hoi patricia,
dat is even omschakelen he, dat je niet natuurlijk kan bevallen (en ook nooit meer thuis als je dat had gewild) en dat je nu al weet wanneer je kindje jarig gaat zijn...
Ik ben op 02-01 met een geplande keizersnee (ivm dwarsligging, had dus geen keuze) bevallen van een prachtzoon. Toen duidelijk werd dat het een ks werd, ben ik 1 dag helemaal van slag geweest, had het me toch heel anders voorgesteld. Maar omdat je 2wkn van tevoren weet, kun je er ook beter naar toeleven. Ik heb een voorgesprek gehad met anaesthesist en met een verpleegkundige. Zij hebben me veel info gegeven over ks, verdoving en hoe het eraan toegaat op verpleegafd tijdens opname. Erg prettig dat ze zo tijd voor ons namen.
* Dag voor ks is er bloed afgenomen, echo gemaakt (ligt kindje nog steeds dwars), CTG gemaakt om hartslag en activiteit van kindje in kaart te brengen.
* dag van ks kreeg ik 's morgens infuus en blaascatheter. Ca 1 uur voor operatie hebben ze nogmaals CTG gedaan. Vond het wachten lang duren, bent aan bed gekluisterd, weet dat het gaat gebeuren laat het dan ook maar direct komen..!
* met vriend en vplk naar OK gereden, vriend moet zich omkleden, terwijl jij voorbereid wordt (op OK-tafel liggen, aangesloten op apparatuur, ruggeprik)
* ruggeprik was niet pijnlijk bij mij, ging ook heel vlot. Heb wel ff tinteling in benen gehad, wrs omdat ze kort tegen zenuw aandrukten. Toen deze gezet was, begonnen ze met steriele doeken neer te leggen, vanaf je borsten gaan die ook omhoog, zodat jij OK niet kan zien. Toen mocht vriend er weer bij.
* OK was niet pijnlijk, maar je hebt wel gevoel: je voelt gesjor aan je buik, heel raar! Echter NIET pijnlijk. Binnen 10min was onze zoon Jaap er, hij werd heel kort over doek heengetild, waarna kinderarts hem gecheckt heeft, Ondertussen werd ik gehecht.
* na check kwam zoon nog 5 min bij me, 1e gezinsfoto's gemaakt.
* Je kan van de ruggeprik een kortdurende reactie op bloeddruk en hartslag krijgen, ik heb dat 2x gehad (hoge hartslag, gejaagd gevoel, lage bloeddruk wat ik merkte aan duizelig worden en wat misselijk. Ook ademen ging wat anders. Dit is snel te verhelpen, wel goed aangeven aan anaesthesist!!)
* zoon met vplk en vriend naar verpleegafd, ik verder gehecht en naar uitslaapkamer.
Daar ben ik op app. aangesloten, waarna mijn vriend met zoon en vplk op uitslaapkamer kwamen. Hier is Jaap voor het eerst aan de borst gelegd (binnen het uur!)
* Ik had pijnpomp met morfine, waardoor ikzelf kon bepalen wanneer ik wat pijnmed. wilde hebben. Erg prettig!
* dag erna ging blaascath eruit. Pijn was nog aanwezig, maar goed te houden met pomp. Eind van de dag uit bed gegaan met plassen. Verder kun je nog weinig.
* 2e dag na OK gedoucht en erbij gestaan terwijl zoon werd gebadderd. Infuus werd verwijderd.
Lang verhaal, wat ik héél belangrijk vond was:
* foto's laten maken door personeel (mag zelf niet)
* partner laten meegaan met kinderarts bij check en als kindje naar afd gaat.
* kindje na check terug op OK voor 1e aanraking en om 1e gezinsfoto's te maken.
* bij borstvoeding: bij aankomst op uitslaapkamer gelijk aangeven dat je kindje borstvoeding wil geven. Hierbij is binnen uur aanleggen heel belangrijk (jouw hormonen zijn dan heel hoog en de reflexen van je kindje nog zeer actief, waardoor melkklieren optimaal gestimuleerd worden). In "mijn" ZH waren ze er zelf actief in, maar anders blijven vragen hoor!!
* pijnpomp zodat je zelf pijnmed kan bepalen (en het is een dusdanig lage dosis per keer dat je kindje er niets van krijgt door borstvoeding).
Het herstel valt me heel erg mee. Je gaat echt elke dag stukje vooruit. Heb wel 2dagen extra kraamzorg gehad. (via verloskundige regelen bij controle in kraambed!!) Ik merk nu dat ik lichamelijk niet meer word tegengehouden om dingen niet te doen. Wat ik wel steeds lastiger ga vinden is de leefregels: 1e 6 weken niets tillen behalve kindje, traplopen beperken, niet voorover bukken (dan door knieën gaan), geen huishoudelijke taken als stofzuigen, was etc. Je bent dus echt afhankelijk van partner en anderen in die tijd. Ik houd mer er streng aan, omdat het voor genezing van litteken in baarmoeder nodig is, maar ook voor later (verzakking en incontinentie voorkomen). Maar makkelijk is het niet.
Heel veel succes met het keizerlijk onthaal van jullie kindje en een goed herstel gewenst! Mira, sinds 02-01 trotse mama van Jaap
