Wie heeft tips voor relaxt moederschap

Haha wat weer een titel!

Maar goed, het gaat er mij om dat ik de laatste maanden zo onwijs last heb van mijn nek en schouders, overduidelijk maak ik mij te druk om dingen. Ik wijt dit vooral aan het zorgen voor Ivar en je hele dag aan moeten passen aan je (onwijs lieve!) kind.

En dan ga ik me weer schuldig voelen dat ik het soms zo zwaar vind en dat ik er zelf voor gekozen heb. Nu heb ik hem week op, week af (wel 2 dagen overdag in de week dat hij bij zijn vader is), dus je zou denken dat ik behoorlijk bij kan tanken in de week dat hij er niet is. Maar dat lukt dus niet echt! (en ik voel me nu echt een zeur want er zijn zoveel moeders die in hun eentje fulltime voor 1,2 of meer kids zorgen!!). Ik merk dat ik zelfs minder van hem kan genieten de laatste tijd.

Dus, wie heeft er tips om uit mijn hoofd te komen en veel meer te leven in het hier en nu (en je niet te druk maken of hij wel fruit heeft gehad, of hij niet teveel TV kijkt, of ik wel genoeg met hem doe etc etc).
Ik ben al meerdere malen in mijn leven bij een psycholoog geweest en die hebben het er helaas niet uit kunnen krijgen. Ik merk dat ik in tijdschriften me helemaal stort op van die artikelen die gaan over ontstressen, genieten van kleine dingen etc, en dan denk ik 'ja, zo wil ik leven'! Maar heb dus moeite met het uitvoeren...

Heel verhaal, sorry!

Liefs Jenneke mv Ivar
 
of hij wel fruit heeft gehad, of hij niet teveel TV kijkt, of ik wel genoeg met hem doe etc etc).

Je hoeft jezelf niet te bewijzen lieve schat. Je bent zijn moeder en zal het dus automatisch goed doen. Je hoeft zijn liefde ook niet te 'winnen'. Hij heeft het bij z'n pappa goed, en bij z'n mamma ook goed. Probeer daar op te vertrouwen. En verder ... adem in .. adem uit .. en kijk positief naar alle dingen om je heen.

Het is niet gek dat je je zo voelt, maar jij bent de enige die er wat aan kan doen. Zeg iedere dag iets liefs tegen jezelf in de spiegel (en herhaal dat het liefst een paar keer die dag). Je doet het hartstikke goed!

Liefs Nelleke
 
Helaas geen tips, maar wel een hart onder de riem. Ik weet hoe je je voelt en waarschijnlijk veel andere moeders ook. Het feit dat de kleine om de week bij zijn papa is neemt niets weg aan jouw moeder gevoel. Maar hij eens hoe groot hij   ondertussen is en hoeveel hij al kan. Dat heb jij toch mooi voor elkaar gekregen dus goed doe je het in elk geval!

Annemieke
 
hier komt ie, zo'n lekkere dooddoener: laat het los. Probeer niet relaxed te zijn, of de beste moeder of de werknemer van het jaar of weet ik het wat.

Wees lekker jezelf. Probeer gewoon ns een tijdje te kijken naar de dingen die wel goed gaan en wat je hebt gedaan waar je tevreden over bent. Leg de lat niet zo hoog.

waarom niet gewoon goed genoeg ipv perfect. Mijn moeder zei: tis zielig als jij perfect bent, want hoe moeten jouw kinderen dan het beter doen dan jij. En dat is ook zo.

Het feit dat je je er zorgen om maakt maakt dat je goed genoeg bent, misschien niet perfect, maar dat is niemand.

liefs

Esther, mama van Rêve en Leyla (die ook heeeel graag perfect zou willen zijn, maar er niet eens in de buurt komt hahaha)
 
Dat lijkt me een goed plan; "wie heeft er tips om uit mijn hoofd te komen en veel meer te leven in het hier en nu"...
Met een beetje hulp wellicht van een cursus of coach (Meditatie, Mindfulness, Yoga oid). Echt hoor, een beetje aandacht aan je werkelijke zelf schenken doet wonderen (zei de ultimate controlfreak herself!!!). Ik heb vanalles gedaan inmiddels en kan oprecht zeggen dat ik me nu stukken beter voel dan ooit tevoren. Veel succes meis!
 

Ik sluit me voor de volle 100% aan bij mama_ilse. Had het niet beter kunnen omschrijven!!

Maak je dus niet te druk om dingen die niet nodig zijn; wil hij niet eten, dan niet! Dwingen kun je hem toch niet en werkt averechts. (hij verhongert écht niet hoor!),  Ligt hij in bed nog een uur te kletsen en te doen? Hij is degene die morgen moe is!! (valt vanzelf een keer in slaap en morgen dan gewoon iets eerder naar bed!), luisterd hij niet en ben je in staat hem achter het behang te plakken?? Koop dan een rol behang!! Whahahaha, nee joh,.. flauw grapje!

Je begrijpt m'n punt wel,.. Go with the flow.. Het  is maar een klein manneke en kan nu eenmaal niet perfect zijn en dat moet je ook zeker nog niet van hem (en jezelf) verwachten. Dat het soms veel inspanning kost en het soms uitput dat is waar. Maar geef het aan als je dat punt hebt bereikt en ga even lekker een dagje alleen weg. Even je hoofd leeg maken, even bijtanken en even tijd voor jezelf! Tis niet niks om alleen een kleine groot te brengen! Maar je doet het zó verdomde goed!!!  

Maar ga niet  over die bekende streep dan wordt het verdomde zwaar, dus geef op tijd aan wanneer je even op je tandvlees loopt!! Want als mama op d'r teentjes loopt dan loopt de kleine man dat ook,.. geloof me,.. die voelen dat haarfijn aan!

Succes meid en vergeet jezelf niet!

Liefs,
Esmé mv Kay en Gwen

ps: als je je manneke eens een extra dag naar het KDV brengt of naar oma brengt maakt je niet tot een slechte moeder hoor?!! Maak er gebruik van! Of breng hem lekker hier heen als je een dagje in Breda wilt gaan shoppen ;-)
 
Lieverd, ga je alsjeblieft niet schuldig voelen dat je hier zelf voor gekozen hebt zeg! Anders kom ik je even goed door elkaar rammelen!!! Net zo lang tot je weer weet dat dit de juiste en beste beslissing was... ( Zie je het voor je, een errug zwangere, 1.60 kleine Marieke die jou door elkaar komt rammelen???)

Je doet het prima hoor, dat namelijk mama-genen! Hier soms hetzelfde.... Maar ik ben misschien té makkelijk. Thomas slaapt al 2 jaar horror. Ik verdedig me niet meer en kom er gewoon voor uit dat ie beneden mag spelen tot ie uitgeput op de bank in slaap valt. Ik sjouw hem daarna probleemloos naar boven en hij slaapt door tot 09:00! Ook prima...

Slecht eten? Jammer dan! Snoepen doet ie gelukkig niet, dus wat er wel in gaat is verantwoord... hij eet wel als ie honger heeft hoor. En ik maak gewoon om de dag iets wat ie zeker weten lekker vind, alle beetjes helpen!

Leuke dingen doen samen??? WHAHAHHA! Ik geloof niet dat ze iets te klagen hebben... Ik heb amper tijd voor mezelf de laatste tijd. Ik geloof dat ik wat dat betreft mezelf een beetje verwaarloos misschien...

Dus tips heb ik niet, je doet 't toch zoals t gaat en volgens mij doe jij dat prima. ( en onthoud dat pak rammel, hihihi!)

Liefs, Marieke
 
Hoi Jenneke,
Echte tips heb ik niet, maar wil je wel even zeggen dat ik ook soms denk: AAAHHHHHH, ik wou dat ik op mijn werk zat!
Het lijkt soms net alsof het bij anderen heeel relaxt gaat, maar dat is echt niet zo, zeker met de leeftijd die onze mannetjes (en vrouwtjes ;) nu hebben.
Ik probeer het ook los te laten... maar kan het soms ook niet hoor. En het is waar wat Esmé ook al zei: ze zijn nog zo klein, verwacht daar niet alles van (al denk ik soms dat de hele supermarkt naar me kijkt als Skip een driftbui krijgt als ik zeg dat hij geen Bob-de-Bouwer-ijsjes mag....) In Nederland zijn we er heeel goed in om anderen te doen laten geloven dat we het heel goed voor elkaar hebben.... dat je kind heeeel goed luistert, nooit vervelend is, en dat je het allemaal geweldig onder controle hebt.
Nou, ik baal soms ook enorm, als vanaf het opstaan alles al lijkt tegen te zitten en 8 lagen behang nog niet genoeg zijn.. GRRRRRR.
Maar dan denk ik steeds vaker dat ik dat ook mág denken! Ik houd niks minder van mijn kinderen als ik ze soms wel achter het behang kan plakken.. juist niet, elke dag komt er meer liefde bij, lijkt het wel. Maar ik kan me voorstellen dat jij dit misschien nog heftiger ervaart, doordat je van jezelf misschien wél alles goed moet doen, zeker nu je je zoon niet altijd om je heen hebt.
Maar houd voor ogen dat heel veel moeders je verhaal zullen herkennen!
Groetjes, Noor mv Skip, Bo en ?
 
Terug
Bovenaan