Eerlijk??
Doe wat je moet doen en ga maar weer naar huis...
Ik heb 2 dochters, beiden keren is de kraamhulp maar 24 uur (het minimum) geweest, de eerste dag een hele dag en daarna halve dagen (9.00-13.00) Ik wilde ze écht geen hele dag in mn huis.
Ik redde me prima met de baby, en ze doen erg weinig in huis. Stofzuigen en de was, de wc poetsen en beschuitjes maken voor het kraambezoek (wat er nu in corona óók niet is), is alles. Ze vroegen élke dag of ik een schoon bed wilde, zo'n onzin. Maar dat doen ze alleen maar omdat ze dan weer wat te wassen hebben geloof ik.
Stofzuigen en de wc poetsen is binnen 10 minuten klaar. En je hebt niet elke dag een wasmand vol. Dus binnen een uur was ze altijd makkelijk klaar. Dan doen ze nog wat administratief werk en komen ze soms even kijken of alles goed gaat en daarna zat ze haar tijd uit te zitten.
Ik vond het altijd vreselijk ongemakkelijk. Dan zat ik beneden met de baby en de kraamhulp en dan had zij niks te doen en zat ze er maar een beetje bij. Ik had altijd het idee dat ik tegen haar moest praten en kon niet mezelf zijn in mn eigen huis. Daarnaast was mn man ook veel thuis, dus wat hebben 3 mensen nou te doen in 1 huis met maar 1 baby?
Bij mijn tweede kindje dacht ik: mooi, kan ze tenminste voor de oudste zorgen. Maar zo werkt het dus ook niet. Ze gaf haar eten en drinken, maar ging niet met haar naar buiten of meespelen. Mn dochter was toen 21 maanden en moest zichzelf maar redden de hele ochtend. Dus daar was ik al gauw klaar mee.
Ik zei wel eens: je mag ook even dweilen of de ramen zemen of de vensterbank poetsen.. maar nee, dat zat niet in het takenpakket. Dus eigenlijk was het huis nogal een bende soms, maar toch deed ze niks omdat het niet in haar takenpakket zat. Moet ik dan gaan dweilen terwijl zij op de bank zit te niksen??
Dus kraamzorg is niet zo aan mij besteed geloof ik. Ik was dolblij toen ze weer weg was en mn huis weer voor mezelf was