werk en moeder zijn...

[Anoniem]

Nou, dit word de tweede keer dat ik ga typen...forum is niet helemaal in orde.

Ik wilde dit even met julie delen:  vorige week zaterdag stond er bij ons in de regionale krant (dagblad van het noorden) een pagina groot stuk over hoe het gaat met kids/werken/24uurs economie. Echt iets voor mij. Dus vol enthousiame ben ik gaan lezen. Er kwamen 3 moeders aan het woord, met alledrie een regelmatige baan, die goed betaald werden. (advocaat, manager en OK assistent) Al deze moeders hadden een goede oplossing gevonden. Ook als er een keer extra moest opgepast worden, was het geen probleem.
Wij werken beide onregelmatig (overdag, avond, weekenden,''s nachts) Niet omdat we het willen, maar omdat er geld in het laatje komt. Wij maken dus WEL gebruik van de 24uurs economie, in tegenstelling van de dames in de krant. Onze roosters zijn bijna niet op elkaar af te stellen, omdat 1 werkgever dat simpelweg weigerd! Zoeken naar een regelmatige baan...ze liggen niet voor het oprapen. En we hebben allebei een diploma in ons vakgebied. Is bijna niet te vinden voor alleen overdag.

Mijn punt: mijn baas pland ook vaak een vergaderin/cursus tussendoor. Ik kan ook niet altijd per direct aanspraak maken op mijn gastouder.Ik bespreek uren met haar voor een maand. Af en toe een verschuiving is okee, maar wel met een grens.(in haar ogen: begrijpelijk)  Mijn baas zegt: in dit werk moet je zorgen dat je 24u per dag iemand hebt klaarstaan om op de passen! Ik heb al regelmatig een vergadering daardoor moeten missen. Voelt niet goed!!! Als er plots iemand ziek is, kan er bijna geen beroep gedaan worden op mij. Ik heb al eens een werkopdracht moeten weigeren. (ik kreeg de opdracht om 12u en moest om 15u beginnen met werken) Daar staat ontslag op!!!! Maar ik kon echt niet anders! Ik ben nu nog in dienst, maar de volgende keer als ik met weigeren, sta ik dus op straat. Zonder WW, want met werkweigering ontvang je geen WW. Ik was verbaasd...maar tegelijk ook bang! En wat dan? Dan sta ik op straat, na 7jaar gewoon goed werk te hebben geleverd. Mijn leidinggevende zegt: Ik snap je heel goed, maar zakelijk gezien heb ik geen rekening te houden met jou prive situatie. En daar kon ik het mee doen...

Zo, dat was mijn verhaal. Ben wel benieuwd hoe jullie hier over denken!

Gr Anita

 

[Anoniem]

He Anita,

Wat een verhaal! En wat een onzekerheid. Kan me goed voorstellen dat je er wel bezorgt over bent. Zoals ik het van je begrijp voel je je ook rot tegenover je werkgever als je iets moet laten gaan omdat je geen opvang hebt voor je kindje.

Begrijp je heel goed. Deze week zat ik met een cursus op dagen dat ik niet werk en kon geen oppas vinden, dan hang je dus gewoon. Mijn baas was ook niet blij dat ik zei dat ik niet kon.

Ik weet niet in welke branche je werkt, maar volgens mij is het geen werkweigering wat je vertelt. Kan me niet voorstellen dat de uitkeringsinstantie dat zo zal zien. Je hebt nu toch een contract voor een bepaald aantal uren. En begrijpelijk als dat flexibel moet zijn, maar je baas zal toch ook moeten begrijpen dat je met een kindje nou eenmaal niet altijd flexibel kan zijn. Je doet je best, maar goed wat moet je dan, je kindje in een rugzakje aan een boom hangen?? kan me niet voorstellen dat dat de bedoeling van je baas is. Ik dacht trouwens altijd dat gastouders juist heel flexibel waren, dat juist het grote voordeel van een gastouder was.

Kan me voorstellen dat je ook niet je kindje altijd bij een ander wilt "dumpen", dat zou ik ook niet willen. Kun je niet met je baas om tafel en eens de situatie duidelijk voorleggen en ook aangeven dat jij het ook vervelend vindt en dat je er altijd zult zijn als je maar iets kan regelen, maar dat je dat gewoon niet altijd kan garanderen. Misschien dat je hier afspraken over kan maken met elkaar.

Als dit een baan is op je vakgebied en je geniet van je werk, zou ik het ook zonde vinden als je alleen hierom een andere baan gaat zoeken. Buiten je vakgebied zoeken is altijd lastig en je moet vooral iets doen waar je plezier in hebt

Veel succes hiermee in elk geval!

Carina

 

[Anoniem]

hi cm, dank je wel voor je verhaal. Ik had inderdaad jou stukje ook al gelezen.

Wat mijn gastouder betreft: die is heel flexibel hoor. Maar als ik wat moet regelen op het laatste moment, dan betekend dat dat Daan daar moet blijven slapen. En dan is zijn dus haar vrije avond kwijt. Het is al een paar keer gebeurt dat mijn man een late dienst had en ik moest werken, ook een late. Tja, dan moeten wij dus oppas hebben tot 23u. Dat vind je niet snel, dus dan slaapt ie bij haar. Maar dat kan natuurlijk niet altijd.
Mijn schoonouders werken beide, mijn ouders wonen 200km verder op. Ik kan dan geen kant op.
Een gesprek heb ik al aangevraagd op het werk. Maar mijn leidinggevende heeft er niet zo'n haast mee. Ik heb het al meerdere malen gevraagd,maar krijg geen feedback..
Ik wil ook geen ander werk, ik werk met verst.geh. in een woonvoorziening. Ik vind het ook echt leuk! Maar ik heb het gevoel dat ik geen andere keuze heb dan verder te gaan kijken, wat ik dus eigenlijk niet wil. Mijn man werkt net 7mnd in zijn huidige functie, die wil ook graag blijven... Lastig hoor...
En nee, ik vind het niet prettig om mijn werk te moeten bellen en zeggen dat het niet is gelukt om oppas te vinden. Zakelijk weet ik heel goed dat ik mijn collega's in een lastig pakket breng. We zijn onderbezet en het is echt een geldkwestie. Maar ik hang inderdaad niet mijn kind in een rugzakje aan een boom! (grappig gezegd trouwens )

gr Anita

 

[Anoniem]

Jeetje dit is echt lastig. Allereerst denk ik niet dat als je om 12:00 uur gevraagd om om 15:00 uur te beginnen en je kan echt niet dat je dat kan zien als werkweigering, behlave als je van te voren weet dat je op dat moment stand-by moet staan. Maar niemand mag van jou verwachten dat je 24 uur per dag 7 dagen in de week stand-by moet staan. En voor het stand-by staan behoor je volgfens mij ook weer betaald te krijgen. Maar goed i k wete niet of dat ook voor deze branche geld.

Als ik jou was zou ik in ieder geval eens met kenners gaan praten over wat je werkgever wel en niet van je mag verwachten. Bijv. bij een advocaat gespecialieerd in arbeidsrecht, of via een buro voor rechtshulp (heet dat tegenwoordig nog zo) of via UWV.   Misschien ben je wel lid van een bond (en anders word je lid)

Ik vraag me af he, voor hoeveel uur heb je een contract. Is het misschien een optie om op zoek te gaan naar een tweede gastouder. Dan heb je twee achter de hand en dan kan wellicht altijd wel één.

Zomaar wat ideetjes hoor. Het is gewoon een lastig pakket.

Maar ik denk hoe dan ook dat je werkgever je niet kan verplichten om 7 x 24uur per dag iemand voor je te hebben klaarstaan. Eerlijk gezged een beetje naïef van zo'n werkgever.

Succes meid.

Miep