wel of niet naar opa en oma brengen???

hoi allemaal,

zit te twijfelen of ik mijn dochtertje van 10 wk wel of niet een paar uurtjes of halve dag naar mijn schoonouders kan brengen ze hebben een hele andere denkwijze dan ikzelf en als ze huilt omdat ze krampjes heeft vind ze het maar zielig en moet ik er maar iets voor gaan halen terwijl het in mijn ogen er gewoon bij hoort ook ben ik bang dat ze zichzelf overstuur huilt wat ze gem. 1x per dag doet om haar emoties kwijt te raken want verder huilt ze helemaal niet ben bang dat mijn schoonouders haar niet kunnen troosten op dat moment want ze weet al niet meer wat ze moet als ze krampjes heeft. naar mijn eigen ouders gaat wel goed omdat mijn moeder nog steeds oppast op kleine kinderen en baby's maar ben bang dat ik mijn schoonouders tekort doe als ik haar wel bij mijn ouders breng maar niet bij hun... heeft iemand tips????
 
Gewoon een keer proberen vrees ik... ;-)
Wij willen hetzelfde doen; tussen twee voedingen door opa op laten passen en weer lekker een keer met zijn tweetjes uit eten (Tim is nu 10 wkn).
Ik moet ook zeggen dat ik met opa (vader van mijn man) meer moeite heb dat met oma (mijn moeder). Waardoor dat komt weet ik echt niet, maar ik vrees dat ik daar ook gewoon een keer door heen moet bijten. Zeker aangezien opa wat uurtjes op gaat vangen die mijn man en ik elkaar mislopen als we gaan werken.
Mijn moeder zal minder vaak oppassen aangezien zij verder weg woont.

Sterkte!
 
Ik raad je aan, te doen waar je je prettig bij voelt. Mijn zoontje gaat 1 dag in de week naar mijn schoonouders. Hij vindt het enig, en mijn schoonouders ook. ze hanteren altijd mijn regels, en ja, bij opa en oma gaat het wel eens anders, maar daar zijn ze zo aan gewend hoor! Ik heb hem nog nooit mij mijn moeder achter gelaten, gewoon omdat mijn band met haar niet zo goed is, en ik zeker weet, dat ze haar eigen ding gaat doordrijven! Ik zou me dood ongelukkig voelen als hij daar zou zijn. Doe waar je je goed bij voelt, het is jou kindje en jij beslist waar ze wel en niet heen gaat!

Succes ermee
 
Hoe gaat het met je man? Die is opgevoed door je schoonouders. Als alles met hem goed is gekomen, kunnen ze toch ook wel oppassen op hun kleinkind? Natuurlijk is dat even wennen, zo'n kleintje is vast lang geleden. Maar dat komt wel goed hoor. Het gaat om een paar uurtjes. Begin met een uur of 2, ook voorjezelf om vertrouwen te krijgen en zorg dat je bereikbaar bent. Laat ze lekker ook een goede band met hun kleinkind opbouwen.
 
kijk om welk gevoel het gaat : het zijn niet je eigen ouders dus je weet niet hoe het zal gaan of dat er meer is.

mijn schoonouders leven niet meer, en mijn ouders heb ik veel mee meegemaakt en de band is nu eindeljk goed, 1 dagje oppassen per week is wel de maximum.
Aangezien opa letterlijk wegrent als ze een poepbroek heeft terwijl oma heel goed voor haar zorgt.
vanaf week 3 ben ik elke week een dag bij hun met de kleine. en nu mogen ze ook haar weleens alleen hebben.
Ik praat veel met mijn moeder hoe ik het zie en samen komen we de dag door. Zij ziet hoe ik met haar omga dus komen we op 1 lijn en leert hoe de voeding tegenwoordig werkt. Ondanks alles wat vroeger gebeurt is zijn we het over de basis echt eens en ach oma's en opa's mogen haar verwennen.
Opa zit niet bij die gesprekken, die houdt zich hier niet zo mee bezig, alleen spelen en knuffelen.
maar oma is de baas dus dat komt goed.

ik stimuleer ze juist om het kinderbedje klaar te zetten voor logeepartijtjes. Mijn schoonouders zijn al dood en ik weet niet hoe oud mijn ouders wordt dus ik wil dat mara en mijn ouders heel veel van elkaar genieten.
Je wordt hier wel bewuster van als je al ouders kwijt bent.
En het is ook wel lekker, ik hoop dat mijn kleine meid straks met 10 jaar op haar fietsje naar opa en oma kan.
groetjes sabine
 
Terug
Bovenaan