Wel of niet een derde?

Hallo allemaal,
Ik ben moeder van twee jongens één van vijf (mrt) en één van bijna drie (nov.)
Maar ja wat nu, wel erg zin in een derde, maar we gaan rond kerst verhuizen en hoe moet het met de auto en de oppas, twijfel, twijfel, hoe hebben jullie die keus gemaakt?
Groetjes
 
hoi ycgi,

Tja een echt rationele keuze is het bij ons niet geweest. Mijn man wilde al langer een derde. Hij vind de kinderen echt eeen enorme verrijking van zijn leven. En hij vind drie leuker dan twee zegt hij omdat ze dan zelf kunnen kiezen met wie ze willen spelen thuis. Ik zelf twijfelde nog een tijdje. Maar als je twijfelt moet je het doen zeggen vriendinnen altijd tegen me. Anders krijg je spijt.
Probeer je zelf voor te stellen hoe het zou zijn als je een jongentje of meisje erbij in je nieuwe huis zou zien bij je twee zoontjes. Stemt dat je blij of juist niet?
Probeer naar je gevoel te luisteren. Het krijgen van kinderen is volgens mij meer een gevoelskwestie dan dat je het echt rationeel kan afwegen.

succes met de beslissing

mama van marijn
 
Hoi hoi,

als je man het helemaal ziet zitten en jij twijfelt, zou ik zeker voor derde gaan.
Maar zoals al gezegd, volg je gevoel!!
Dat lijkt me ook heel belangrijk. En idd ik begrijp je twijfels wat betreft auto, oppas, ook dat houdt me bezig. Ik ben zwanger van nr. twee ben enorm misselijk, maar schakel niet uit dat er ooit een derde komt.
Wij wonen al in ons nieuwe huis. Hebben maar twee kinderkamers, maar nog plaats genoeg voor een derde, dus... you never know e !!

Ik zou zegge: denk er goed over na !!! Veel succes ermee meid !!
Ik denk niet dat ik mijn man overtuigt krijg van een derde, dus ik ben wel een beetje jaloers eigelijk... moet ik stiekem toch wel ff kwijt! hehe...

Liefs,
van ons
 
De keus voor een derde is bij mij gevoelsmatig gemaakt. Ik vond het leuk het allemaal nog eens mee te maken, voor de laatste keer dan wel. En mijn man ook overigens...  In fysieke zin hebben we gekeken of ik het allemaal aan zou kunnen, ik moet toch voor de derde keer in 3 jaar zwanger zijn en straks de zorg voor de  kinderen op me nemen. Voor de rest speelden de praktische aspecten een kleine  rol en passeerden pas de revue toen we de emotionele knoop hadden doorgehakt: past het allemaal in de auto en in ons huis? Dat laatste is wel  belangrijk, maar zou van ondergeschikt belang zijn geweest.

Wel heb ik deze keer meer twijfels gehad dan de vorige keren maar goed....dat is ook omdat je weet wat je te wachten staat. Je gaat er niet meer onbevangen in. Sterkte met het maken van de keus. Eén ding: je weet het nooit zeker....! Dat had ik ook bij m'n tweede, totaan de geboorte heb ik me regelmatig afgevraagd of het allemaal wel goed was die tweede te krijgen. En toen hij er eenmaal was...was alles goed. Daar vertrouw ik nu ook op.
 
Terug
Bovenaan