werk

Hoi allemaal

Ik ben vorig jaar van baan veranderd omdat ik tijdens mijn eerste zwangerschap erg slecht ben behandeld door de manager bij mijn vorige werkgever. Maar nu ik weer zwanger ben, ben ik weer bang dat het weer gebeurd. Ondanks dat ik nu in een woonzorgcentrum werk. Ik werkte eerst in de thuiszorg.
Bij de thuiszorg deden ze vanaf het begin van de zwangerschap erg moeilijk. Ik mocht niet minder gaan werken van de manager toen. Het kon wel ineens toen ik bij de arboarts was geweest. Later in de zwangerschap kon ik niet meer op of neer en nog deed de manager toen moeilijk. Zelfs de verloskundige kon niet tot haar doordringen. Maar uiteindelijk is het wel goedgekomen maar ik wilde geen minuut langer blijven daar bij de thuiszorg.

Ik ben nu gewoon bang dat dit weer gebeurd. En ik weet niet wat ik met deze gedachte aan moet...

Sorry lang verhaal en mmisschien een beetje verwarrend :-$
 
ik kan me je gedachte voorstellen, maar toch moet je uitgaan van t goede van je nieuwe werkgever. niet alle werkgevers zijn hetzelfde, dus de kans is groot dat deze werkgever wel t beste met je voor heeft. het is ook een wisselwerking, als jij je inzet en begrip toont voor je huidige werkgever, dan zal hij dat ook voor jouw situatie hebben...als je dan een slechte dag hebt of bepaalde werkzaamheden worden lastiger dan zul jij ook op meer begrip kunnen rekenen...daarmee wil ik overigens echt niet zeggen dat je dat bij je vorige werkgever niet deed, want dat weet ik natuurlijk niet. als je met die gedachte blijft zitten, dan kun je ook nog een gesprek aangaan. waarbij je uitlegt dat je daar de vorige keer tegenaanliep en dat je dat nooit meer wilt en gewoon een goed gesprek hebt over het werk in combinatie met de zwangerschap. kan denk ik nooit kwaad. succes!
 
Ik heb bij mijn vorige zwangerschap ook veel problemen gehad met mijn (huidige) werkgever. Ik werkte er nog maar net een kleine 3 kwart jaar en was toen zwanger. Vanaf week 13 moest ik al gedeeltelijk in de ziektewet omdat ik bekkeninstabiliteit had en laag hb/ lage bloeddruk wat zorgde voor veel duizeligheid en bijna flauwvallen.
Ik werk ook in de zorg op een afdeling met demente mensen dus kan je heel goed begrijpen.
Ik heb 3 weken geleden te horen gekregen dat ik een vast contract heb gekregen maar heb deze nog niet binnen en zolang ik deze nog niet heb ondertekend en de deur uit is zeg ik dus ook nog niet dat ik zwanger ben. Officieel hoeft het ook nog niet want ben nog maar 10 weken en 5 dagen maar de tijd begint al wel langzaam te dringen omdat ik al een beginnend buikje heb.

Maar maak me ook zorgen over hoe ze nu gaan reageren omdat ze toen ook moeilijk deden en ik verschillende malen bij de arbo arts ben geweest die overigens ook niet echt een super hulp was. Die wou de uren ook weer terug opbouwen ipv afbouwen.
Gelukkig werk ik nu minder (contract)uren dan de vorige zwangerschap dus dat scheelt al een hoop maar dan nog zit ik in over de mogelijke complicaties die ik krijg en het traject wat we dan weer in moeten gaan.
Maar gezien mijn teamleidster op het moment 180 graden gedraaid is ten opzichte van vorig jaar probeer ik eigenlijk maar het beste er van te denken!
 
Jeetje dames, wat vervelend zeg! Ik kan me er vrij weinig bij voorstellen dat mijn leidinggevende(n) zo zou reageren. Ik werk op een afdeling met jonge vrouwen en de één na de ander gaan met verlof (en komt ook weer terug). Vorig jaar waren het drie dames tegelijk! Nu is er weer één met verlof en als het goed is, los ik haar komende zomer af. Mijn manager weet van mijn twee miskramen en ik weet zeker dat als ik het hem volgende week vertel (na de termijnecho) dat hij een gat in de lucht springt voor ons. Wat een verschil zeg! Ook al is het heel druk op het werk en weet ik dat het vanuit zijn functie best lastig is het werk te organiseren met al die vruchtbare dames, hij zal dat nooit laten merken en al helemaal niet ons er mee belasten. En zo hoort het toch eigenlijk ook lijkt mij.

Hoop voor jullie dat het allemaal mee valt en dat er leuk en hartelijk gereageerd wordt op jullie goede nieuws! Het blijft een wonder(tje) toch?!
 
Zayde, wat een heerlijke werkgever heb jij! Zo hoort het zeker :)
Ik heb zelf ook vervelende ervaringen met mijn vorige werkgever helaas. Onbegrip voor mijn ziekteverzuim vroeg in de zwangerschap, moeilijk doen over hoe mijn vakantie en ouderschapsverlof ingedeeld moest worden, niet aan de regels van het cao houden, het niet op prijs stellen als je zo lang mogelijk je best blijft doen om aan het werk te blijven, me niet geloven en me vooral al meteen duidelijk laten blijken dat ik niet terug hoefde te komen. Het heeft een vieze nasmaak gegeven aan mijn zwangerschap!
Hopelijk pakt het bij jullie heel anders uit :) Je nieuwewerkgever verdiend zeker een eerlijke kans! Voel je je niet lekker bij hun reactie, kan je dit aangeven in een gesprek en je ervaring delen. Zorgt vast voor begrip dan.
 
Wat vervelend dat je vorige werkgever zo reageerde. Probeer nu van het goede uit te gaan.

Ook hier bij vorige werkgever veel nare ervaringen. Toen ik vertelde dat ik zwanger was was het eerste wat ze zei als je de overdracht maar goed doet en wanneer ga je dan met verlof. De woorden gefeliciteerd kwamen pas na alle zakelijke dingen. Heel naar. Ik had toen een functie waarvoor ik veel in de auto zat en mijn manager liet mij gewoon 's ochtends vroeg op overleg komen aan de andere kant van het land.... Het werk was echt te belastend. Als ik vroeg om een iets later tijdstip en wat centraler dan kon dat nooit met haar agenda. Uiteindelijk kreeg ik een te hoge bloeddruk... teveel stress..ziekhuisopname etc.. Heb mijn lesje wel geleerd.

Nu heb ik heel ander werk, en laat het niet meer zover komen.
 
Terug
Bovenaan