Wennen aan moederschap

<p>ben ik de enige die zo moet wennen aan het moederschap? Mijn zoontje is bijna 4 maanden en een heerlijk mannetje. Af en toe zijn buien, maar dat heeft elke baby. Ik merk alleen dat ik na jaren samen te zijn geweest met mijn vriend erg moet wennen aan het moederschap. Niet meer even kunnen doen wat je wilt, op je tenen lopen als hij slaapt, wanr hij slaapt de laatste tijd erg licht. Ik hou ontzettend veel van hem, maar merk gewoon dat ik er erg aan moet wennen en dan voel ik me weer schuldig. Ik voel me ook vaak onzeker of ik het allemaal wel goed doe, dit is mijn eerste en alles is nieuw en iedereen heeft wel een mening.</p>
 
Heel logisch een baby veranderd alles. Je moet weer een balans vinden tussen partners zijn en pappa en mamma. En natuurlijk ook weer gewoon jezelf worden. 
Tijd maken voor elkaar door bijvoorbeeld een avondje samen weg te gaan of baby een nachtje uit logeren te doen helpt enorm om nieuwe energie te krijgen. Of gewoon een dagje of avondje voor jezelf plannen doet wonderen. 
Probeer je niet teveel aan te trekken van alles (goedbedoelde) adviezen en ga op je eigen gevoel af. Jij bent de mamma en jij kent je kindje het beste!
 
Wat fijn om dit te lezen! Mijn kindje is ook 4 maanden oud en ik heb precies hetzelfde..
Ik hou heeeeel veel van haar maar soms vind ik het ook lastig.
Mijn zus had precies hetzelfde en nu haar zoontje een jaar oud is heeft ze dit helemaal niet meer.
 
Ook ik herken dit hoor!!!
En de ene dag heb ik het helemaal niet en de andere dag denk ik wel eens jeeeeetje en ook dat ik het wel soms goed zwaar vind.
Ook sta ik er veel alleen voor ivm mijn man Zijn werk en daardoor merk ik ook dat ik weinig kanten soms op kan!
Ik ben nu ook wat dingetjes vooruit aan het plannen en oppas zodat je het idee hebt dat het gewone leventje weer beetje terug komt.
Ben je alweer aan het werk ?
 
Heel herkenbaar idd. Mijn zoontje is bijna 4 mnd en ik vind het ook soms hele zwaar. Het gaat wel beter dan aan het begin omdat je hem nu wat beter kent en weet wat hij Wil, wat meer ritme heeft en wat meer slaapt. Mijn vriend werkt vaak ook nog op zaterdag en op zondag voetbal, ik ben dus 7 dagen Thuis Met ons zoontje. Merk dat ik echt tijd voor mezelf nodig Heb en er soms echt uit moet 
 
Zó herkenbaar!
Bij ons is de 2e op komst, en ik heb nu na 3.5 jaar voor mijn gevoel genoeg handvaten om er mee verder te kunnen.
Bij mijn oudste had ik dit ook heel erg. 
Uiteindelijk toch besloten hem maar eens te laten logeren, al was het maar voor een nachtje.
Hij was toen 4 maanden ( wat een verademing) even niks moeten...
tijd voor jezelf moet je echt maken anders blijf je in die achtbaan zitten.
Groetjes Siska.
 
Herkenbaar! Het is ook een hele verandering. Misschien kun je wat meer tijd voor jezelf, alleen, inplannen? Ik ben na 7 weekjes weer voorzichtig gaan sporten. Heerlijk om die 2 uurtjes weer terug te zijn in mn oude leventje! Het laadt me echt even op. Daarnaast pak ik elke week even een uurtje badkamertijd. Dan gaat de deur op slot, geen gehuil, geen vragen! Echt even me-time. Maskertje, uitgebreid douchen, bodylotion.. En daarna kan ik er weer even tegenaan. 
 
Wat fijn om te lezen dat ik dus niet de enige ben. Ik heb af en toe het idee dat ik maar klaag, maar ik moet echt even wennen aan de nieuwe situatie. Ik ben zo blij met mijn zoontje, hij lacht en is tevreden, maar het is gewoon pittig. Werken, huishouden, je relatie. En hij komt ineens weer in de nachten en slaapt lichter, dus ik durf me amper te bewegen omdat ik bang ben dat hij wakker wordt. Lekker een keertje douchen of in bad durf ik al helemaal niet, want de badkamer grenst aan zijn slaapkamer. Ik heb nu voor volgende maand inderdaad een nachtje logeren bij opa en oma gepland staan. Even tijd met zijn tweeen en inderdaad even loskomen van het moeten. Nogmaals, ik ben gek op mijn zoontje, maar had niet verwacht dat ik zo moest wennen. 
 
Terug
Bovenaan