Werkgever heeft geen begrip

A

ANONYMOUS_USERNAME

<p>Ik lees veel over werkgevers maar vooral bij tijdelijke contracten en in winkels.</p><p>Ik werk zelf in de verpleging. Zware zorg dus. Waar ook nog veel agressie bij komt kijken. Toen ik zei dat ik zwanger was meteen uit de nachten gehaald en van de agressie af. Werkgever leek erg begripvol maar eigenlijk had hij geen keus.</p><p>Nu in week 18 worden dingen te zwaar, maar het is te doen. Tot je met onderbezetting staat. Aangegeven dat ik niet kan en ik hier enorm veel last van krijg lichamelijk. Werkgever vind dit onzin, dat ik te snel klaag en het prima te doen is. Alsof hij ooit op de vloer heeft gestaan. Dus ik moest huilen(hormonen) door zijn gemene reactie gezien ik mijn hele zwangerschap nog niks heb gevraagt of gezegd. Zegt die dat ik wel heel snel huil en blij moet zijn dat mensen er uberhoubt rekening mee houden. Pff..in die 8jaar dat ik daar werk, nooit ziek en al helemaal nooit gehuild. </p><p>Nu heb ik een nieuwe baan, met promotie waar ik over 2weken begin. (Ja zwanger kun je ook solliciteren, promotie maken) en ik denk dat hij daarom nu zo gemeen is. Maar het maakt me zo boos. </p><p>Iemand hier ervaring mee? </p>
 
Ik besloot toen ik zwanger was van mij eerste op na mijn verlof niet meer terug te komen, ik wilde niet meer werken omdat ik die baan nooit kon combineren met een kindje. Mijn werkgever reageerde heel lullig en begreep niet waarom ik wilde stoppen en ervoor koos om thuis te blijven.. hij vond dat ik mijn talent verspilde en begreep vrouwen die niet werkte helemaal niet.. ik werkte al 7 jaar voor hem als pa en Office manager van het kantoor en was 24/7 beschikbaar, dus zijn reactie raakte me wel maar ik heb het snel losgelaten en gedacht aan wat voor moois mij te wachten stond. Je moet vooral niets doen wat niet gaat en luisteren naar je lijf je kindje is belangrijker. Werkgevers komen en gaan lekker laten gaan en je focussen op de toekomst! Geniet van je zwangerschap
 
Hey, vervelend zeg. Ik heb er helaas ervaring mee. Ik ben vanaf het begin al enorm beroerd door de zwangerschap. Eerst 2 weken ziek gemeld en daarna kwam ik in de ziektewet. Leidinggevende was heel begripvol. Totdat de 12 weken aanbraken.. men zegt dat je dan weer alles kunt en je niks mankeert dus ik moest komen werken. Nou dat gaat dus niet. Allerlei gesprekken gehad met de bedrijfsarts. Die is iets meer begripvol. Maar dat ik nu al 22 weken ben en nog steeds niet kan werken geloven ze gewoon niet. Ze verplichten me om op te bouwen. Maar na een half uur werken ga ik naar huis en ben ik nog beroerder dan daarvoor. Alsof ze het niet willen geloven! Ik snap dat ze het druk hebben, maar neem dan meer mensen aan, want ja, we komen personeel te kort maar vacatures open zetten hebben ze nog nooit van gehoord. Ik ben blij dat ik over de helft ben. Ik moet tot 20 maart gezeur aanhoren en dan ga ik alweer met verlof. Dus gewoon uitzitten dan denk ik maar. En als het wel beter gaat dan kan ik werken. Ik vind mijn kind op dit moment belangrijker. Ga jij over 2 weken ook weg bij je huidige baas of ga je er minder werken? Hoeveel uur werk jij? Hopelijk zijn ze op de nieuwe werkvloer wat meer mens.En dat zomaar huilen is inderdaad vervelend, ik heb soms ook echt huilbuien om de kleinste of stomste dingen..  Veel plezier met je nieuwe baan! Geniet van je zwangerschap en laat je vooral niet gek maken!! ♡
 
Over 2weken ga ik wel binnen dezelfde organisatie maar andere teamleider. En ook minder. Heb promotie dus verdien meer en dat compenseert. Plus het is een minder drukke groep. Daar kunnen bewoners alles zelf 
 
Werkgevers en zwangerschappen... het gaat denk ik nooit helemaal lekker samen. Weet je dat je niet verplicht bent om overuren te maken? Kijk eens naar de app ‘werk&zwanger’ van FNV. Die kan je een aantal handvaten geven voor wat betreft je rechten. Wat fijn dat je wel bent aangenomen voor die promotie! Ik heb me suf gesolliciteerd maar zonder resultaat. Morgen heb ik mijn laatste werkdag. Mijn contact word niet verlengd omdat hij ‘teveel uren op contact heeft’. Wat voor mij een beetje gek klinkt want ik had maar 10 uur op contact... Probeer je er niet te druk te maken. Die laatste twee weken kom je ook door! En als het niet gaat, meld je je ziek en ga je naar huis. Jou gezondheid en die van je kindje zijn belangrijker dan je werk. Zorg goed voor jezelf, verandering komt er aan!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan