Hoi Ilona,
ik ben twee keer ingeleid. De eerste keer was ik 40+3 en begon het met het aanbrengen van prostin gel op de baarmoedermond, om die te verweken. Dat laten ze zes uur zitten en kan kleine menstruatie-achtige krampjes veroorzaken. Ik moest eerst aan de ctg voor 20 minuten en daarna mocht ik rondlopen. Na zes uur bleek dat ik ongeveer 3-4 cm ontsluiting had, dus hebben ze de vliezen gebroken. Op mijn verzoek hebben ze het infuus met weeenopwekker achterwege gelaten. De weeen kwamen mooi op gang en zes uur na het breken van de vliezen is ons eerste dochtertje geboren. Ik had dus alleen maar een zetje in de rug nodig om de bevalling te laten beginnen.
De tweede keer was ik nog maar 38 weken en ze hebben hetzelfde gedaan als bij de eerste. Maar ik was nog maar 1,5 cm toen ze mijn vliezen gebroken hadden en toen bleef ik steken op 2 cm. Ik kon zelf voelen dat de weeen niet sterk genoeg waren, ze bleven mild en alleen laag in mijn buik. Uiteindelijk hebben ze me toch aan dat infuus moeten leggen, dit was om half elf 'savonds. Meteen kwam ik in een weeenstorm terecht, met geen pauzes tussen de weeen en omdat er zo'n grote verandering in zat zondr natuurlijke opbouw van de sterkte van de weeen, vond ik het heel moeilijk om ze op te vangen. Alleen het duurde maar 50 minuten, toen kreeg ik persdrang en 5 minuutjes daarna was onze tweede dochter er al. Achteraf viel het dus wel mee, dat infuus, omdat het zo snel ging. Maar dat weet je niet vantevoren, als je er middenin zit en dat is het moeilijkste aan een ingeleide bevalling. Je weet niet hoe lang je die kunstmatige weeen op moet vangen.
Sterkte!
