wel of niet een tweede......ik weet het niet..

Hoi Hoi.

Ik weet het niet hoor.... wil ik nu wel of niet een tweede erbij.
Kas is nu bijna 19 maanden maar ik heb nog niet zoiets van er moet een tweede komen. Van de ene kant ben ik er nog niet klaar voor maar aan de andere kant heb ik zoiets ik wil er ook niet teveel leeftijdsverschil tussen hebben. Dus dan moeten we nu toch een keer serieus aan de klus hahahaha.
Mijn vriend wil wel een tweede.
Ik zie zo op tegen die drukte. Met een is alles nog wel te doen maar met twee is alles toch lastiger (oppas, weg enzo).
Ik weet dat je er vanzelf ook wel weer ingroeit en je bent dan ook wel weer 9 maanden verder maar toch.
Ik weet het echt niet....
Herkent iemand dit of ben ik de enige.

groetjes Judith
 
Oh je bent zeker niet de enige hoor!!
Ook ik weet het niet, ergens zegt er iets in mij dat ik wel een tweede wil maar toen we vorige week besloten om er voor te gaan kreeg ik 's nachts nachtmerries!! Ben dus toch maar weer met de volgende pilstrip begonnen.
Mijn man wil wel een tweede, die ziet het probleem niet zo. Maar goed:

- Mijn zwangerschap was een ramp, eerst 4 maanden dag en nacht misselijk en de rest van de zwangerschap alleen maar harde buiken. Ik werkte toen nog maar zat de hele tijd in de ziektewet.
- Mijn dochtertje kwam onverwachts 5 weken te vroeg, ik 10 dagen in het ziekenhuis en zij 16 dagen. Ook geen pretje.
- Eerste 3 maanden heeft Iris alleen maar gehuild, gebeurd dit bij een volgende weer en in hoeverre heeft Iris er dan ook ('s nachts) last van?
- Ik werk nu niet dus moeten van 1 salaris rondkomen (ongeveer 1700) en dat gaat nu prima, kunnen ook regelmatig uit eten en naar de dierentuin ofzo. Lukt dat ook nog als er een 2e is?
- Ik houd zielsveel van mijn meisje, komt ze straks geen aandacht en mama te kort mocht er een 2e komen. Kan ik mijn aandacht goed verdelen en kan ik 2 eigenwijze mensjes in huis wel "aan".
- Kan ik van de 2e net zo veel houden als van de 1e? Kan ik dit zonder een van 2 voor te trekken?

Pfff, je ziet het een enorm dilemma waar ik niet uitkom. Als ik een 2e wil dan wil ik dit vanaf Iris haar 3e verjaardag (is van 25 oktober 2006). Mijn man wil het voor z'n 40ste (is over 3 jaar). Kan niet iemand helpen met een besluit?

 
hoi,

Ik heb ook lang getwijfeld en ook nu ik 14 weken zwanger ben denk ik soms nog had ik niet nog iets langer moeten wachten?
Maar mijn lijstje met positieve dingen was langer dan het negatieve en bij jou is dat volgens mij nog andersom.
Waarom wacht je nog niet lekker een paar maanden? Dan voel je je waarschijnlijk wat zekerder.
Je zegt je hebt 9 maanden om er aan te wennen, maar dat is natuurlijk een beetje de omgedraaide wereld. Ik bedoel als je er echt nog twijfels over hebt verdwijnen die niet allemaal spontaan als je eenmaal zwanger bent. Sterker nog het kan zelfs even erger worden door alle hormonen.
Och en dat leeftijdsverschil; er zijn kinderen die weinig schelen en elkaar de tent uitvechten en kinderen die veel schelen en goed met elkaar overweg kunnen.
Komt tijd komt raad, niks overhaasten hoor,

amen

Elke
 
'k Ben nu 34 weken zwanger van de tweede, dus kan eigenlijk niet zo meepraten. Maar ik wilde wel even met jullie delen dat de twijfels van "kan ik van een 2e wel net zoveel houden als van m'n 1e?" bij elke ouder voorkomen. En van diverse moeders van minimaal 2 kids heb ik al gehoord dat het echt mogelijk is; raar, maar waar; voor een 2e of 3e kindje heb je net zoveel liefde in je systeem zitten! Dus je bent niet de enige met die twijfels...

Verder idd wat Elke ook zegt; bij grote twijfel nog even wachten.
Zo'n ramp is het niet als er iets meer leeftijdsverschil tussen zit! Het voordeel van iets meer leeftijdsverschil is ook dat je 1e kindje beter begrijpt wat er gaat gebeuren en ook zelfstandiger is.

Sterkte met het nemen van een beslissing! En als er een 2e gaat komen: geniet van het klussen... ;-)

Jacoline.
 
Moeilijke keuze is dat inderdaad. Wij hebben ook lanag getwijfeld, maar zijn er nu toch voor gegaan en zitten in ronde 3. Maar ik kan me jou twijfels heel goed voorstellen. Ik heb uiteindelijkg edacht, er zijn zoveel mensen die het kunnen, waarom wij dan niet? Maar het is een keuze die jullie samen meoten maken. Jullie moeten de opvoeding doen en persoonlijk denk ik dat je van een 2de kindje net zoveel houd als van je eerste kindje.

Vlindertjes
 
Een aantal van die twijfels herken ik wel. Vooral die van "kan ik van een tweede ook zoveel houden". Maar ook "het is nu zo lekker, Erikjan kan al van alles, je bent niet meer zo gebonden, en met een baby...". Maar nu de tweede er is, kan ik van allebei houden, vind het heerlijk, tuurlijk alles moet wennen, maar ik heb er geen spijt van!

Janine
 
Terug
Bovenaan