wie heeft ook bij de 1ste pre-eclamsie gehad en weer zwanger??

A

Anoniem

Guest
hallo

ik heb een zoontje van 3,5 jaar toen ik van hem in verwachting was heb ik pre-eclamsie gehad dus te hoge bloeddruk en sporen van eiwitten weet niet of dat altyd samen gaat?
maar nu ben ik waarschijnlijk weer zwanger en ben erg bang dat ik dat weer ga krijgen!
wie heeft het ook gehad en ben je daarna al weer zwanger geweest of op het moment en hoe gaat het en is er een grote kans dat het weer komt of?
de gynocoloog heeft tegen me gezegd op nacontrolle toen dat dit niet weer hoeft te gebeuren!

ik zou er graag mensen over horen dat mocht ik wel zwanger zijn ik er rekening mee kan houen hoe groot de kans ongeveer is!
en heeft het nog met leeftyd te maken heb wel gehoord dta het vaak bij een eerste komt en als je ouder bent dan 30 weeet niet of het klopt dat zou ik graag horen van jullie!!!

groeten mama van devran
 
hoi mama van devran,

in april 2002 ben ik bevallen van een dochter na een zwangerschap (van 36+2 weken)waarbij ik op het einde twee weken in het ziekenhuis heb gelegen in verband met zwangerschapsvergiftiging. Ik had dus ook een te hoge bloeddruk en eiwitten in mijn urine.
Ook ik was bang dat ik weer zwangerschapsvergiftiging zou krijgen bij de volgende zwangerschap.
Vorige week vrijdag  1 september ben bevallen van een zoon. Ik ging er eigenlijk vanuit dat ik ook deze zwangerschap weer te vroeg zou bevallen, maar deze keer ben ik overtijd gegaan!!! Mijn bloeddruk is deze keer heel goed in de gaten gehouden. Deze zwangerschap was een zwangerschap uit het boekje, geen vervelende kwalen, gewoon een perfecte zwangerschap!!

Toen ik ontdekte dat ik zwanger was ben ik onder controle gegaan bij de verloskundige. De verloskundige heeft me voor een second opinion doorgestuurd naar de gynaecoloog, die vertelde als mijn onderdruk boven de 90 kwam ik opnieuw voor controle naar hem moest komen, Tegen het einde van mijn zwangerschap is mijn bloeddruk ver de 90 gegaan, maar dit is normaal tegen het einde vand e zwangerschap.
 
De gyneacoloog heeft ook tegen mij gezegd dat de kans dat je voor een tweede keer zwangerschapsvergiftiging krijgt net zo groot is als bij iemand die het de eerste keer niet gehad heeft.

Waar ik naderhand wel over nagedacht heb is dat ik bij mijn eerste zwangerschap een fulltime baan had en veel stress, Dus meer kans op hoge bloeddruk. Na   mijn eerste ben ik minder gaan werken en een baan met minder stress. Deze zwangerschap geen enkel probleem.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt en dat je een voorspoedige zwangerschap hebt.

Groetjes Prutske
 
Hoi mama van Devran,

Ik ben 36 jaar oud, nu 33 weken zwanger van mijn tweede kind. Vorig jaar 1 april 2005 ben ik van mijn eerste kind bevallen en ik had daarbij ook pre-eclampsie.

Mijn zwangerschap is wat dat betreft erg wonderlijk verlopen. Mijn eigen moeder had nl toen zij zwanger was met mij ook een zwangerschapsvergiftiging gehad, alleen had men daar in 1970 geen fancy namen voor zoals pre-eclampsie of HELLP-syndroom. Maar het was heel ernstig, zij zelf ging er bijna aan onderdoor en ik woog bij een gewone zwangerschapsduur nauwelijks 3 pond, wat voor die tijd heel weinig was. Mijn moeder had toen talloze klachten, die in die richting wezen, maar niemand nam haar serieus en daarom werd het veel later ontdekt dan mogelijk was.

Omdat ik zelf arts ben (overal met mijn neus bovenop zit) en inmiddels aardig op de hoogte was van de eventuele erfelijkheid van bepaalde soorten zwangerschapsvergiftiging, kwam ik wellicht nogal vijandig bij de vk binnen: "dit zal bij mij dus niet gemist worden zoals toendertijd bij mijn moeder!!!!". Je zult je afvragen: waarom ga je als arts niet gewoon meteen naar een gynaecoloog? Nou ja, omdat ik weet hoe veel en wellicht onnodig er ingegrepen wordt in het ziekenhuis. Ik wilde graag een thuisbevalling met een leuke vk, waar ik vertrouwen in had.

En inderdaad kreeg ik al snel hogere bloeddrukken, maar geen eiwit in de urine. De vk's hielden alles nauwlettend in de gaten met veel bloeddruke meten en urine-stick-bepalingen en zo. Pas op het laatste eind werd stomtoevallig (toen ik toch voor iets pietluttigs effe voor de zekerheid naar het ziekenhuis moest) ontdekt, dat mijn lever, bloedstolling en nieren toch niet goed meer werkten (hoewel de urinesticks nooit eiwitten hadden aangetoond en ik me verder goed voelde) en mijn bloed behoorlijk was ingedikt (zeg maar het tegenovergestelde van bloedarmoede). Mijn bloeddruk was (misschien ook van de stress) iets doorgestegen naar 180/100 en later 190/110 mmHg.

Om een lang verhaal kort te maken: alles is prima afgelopen en ik ben op de uitgerekende datum via een keizersnede bevallen van een gezonde zoon van 4310 gram, dus die heeft nergens last van gehad. (Geen thuisbevalling dus, maar ik vond alles best op dat moment).

Nu ben ik dus weer zwanger en werd me verteld dat de kans op herhaling in mijn geval 10% was. En er werd tevens bij gezegd, dat áls het een tweede keer weer gebeurt, dit vrijwel altijd in veel mildere mate is. Op dit moment gaat alles nog steeds goed. De bloeddrukken zijn nog steeds goed, zelfs lager dan bij de vorige zwangerschap. De kleine groeit als kool (het wordt weer een negenponder...). Ik begin nu een beetje vocht vast te houden, maar daar had ik bij de vorige zwangerschap al veel vroeger in de zwangerschap last van (ik had zelfs een dubbelzijdig carpaal tunnelsyndroom).
Ik heb er alle vertrouwen in dat het weer goed zal gaan.

Ik wens jou hetzelfde vertrouwen toe.
 
Trouwens, dat is niet helemaal waar, wat ik hierboven schrijf.

Halverwege deze zwangerschap zijn mijn bloeddrukken wel gaan stijgen en weer tot 140/90 mmHg. Dat was voor de vk en gyn wel het moment om mijn nachtdiensten te gaan verbieden. Sindsdien (met meer regelmaat en meer rust) is de bloeddruk weer goed. Toen schrok ik dus wel even, dat het weer mis zou gaan, maar dat was alleen maar drukte en stress, denk ik.
 
hallo allemaal,

ben blij dat ik toch niet de neigste was en dat het dus een 2de keer nietr weer hoef te gebeuren dus ik hoop nu maar zo dat volgende week na het weekend dus de test positief uitslaat maar ja das afwachten ben wel ong geworden maar ja ben ook aan de pil gewees wel de hele maand omdat het niet gepland was maar de huisarts zei dat dat niets te betekkenen had die ong dus even afwachten jullie horen nog vanmij!!

mvg mama van devran
 
Terug
Bovenaan