Wie heeft er ook een zusje van 3 jaar rondlopen??

A

ANONYMOUS_USERNAME

Dag moeders!

Hier een vraagje voor mijn zusje. Ze is net bevallen van een dochtertje, Eva. Mijn zus en ik zijn samen zwanger geweest, erg bijzonder! Maar daar gaat de vraag niet over.
Eva (geboren 17 januari 2006) heeft dus een zusje, Anne, van 3 jaar. Ze reageert vrij "voorspelbaar", voor zover je dat zo kan noemen. Ze is jaloers, vraagt aandacht van de oma's en opa's (en tante :) maar is ook blij met haar zusje.
Ze vraagt ook steeds om haar moeder. Ze heeft al een aantal nachten huilbuien gehad en op de creche en zelfs in TunFun wil ze terug naar mama.
Mijn zus voelt zich schuldig en heeft het gevoel alsof ze Anne verwaarloosd, en dat met alle hormonen nog gierende door haar lijf!
Dat is zeker niet zo want ondanks Eva en papa die moet werken maakt ze tijd om met Anne te spelen. Het hoort bij de leeftijd maar leg dat maar eens uit aan een 3-jarige.
Hebben jullie soortgelijke ervaring? Hoe zijn jullie er mee omgegaan en hoe is het afgelopen uiteindelijk?
Ik zet deze vraag ook op andere forums, ik hoop dat ik zo mijn zusje kan geruststellen.
Groeten, Taatje, mama van Jamey (26-9)
 
Hoi Taatje,

Dan reageert ze daar inderdaad wel heel sterk op. Elk kind reageert natuurlijk op de komst van een broertje of zusje, maar de een net wat sterker dan de ander.
Mijn dochter was 2 toen haar broertje werd geboren. Wij hebben zelf geprobeerd om haar zoveel mogelijk te betrekken bij de verzorging van de baby.
Ook zeiden we tegen haar dingen als; Jij bent mama's grote meid, en de grote zus van de baby. Ga je mama goed helpen als mama de baby in bad doet? Momenten dat de baby slaapt kun je leuke dingen doen met de oudste; gezellig samen een boekje lezen, of knutselen of zo.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

Mirjam
 
hoi hoi ik ken dat verhaal wel een beetje toen mijn jongste dochter geboren was vond mijn oudste het erg leuk maar nu de jongste mer gaat doen zoals dingen pakken enzo wordt mijn oudste soms jaloers meestal porbeer ik haar dan er bij te betrekeen om dingen samen te doen toen de jongste nog klein was vroeg ik de oudste of ze mee wilde hlepen met haar zusje in bad te doen en eten geven enzo de kleertje uit te kiezen enzo zo kan je dan laten zien van je hebt er een zusj/broertje bij mamma vergeet je niet en als je een keertje tijd heb voor je oudste gebruik die dan ze hebben het soms ook wel nodig eventjes om met mamma wat te doen
 
Hoi Taatje,

Mijn dochter was drie toen mijn zoontje geboren werd en inderdaad was ze in het begin ook vrij jaloers terwijl ze wel erg gek op haar broertje is. Ze voelde zich ook te kort gedaan helemaal door mamma (en dat terwijl ze eigenlijk meer een pappa kindje is / was). Mijn ervaring is dat je wel met bepaalde dingen kunt zeggen dat zij de grote zus is maar dat je ook erg moet opletten dat je dit niet te vaak doet. Ze is tenslotte pas drie en heeft ook af en toe behoefte om gewoon lekker klein te zijn. Marysol had ook op de gekste momenten huilbuien of wilde alleen nog maar bij haar moeder zijn. In het begin probeerde ik  dit tegen te gaan: niet huilen; kom op, jij bent groot. Maar toen ik op een gegeven moment maar gewoon gezegd heb dat het helemaal niet erg was als ze huilde en haar ook meer als kleine meid behandelde, ging het na een tijdje vanzelf weer over.

Ik hoop dat jullie er iets aan hebben; succes ermee!

groetjes, Bernie
 
Hoi Taatje,

Inderdaad zijn er de dingen, die je met je peuter en met/voor de baby kunt doen: samen het babytje in bad doen, samen een luier verschonen (peutertje krijgt ook een washandje/billendoekje--maakt puinhoop van het water, maar dat is de charme van het geheel).

Dan zijn er nog dingen, die je met je peutertje kunt doen, als het babytje slaapt, en dat is nu nog moeilijk, maar wordt veel gemakkelijker als de baby een vast ritme krijgt. Wij doen nu Jasmijn van 8 maanden samen in bad en dan gaat ze naar bed en dan mag Ella (net 3 jaar) in bad. Dat spreek ik ook zo uit, dat zo de volgorde is.

Aan de andere kant, moet je er ook voor zorgen dat je peutertje een beetje eigen aandacht krijgt als de baby er ook bij is (dus niet alleen maar als ze slaapt): even baby in de box en een boekje voorlezen, of als de baby op schoot 'zit' je peutertje op je andere been erbij nemen "oh, daar zijn twee lieve meisjes samen: een grote peutermeis en een klein babymeisje". Als babytje drinkt, krijgt peutertje ook wat te drinken, of kun je een boekje voorlezen: lekker samen op de bank heeft iets heel gezelligs.

Verder moet het meisje er ook gewoon even aan wennen en wordt het ook beter als je zus zometeen weer wat meer energie krijgt: het komt allemaal goed.

Groetjes,
Michelle.



 
Ik heb zelf 19-11-05 een dochter gekregen en de oudste is 29-12-05 3 jaar geworden.. In het begin wilde ze ook veel aandacht van Opa en Oma.. Erg begrijpelijk natuurlijk.. Ook begon ze om de raarste dingen te huilen.. Wss omdat ze dacht dat ze dan aandacht kreeg.. de baby tenslotte ook.. Dit gaat over hoor... Tis een periode waarin ze zitten.. Bij mij ging het weer goed toen ze allebei naar de creche gingen en ik weer moest werken.. Nu drie weken geleden.. Ik probeer wel om savonds de jongste eerst met hulp van de oudste in bed te leggen en dan nog even lekker te kroelen en te lezen met de oudste.. Ik leg ook regelmatig de kleinste in de box om lekker op de bank te hangen en tv te kijken met de oudste.. Ze helpt wel goed mee.. Als ik de fles geef gaat zij alvast de luier pakken.. Zodra de jongste gaat lachen en kletsen wordt het voor de oudste ook weer leuk.. Bij mij zegt ze elke keer dat dr zusje wat tegen haar zegt.. en ze hebben hele verhalen tegen elkaar als ze allebei op de grond spelen.. Mn dochter zei ook vaak dat ze geen grote zus was.. maar mama's meisje...

Heel veel sterkte.. het duurt maar even

GR Anita Mv Sanne en Rosaly
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan