werken begint zwaar te worden

A

Anoniem

Guest
Hallo allemaal!

Ik ben nu 23 weken zwanger, en werk 30 uur per week.
Het is nu nog vol te houden maar het begint al wel zwaarder voor me te worden.
Normaal ben ik een harde werker, maar heb besloten om het rustiger aan te doen omdat ik anders bijna kapot ben tegen het einde van m,n werkdag.

Vind het heel jammer dat ik alles zelf moet aangeven  en collega's niet uit zichzelf rekening met me houden.
Ook zo vervelend om steeds  iemand te moeten vragen om iets zwaars voor je te tillen.

Een andere collega is nu met zwangerschapsverlof en ik heb het  gevoel dat ze mij steeds met haar vergelijken.
Zij tilde wel zware dingen, ik wordt dan raar aangekeken omdat ik dat niet doe en dan  wordt tegen mij gezegd dat  ik het niet zo nauw moet nemen.
Overdrijf ik nou dan ?


Hoe doen jullie het nu op het werk en hoe gaan jullie collega's met jullie zwangerschap om?
Baal er van dat ze mij het gevoel geven dat ik me aanstel.


 
Hee Jenny!

Luister naar je lichaam! Die geeft echt signalen als t te zwaar wordt. Je bent echt geen aanstelster en je kunt zwangerschappen NIET vergelijken!
M'n 1ste was een zw.schap volgens de boekjes, perfect behalve dat ik 30kg aankwam maar dat is m'n eigen schuld geweest. Ik werkte toen als leidinggevende in de hotelentertainment. Een heel lief team die veel werk van me overnamen als ik ook maar een beetje moe was.
M'n 2de zw.schap werkte ik 7uur p. dag 6 tot 7 dagen in de week (in t seizoen) en runde in m'n up een beachbar in een all inn hotel (mensen bleven eten en drinken) dat was zwaar maar ik dacht steeds, kan ik best.... Na 21weken kreeg ik bloedingen, dit kan allerlei oorzaken hebben (ook te hard werken). Mocht alleen maar liggen en naar de badkamer, alles was verboden, alleen maar rusten.... Ik had een verkleving, een soort wondje in de baarmoeder dat alleen maar kleiner kon worden door rust en verergeren door inspanning.   2x in t ziekenhuis gelegen na bloedingen en bij de 3de zware bloeding met 35w werd m'n 2de zoontje gehaald. Gelukkig is alles goedgekomen. Maar dat was me een zwangerschap....
Nu ben ik 35w2d van de derde boy! Ik heb nu anderhalve week verlof, ik werkte als receptioniste. Het zware werk is nu thuis met een uk van 3,5 en 20mnd.
Geeft nix, alles gaat goed...
Jenny, pas op jezelf, jij bent de baas over je lichaam. Ok werk is belangrijk, maar je beebje is ff belangrijker en helemaal afhankelijk van jou.
Sterkte!
groetjes,Priscilla
 
Hoi Jenny,

Wat vervelend voor je... je wordt eigenlijk meteen in een soort 'verdedigingspositie' geduwd door de situatie. Misschien met je directe collega's een keertje een kopje thee drinken en het erover hebben dat je dit zo ervaart (en ach, als daarbij een traantje vloeit... dat mag toch als je zwanger bent)? En uitleggen dat als je een keertje wat aan ze vraagt, ze dan een betere collega aan je hebben omdat je dan ontlast wordt en dus meer energie over hebt voor andere dingen. Tillen was erg dom van die andere zwangere collega.

Ik moet soms met dozen drukwerk sjouwen... dat doe ik dus niet meer. Mijn collega's weten dat ik normaal de flauwste niet ben als er een keertje wat gesjouwd moet worden en zijn gelukkig (zonder dat ik het hoef te zeggen) behulpzaam. Ze zijn soms zelfs iets te voorzichtig met me (ik ben niet gehandicapt!).

Mijn probleem ligt meer op het thuisfront. Vriendlief vindt het soms moeilijk te accepteren dat ik hem dingen vraag. Als ik zeg, sorry dat kan ik nu even niet meer. Ik ben op. Reageert hij: jamaar, wat dacht je van mij.... Tja. Wat kan ik daar nu mee.

Hoop dat je toch een modus vindt, zonder dat je je lullig hoeft te voelen.
Veel succes!
Meiske (28 wkn)
 
Hoi

Wat naar dat er zo weinig begrip is op je werk...Zelf werk ik 'maar" 18 uur per week maar ben er wel ff tussen uit geweest omdat het gewoon niet meer ging.. ben nu voor halve dagen aan het werk en vanaf volgende week weer 2 hele dagen (moet dan nog 8 weken werken dus is te overzien haha).. Je kunt zwangerschappen ook miet met elkaar vergelijken, mijn 1e zwangerschap deed ik fluitend had echt he-le-maal nergens last van, deze zwangerschap is heel anders en zwaarder...Kan je er niet met je verloskundige gaan praten? Heb ik ook gedaan en zij zag wel dat het niet goed met me ging en adviseerde me om minder of even te gaan stoppen met werken ( ze mag alleen advies geven ze mag het niet beslissen). Maar zij stond wel achter me mocht mijn   leidinggevende of arbo arts vragen hebben...En dat is een heel fijn idee.
Denk goed om jezelf en luister heel goed naar je lichaam!
(En volgens mij is er vastgesteld dat je als zwangere ook niet meer dan 5 kilo mag tillen, of is dat per werk tak verschillend? Bij mijn werk word dat lastig, zit in de kinderopvang)

Sterkte, liefs Jessica
25wk 1dg
 
Hoi Jenny en de rest!

Luister idd naar je lichaam en probeer je niks van anderen aan te trekken ook al is dit moeilijk!
Ik ben nu 27,4 en werk nu halve dagen want ik trek het ook niet meer. Heb ook veel last van harde buiken en door het werk kwam ik thuis niet meer aan het huishouden en   het zien van vrienden.

Wat betreft mijn collega's, de een houdt er wel rekening mee en hoeft ik niks aan te vragen en de ander doet of zegt niks. Die laat ook duidelijk merken dat zij het drukker heeft met werken nu ik halve dagen werk. Dat geeft je ook zo'n leuk gevoel!!

Sterkte en luister naar je lichaam, je draagt wel een kind! Ester
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan