werken

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoe denken jullie over werken en zwanger worden? Sommigen kan het waarschijnlijk niets schelen dat ze een poos uit hun werk moeten als ze eindelijk zwanger zijn. Maar ik werk net voor het 2e jaar in het onderwijs. Ik voel me behoorlijk lastig dat er een vervanger gezocht moet worden voor mij. Ik werk er nog niet lang en ik ben nog jong, 23 jaar. De meeste van mijn collega's kregen pas een 1e rond 28 jaar. Ze verwachten het nog niet van mij. Ik weet het, ik ben nog niet zwanger maar ik trek me veel aan van anderen en op je werk zullen ze het wel vervelend vinden. Wie herkent dit?
 
Hoi collega, wij hebben een fantastische baan en natuurlijk is het vervelend als er een vervanger voor je gezocht moet worden. Natuurlijk is het vervelend als je de kids een tijdje in de steek moet laten. Maar mogen we alsjeblieft doorgaan met ons eigen leven? Volgens mij moet je de keus van wel of niet zwanger proberen te worden laten afhangen van andere factoren. En die factoren mag je zelf invullen, met de aanstaande papa! Succes ermee, liefs el.
 
Dank je voor je leuke, enthousiaste reactie. ik geef je groot gelijk hoor, het is ons leven. Ik wacht ook zeker niet om m'n werk, je voelt je alleen een beetje lastig. Maar er is tenslotte niets mooier om i.p.v. andermans kinderen, ook een eigen kindje op te voeden en voor te zorgen.
Groetjes, marijke
 
Hier nog zo'n onderwijsfrik! In eerste instantie had ik het er ook moeilijk mee, omdat ik ook dacht dat ik lastig zou zijn. Tot een collega zei: Ik heb wel weer eens zin in iets leuks (we hebben heel veel nare dingen op het moment met zieke collega's en het overlijden van ouders van collega's). Kan er niet eens iemand gaan trouwen...
Ik zei toen dat mijn vriend en ik dat niet wilden. En toen zei zij: En kinderen dan, dat is ook leuk! Is dat wat voor jullie.
Ze zei het op een positieve manier en ik moest echt mijn best doen om onze plannen voor me te houden. Mijn directeur weet het wel, omdat we ons wensenlijstje voor volgend schooljaar in moesten vullen. Ik vond het wel zo eerlijk om hem dat te vertellen. Ook hij reageerde leuk: "Zo, er is dus werk aan de winkel" met een grote grijns op zijn gezicht!
Het kan dus best meevallen als puntje bij paaltje komt. Doe lekker wat je zelf wil en wat jou goeddunkt.

Fijn weekend, Kiki
 
Hoi juf,

Ook ik sta voor de klas, al zes jaar inmiddels. De eerste drie jaar heb ik twee parttime banen op twee scholen gehad en leefde ik voor mijn werk. Mijn werk was mijn leven, ik ging er helemaal in op en was vreselijk perfectionistisch. Toen ik na drie jaar op één van de scholen een fulltime baan kon krijgen, was mijn kinderwens al heel erg aanwezig, maar ja je hebt net een eigen groep... Na vijf jaar onderwijs en dus twee jaar een eigen groep, ben ik gaan nadenken. Wat vond ik nu belangrijker een baby of een fulltime baan, we hebben gekozen voor het eerste, ook omdat ik al 28 was en je niet weet hoe lang het gaat duren voor je zwanger bent. Ik kreeg n.a.v. zwangere collega's ook vragen van ouders "Nou Diaan, wanneer ben jij aan de beurt. Heel vervelend, ik heb er wat van gezegd en sindsdien hoor ik ze er niet meer over. De ouders weten trouwens ook niets van mijn miskraam in november, ik was gewoon een paar dagen ziek.
Ik zou lekker doen wat je hart je ingeeft, en lekker doen wat je wilt, je kunt nog jaren werken!

Groetjes Diane1
 
Wat een juffies. Bijna een team bij elkaar. Bedankt voor jullie reacties, hoor. En bedankt voor jullie begrip. We gaan gewoon door. Tenslotte kunnen onze collega's zich goed inleven hoe leuk het is (meestal) om kinderen te hebben
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan