Haihai,
Helaas heb ik gister een miskraam gekregen,
dit op de verjaardag van mijn zoontje.
Mijn zoontje is om 15,00 geboren en ik ben het vruchtje tussen 14;00 en 15;00 verloren.
Hoezo vreugd en verdriet liggen dicht bij elkaar...
Vorige week dinsdag hadden we een echo, ik zou dan 9 week moeten zijn dit was helaas 7 week.
Wel zag het vruchtje er goed uit, ff werd gehoopt dat ik gewoon later bevrucht zou moeten zijn.
Toen was het mij al wel duidelijk.
Het valt me vies tegen eenmiskraam,
ik had nooit maar dan ook nooit verwacht dat dit zo moeilijk zou zijn.
Heb tenslotte 2 mooie zonen, mooie zwangerschappen en bevallingen.
Dit klusje zouden we ook ff mooi klaren...helaas..
Omdat dit echt de laaste zou zijn ben ik vanaf de eerste minuut meer gaan genieten..
Meteen naar de winkel prachtige kleertje gekocht, heel snel iedereen het goede nieuws vertelt.. had een leuke 9 maanden schuurkalender hier mocht de oudste elke dag een bladje schuren, geweldig vond ie het.
met regelmaat kreeg mijn buik/de baby ook een kusje..
Kortom verschrikkelijk allemaal.
Volgende week dinsdag heb ik mijn controle echo, hoop zo dat de hele boel dan keurig schoon is.
Iedereen om me heen zegt, joh doe eens een paar maanden rustig, je heb alle tijd.. en nog meer van dit bemoeizuchtig gezeur..
Maar hier gaan wij er mooi weer meteen voor!
En als ik hopelijk nog een keertje zwanger zou worden hou ik mijn mond keurig gesloten tot aan de goede echo rond 12 week...
Waar ik wel erg van baal is dat ik met de jongens vrijwel meteen zwanger was,
maar op deze zwangerschap hebben we heel wat maanden op moeten wachten.
Hoop zo dat het nu sneller mag gaan.
Een heel verhaal inmiddels
Zijn er meer dames die een miskraam hebben/hebben gehad/of nog krijgen,
en die ookmeteen er weer voor gaan...??
Liefs..
Helaas heb ik gister een miskraam gekregen,
dit op de verjaardag van mijn zoontje.
Mijn zoontje is om 15,00 geboren en ik ben het vruchtje tussen 14;00 en 15;00 verloren.
Hoezo vreugd en verdriet liggen dicht bij elkaar...
Vorige week dinsdag hadden we een echo, ik zou dan 9 week moeten zijn dit was helaas 7 week.
Wel zag het vruchtje er goed uit, ff werd gehoopt dat ik gewoon later bevrucht zou moeten zijn.
Toen was het mij al wel duidelijk.
Het valt me vies tegen eenmiskraam,
ik had nooit maar dan ook nooit verwacht dat dit zo moeilijk zou zijn.
Heb tenslotte 2 mooie zonen, mooie zwangerschappen en bevallingen.
Dit klusje zouden we ook ff mooi klaren...helaas..
Omdat dit echt de laaste zou zijn ben ik vanaf de eerste minuut meer gaan genieten..
Meteen naar de winkel prachtige kleertje gekocht, heel snel iedereen het goede nieuws vertelt.. had een leuke 9 maanden schuurkalender hier mocht de oudste elke dag een bladje schuren, geweldig vond ie het.
met regelmaat kreeg mijn buik/de baby ook een kusje..
Kortom verschrikkelijk allemaal.
Volgende week dinsdag heb ik mijn controle echo, hoop zo dat de hele boel dan keurig schoon is.
Iedereen om me heen zegt, joh doe eens een paar maanden rustig, je heb alle tijd.. en nog meer van dit bemoeizuchtig gezeur..
Maar hier gaan wij er mooi weer meteen voor!
En als ik hopelijk nog een keertje zwanger zou worden hou ik mijn mond keurig gesloten tot aan de goede echo rond 12 week...
Waar ik wel erg van baal is dat ik met de jongens vrijwel meteen zwanger was,
maar op deze zwangerschap hebben we heel wat maanden op moeten wachten.
Hoop zo dat het nu sneller mag gaan.
Een heel verhaal inmiddels
Zijn er meer dames die een miskraam hebben/hebben gehad/of nog krijgen,
en die ookmeteen er weer voor gaan...??
Liefs..