humeurig en moodswings. Het bleek een tweeling te zijn! We moesten flink slikken en toen we eindelijk ons hadden berust in dit nieuws stopten beide hartjes met kloppen met 8 weken…..<br />ondertussen zijn we op vakantie geweest en is het leven weer wat normaler en komt eindelijk mijn vraag (sorry voor lange verhaal)….<br />of meer mijn dilemma… willen we nog wel voor een kindje gaan? We waren er zo van overtuigd en gelukkig toen ik zwanger was. Door alle gebeurtenissen merk ik vooral dat ik de praktische kant bekijk. Lastig met de auto, we hebben net weer wat meer vrijheid, vakanties zijn lastiger….. en dan daarbij de misselijkheid, moodswings en onzekerheid of het niet weer mis gaat….<br />mijn vriend weet het ook niet zo goed. Hij is wel blij dat ik eindelijk weer mezelf ben maar twijfelt net als ik.<br />ik weet dat niemand een echt antwoord heeft maar wellicht kan iemand helpen met mijn gedachten!<br />
