wennen aan geslacht...

[Anoniem]

Wij hebben vorige week een echo gehad, nu weten we wat het is; een zoon!

We waren zelf zoooo in de veronderstelling dat we een dochter krijgen...
Misschien idioot maar ik moet er zoooo aan wennen... is dit raar?

Dus wat ik ook nog even wil zeggen: bakerpraatjes zijn echt bakerpraatjes...

 

[Anoniem]

Nee hoor het is helemaal niet gek,
Ook ik heb dezelfde gevoelens gehad als jij nu alleen dan andersom, ik dacht echt dat ik een zoon zou krijgen maar het werd toch echt een dochter!! Ik heb er echt een tijdje aan moeten wennen dat ik de jongens spullen en namen die ik had weg moest stoppen...nu ben ik heel blij met mijn meisje hoor maar ik wist het gewoon zeker!! Ik ben nu 20+4 zwnager vand e tweede en weer heb ik een voorgevoel. Of het uitkomt weet ik niet maar misschien dat we dat morgen op de echo kunnen zien.

Geniet maar lekker van het mannetje in je buik, voor je het weet loopt en kletst hij ej de oren van je hoofd(zoals mijn 2,5 jarige dochter nu!!)

Liefs Odette

 

[Anoniem]

Hoi hoi



Ik ken het gevoel een beetje. Ik heb zelf het idee dat het een meid wordt

maar weet niet of de wil de vader van de gedachte is want ik wil

ook heel graag een meisje. Een kennis van mij is vier weken verder

dan mij en heeft dus vorige week DE echo gehad. Ze krijgt een meid

de mazzelkont ! Ik zelf krijg over drie week DE echo en ben dus heel benieuwd.

Ik geloof ook echt dat ik er aan zou moeten wennen als het wel een jongen

zou worden. Maar in ieder geval geniet er dan maar van en wees maar blij

dat je het tegenwoordig van te voren kunt weten dan kun je alvast aan het idee

wennen !



                   
                   
groetjes

                   
                   
        Faisca

 

[Anoniem]

Hoi hoi,

Nee hoor, helemaal niet gek.
Ik moet alleen tot de bevalling wachten voordat ik weet wat het wordt. Vandaag DE echo gehad, maar ze konden het geslacht niet zien! En ik was zoooooo ontzettend benieuwd. Mijn gevoel zegt dat het een jongetje word.  Maar ja daar kan je ook niet  erg op rekenen.  Ik moet de komende weken maar denken dat het alle kanten nog op kan. En we zien het wel.

Groetjes,
Marloes
20w6d

 

[Anoniem]

Ik had juist het omgekeerde ik had heel sterk het gevoel dat het kindje van een bepaald geslacht zou worden, maar na een aantal verhalen over andere vrouwen die dit ook hadden begon ik toch te twijfelen. Nu blijkt dat ik het inderdaad bij het goede eind had en dat het kindje van het geslacht is wat ik in eerste instantie dacht.
Wat het wordt zeg ik lekker nog niet.

 

[Anoniem]

Hoi,

Bij onze eerste, had ik  heel sterk het gevoel dat het een jongetje zou zijn. Toen ik bevallen was zei mijn man: ......'t is een meisje....... Wat was ik daar blij mee zeg!!! Ik dacht toe: "zo die hebben we vast, nu nog (ooit) een jongetje"!

Ik heb geen voorkeur, maar kom uit een meidengezin (3 zussen met dochters), mijn man zou heel graag een zoontje willen, misschien ligt dat toch anders voor vaders???

Ik was in ieder geval direct gewend na de bevalling!!

groetjes

 

[Anoniem]

Hoi Lizette

Ik vind t niet raar dat je dit zo ervaart.
Heb zelf al een prachtige zoon van 9 en ben nu 27 wken zwanger.
Omdat ik dus al een zoon heb was mijn dochterwens heeeel groot!!!
Mijn man dacht er gelukkig net zo over...hij is echt gek op meisjes (uitzonderlijk voor een   man vooral omdat dit zijn eerste is!)
Dus vanaf het moment dat we zwanger waren hebben we ons uitgeleefd op meisjesnamen en zijn we zelfs met spulletjes bewust naar meisjesspulletjes gaan kijken....romantisch antiek bedje....echt meisjeskleertjes met bloemetjes en al....superleuk we zagen het helemaal zitten.

We wilden ook niet kijken wat het zou worden, mijn man wilde zich graag laten verrassen.
Maar omdat ik al aardig aan t doorslaan was betreft meisjesspulletjes, wilde ik toch zekerheid.

Bij de echo zei ze het is echt geen meisje hoor...kijk maar je ziet duidelijk een piemeltje!!!
Ik verkeerde in eerste instantie in schok en ongeloof!!!
Was er zooooo overtuigd van en moet eerlijk bekennen dat ik een beetje teleurgesteld was en me ook het gevoel herinnerde alsof het niet eerlijk was tegenover  onze zoon die in mijn buik groeide alsof hij niet welkom zou zijn.
Beetje gemengde gevoelens...

De eerste weken waren best moelijk omdat ik het hele idee moest laten gaan en mij richten op de realiteit en die was dat we geen zusje maar een broertje zouden krijgen.
Als ik eerlijk ben vind ik het nog steeds jammer...maar dit zijn gewoon zaken en wensen die we helaas niet in de hand hebben.

Ik weet zeker dat dit gevoel weggaat en dat ik heel gelukkig en trots ga zijn op ons nieuw gezinnetje....bestaande uit 3 mannen en 1 vrouw.

Heb ze wel al gewaarschuwd....met hoeveel mannen ze ook zijn...ik blijf de baas hihihiii!!!

Wens iedereen heel veel suc6 met zijn zwangerschap en babytjes!

Groetjes Loeki