<p>Hallo allemaal,</p><p>Mijn vriend en ik hebben al een lange tijd een kinderwens. Helaas heb ik al maandenlang onverklaarbare lichamelijke klachten waarvoor geen oorzaak gevonden kan worden na talloze onderzoeken in het ziekenhuis. Ik ben moe, heb overal pijn en ga zo maar door. De artsen geven aan dat zij geen reden zien waardoor ik niet aan kinderen zou kunnen beginnen, maar dat ik er rekening mee moet houden dat het veel energie kan gaan kosten (heel begrijpelijk en dat heb ik er graag voor over!) </p><p>Nu zit ik met het volgende: door mijn klachten ben ik niet in staat om te werken en ik kan mijn werkgever ook geen duidelijkheid geven over wanneer dat wel zou kunnen (doordat de oorzaak niet gevonden wordt).</p><p>Ik ben erg bang voor de reactie van mijn werkgever wanneer ik zou moeten vertellen dat ik zwanger zou zijn maar dus niet kan werken. Hoe zouden jullie hiermee omgaan?</p><p>Groetjes! </p>
Werkgever
- Onderwerp starter Babywishxoxo
- Startdatum
Hoi ,
Wat vervelend dat je zoveel klachten hebt en met iets zit dat juist heel fijn en leuk moet zijn. Ik zou me als ik jou was niet teveel zorgen maken. Ik heb ook een soortgelijke situatie meegemaakt. De meeste werkgevers, de mijne in elk geval, zijn heel meelevend en begaand. Ik kreeg zelfs een baby cadeauset vooraf om me te steunen.
Groetjes Lies
Wat vervelend dat je zoveel klachten hebt en met iets zit dat juist heel fijn en leuk moet zijn. Ik zou me als ik jou was niet teveel zorgen maken. Ik heb ook een soortgelijke situatie meegemaakt. De meeste werkgevers, de mijne in elk geval, zijn heel meelevend en begaand. Ik kreeg zelfs een baby cadeauset vooraf om me te steunen.
Groetjes Lies
Hoi Lies,
Bedankt voor je reactie ?
Wat fijn dat ze zo goed reageerden! Ik heb een hele fijne werkgever, vind het alleen zo lastig dat ik op dit moment niets voor hen kan betekenen en met een zwangerschap er alleen maar voor zorg dat ik sowieso een aantal maanden verlof heb (mocht ik dan al "beter" zijn) en ergens met de zwangerschap ook mijn kans op herstel verklein. Dit maakt het lastig om voor mezelf te kiezen. Je berichtje heeft me toch weer wat positiviteit gebracht!
Groetjes!
Bedankt voor je reactie ?
Wat fijn dat ze zo goed reageerden! Ik heb een hele fijne werkgever, vind het alleen zo lastig dat ik op dit moment niets voor hen kan betekenen en met een zwangerschap er alleen maar voor zorg dat ik sowieso een aantal maanden verlof heb (mocht ik dan al "beter" zijn) en ergens met de zwangerschap ook mijn kans op herstel verklein. Dit maakt het lastig om voor mezelf te kiezen. Je berichtje heeft me toch weer wat positiviteit gebracht!
Groetjes!
Misschien geen leuke vraag, maar als je niet kunt werken, kun je dan wel voor een kindje zorgen? De arts zegt dat het veel energie gaat kosten, volgens mij is dat een understatement. Is er uitzicht op herstel? Is het een optie om je kinderwens - hoe sterk ook - nog even on hold te zetten? Hoe oud ben je?
Ik zou me dus minder druk maken om werkgever, maar eerst kijken of je een kindje wel alles kunt bieden wat je wil. Zonder jezelf daar compleet voor weg te cijferen. Moeilijke keuze, succes!
Ik zou me dus minder druk maken om werkgever, maar eerst kijken of je een kindje wel alles kunt bieden wat je wil. Zonder jezelf daar compleet voor weg te cijferen. Moeilijke keuze, succes!
Heel terechte vraag! Ik ben 33 en mijn vriend is 11 jaar ouder... Vandaar ook dat ik er echt mee zit en voor mijn gevoel niet langer kan wachten (vooral door de leeftijd van mijn vriend). Hij werkt niet fulltime dus we hebben veel tijd voor het kindje om er goed voor te kunnen zorgen. Het is niet zo dat ik elke dag heel ziek ben, maar het energie niveau daalt gedurende de dag sterk.
Het is zo lastig gezien de leeftijd...
Het is zo lastig gezien de leeftijd...
Uitzicht op herstel? Erg lastig, de artsen weten het simpelweg niet 
Heel terechte vraag! Ik ben 33 en mijn vriend is 11 jaar ouder… Vandaar ook dat ik er echt mee zit en voor mijn gevoel niet langer kan wachten (vooral door de leeftijd van mijn vriend). Hij werkt niet fulltime dus we hebben veel tijd voor het kindje om er goed voor te kunnen zorgen. Het is niet zo dat ik elke dag heel ziek ben, maar het energie niveau daalt gedurende de dag sterk.
Het is zo lastig gezien de leeftijd…
Het is zo lastig gezien de leeftijd…
Hoi ElsieJoy,
Ik ben blij dat je uiteindelijk geholpen bent, fijn! Niet fijn natuurlijk dat je de klachten hebt, maar wel prettig dat je weet wat het is en er iets aan kan doen.
Ik heb inderdaad ook al gepraat met een psycholoog aangezien artsen dat vaak adviseren in de zin van: "het is vast stress", maar helaas is dat voor mij niet de oplossing geweest...
Werken voor een werkgever die mij de kans op kinderen zou willen ontzeggen zou geen optie zijn, maar ik zou wel begrijpen als er een soort van "teleurstelling" zou zijn dat ik nog steeds niet kan werken (mocht dat al aan de orde zijn, ik hoop natuurlijk nog steeds een oplossing te vinden!)
Je slaat de spijker op de kop wanneer je zegt dat het uitstellen een hoop stress oplevert, dit is bij mij ook steeds meer het geval aan het worden aangezien ik constant aan die leeftijd denk en het voor mijn gevoel dadelijk niet meer zou kunnen. Is niet bevordelijk aangezien dat misschien nog meer klachten zou gaan opleveren op langere termijn?
Bedankt voor het meedenken in ieder geval!
Ik ben blij dat je uiteindelijk geholpen bent, fijn! Niet fijn natuurlijk dat je de klachten hebt, maar wel prettig dat je weet wat het is en er iets aan kan doen
. Ik heb inderdaad ook al gepraat met een psycholoog aangezien artsen dat vaak adviseren in de zin van: "het is vast stress", maar helaas is dat voor mij niet de oplossing geweest...
Werken voor een werkgever die mij de kans op kinderen zou willen ontzeggen zou geen optie zijn, maar ik zou wel begrijpen als er een soort van "teleurstelling" zou zijn dat ik nog steeds niet kan werken (mocht dat al aan de orde zijn, ik hoop natuurlijk nog steeds een oplossing te vinden!)
Je slaat de spijker op de kop wanneer je zegt dat het uitstellen een hoop stress oplevert, dit is bij mij ook steeds meer het geval aan het worden aangezien ik constant aan die leeftijd denk en het voor mijn gevoel dadelijk niet meer zou kunnen. Is niet bevordelijk aangezien dat misschien nog meer klachten zou gaan opleveren op langere termijn?
Bedankt voor het meedenken in ieder geval!