Hai Carry,
Het klopt dat het lijkt alsof hier alleen dames zijn die er al helemaal uit zijn dat ze aan kinderen willen beginnen! Maar dat heeft meer te maken met dat je je als twijfelende vrouw niet zo snel tussen de “NOD-dames” gooit
Bij mij heeft het in ieder geval wel eventjes geduurd…
In tegenstelling tot sommigen had ik niet van het ene op het andere moment Het Gevoel. Daar waar ik eerder de boot afhield, ben ik (en zijn we samen) er wel in de loop van vorige jaar meer over na gaan denken en inmiddels ben ik nu een half jaar gestopt met de pil omdat we besloten er echt voor te gaan.
Als ik kijk naar vriendinnen en hun kids (allemaal < 1 jaar, we maken een ware babyboom mee) is het mede daardoor wel meer gaan kriebelen, maar ook het besef dat we op dit moment op een goed punt in ons leven zitten heeft echt meegespeeld! De usual overwegingen komen dan voorbij (ruimte qua huis, vaste baan, flexibele opvangmogelijkheden, gezondheid) en die maakten eigenlijk dat ik dacht: Als we graag een kindje willen, waarom dan niet nu? Niet de meest romantische reden, maar voor mij trok het me over de streep… Al blijf ik het spannend vinden…
Je verhaal klinkt me dus helemaal niet raar in de oren hoor! En ik zou zeggen, schrijf lekker mee als je daar behoefte aan hebt over dingen die jou bezig houden …
En op een gegeven moment hak je de knoop door en dan begint het avontuur… lukt het? Of duurt het langer? Hoe gaan je daar als stel (echtpaar
) mee om? En, ik troost me met de gedachte dat twijfels en onzekerheden bij de meeste vrouwen blijven. Wil ik dit echt wordt: kan ik dit echt? Doe ik het goed enz…
Hmm, lang verhaal geworden, in ieder geval: welkom
Groetjes!
