Wie helpt mij deze dag door? Ik ben die onzekerheid zo zat! Hoe ernstig is t nou?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik ben vandaag hele dag alleen op mn werk. Een praktijk maar er zijn vandaag geen patient en geen tandartsen. Ik zit hier alleen voor de telefoon achter de balie....... Das niet leuk maar nog niet t ergste.
Bij mij zijn vreemde antistoffen gevonden en er blijkt risico voor t kind te zijn. Paar weken geleden weer bloed geprikt om te kijken hoe actief de antistoffen zijn en in welke mate het dus ernstig is...Heb volgende week eindelijk voor t eerst een afspraak bij de gyneacoloog om de uitslag te horen en uberhaupt te horen wat er precies aan de hand is. (Ik ben nu trouwens 17 weken) Ik zit nu al 6 weken in deze onzekerheid, en ik hou het gewoon niet meer. Vanacht zelfs heel naar en levensecht gedroomd hierover. Ik word er gewoon weer helemaal misselijk en lamlendig van. Afspraak naar deze week verzetten kon niet want de bloeduitslagen waren nog niet binnen net. (bijna 2 weken geleden geprikt)
Ik weet ook niet eens of het kindje er nu al nadeel van kan ondervinden, het duur allemaal zo lang.
Ik zit er gewoon ff doorheen eigenlijk, Ik probeer me sterk te houden naar de buitenwereld en kan nog totaal niet blij zijn met deze zwangerschap. Ik kan me nog niet hechten aan het kind zolang ik in onzekerheid zit.
En nooit gedacht dat het me zou opbreken maar ik moet gewoon toegeven dat ik me er kut door voel.....
Ik weet gewoon ff niet hoe ik deze eenzame dag door meot komen. sorry voor t geklaag maar t opschrijven voelt goed.
Bedankt
 
hoi ,
wat k*u*t zeg maar als ze in het bloed nu al wat tegen komen wat echt heel fout is dan word je echt wel eerder gebeld misschien duurd het nu lang omdat ze echt alles willen uitsluiten .
probeer toch een beetje posetief te denken want straks heb je je zo lamlendig gevoeld en is er niks aan de hand .
ik weet dat dat heel moeilijk is en dan zit je ook nog uitgerekend vandaag alleen op je werk .
en klagen doe je niet dit is jou gevoel en dat is er nu eenmaal en dat kun je niet uit zetten .
heel veel strekte vandaag .
ik denk aan je
en laat je even weten als je de uitslag krijgt .

liefs evelien
 
Wat vervelend dat je zo lang in spanning moet gaan zitten wachten! Is er geen mogelijkheid dat je dit met iemand bespreekt, bijvoorbeeld je huisarts of je vk. Ondanks dat zij waarschijnlijk de resultaten niet weten, kun je wel je angst met hen bespreken. Zo zijn ze op de hoogte van jouw gevoel en misschien kunnen ze iets voor je betekenen.
Verder snap ik je gevoel dat je je nog niet kunt hechten aan je kindje, wij hebben bij onze eerste zwangerschap een vruchtwaterpunctie moeten laten doen en pas na de goede uitslag kon ik me volledig overgeven aan het zwangergevoel. Wel weet ik dat jouw kindje jouw angst kan voelen, dus ondanks dat het voor mij heel makkelijk is om te zeggen, is het toch het beste om te proberen je te onspannen of je af te laten leiden. Als het niet lukt om te werken, meld je je ziek en probeer in de tijd die je dan thuis bent, ontspannende dingen te doen, een lekkere wandeling maken, een boek lezen, lekker tijd voor jezelf. In ieder geval heel veel sterkte en als je wil praten, daar is dit forum voor!
 
Het is zeker niet fijn om zo lang op een uitslag te wachten, als je het niet meer trekt bel inderdaad de huisarts/VK en geef heel duidelijk je gevoel aan. Zij kunnen de uitslag wellicht niet bespoedigen maar kunnen er misschien wel wat meer over zeggen of je meer info geven wat te doen. Ik ben absoluut geen expert maar luister naar je gevoel doe wat je gevoel je ingeeft, zoals van je afschrijven op een forum lucht voor jou al wat op ... prima toch wij luisteren naar je...
heel veel sterkte en de afgelopen 6 weken heb je je ook door heen gevochten dus deze laatste week gaat je ook lukken! je kan het!

sterkte
 
Heej,

Ik heb er geen ervaring mee, maar hier zijn misschien nog wat ideeen. Of je er iets mee wil doen moet je zelf maar even kijken.
Hecht je maar gerust aan je kindje, want dat heb je toch al gedaan. Anders zou je nu niet zo bezorgd zijn. Als je jezelf toelaat om je wel aan je kindje te hechten, kun je ondanks de bezorgdheid ook genieten van je kindje in je buik. Misschien kun je het zelfs al voelen schoppen: als je heel rustig op je rug gaat liggen en probeert met je buik adem te halen lukt dat soms. Eventueel met je hand op je buik, maar probeer te ontdekken of je het van binnen ook al voelt en als je je hand erop hebt moet je die niet bewegen.
Als je namelijk stil ligt en met je buik ademhaalt wordt je kindje vaak wakker.
Wat er dan verder ook gebeurt, dan heb je dit in elk geval wel meegemaakt en ervan genoten. Probeer het niet te somber in te zien: in ziekenhuizen doen ze wel vaker vaag, ook als er niks ergs aan de hand is. Misschien helpt dat je om iets rustiger te wachten.
Sterkte ermee!
 
Meid, natuurlijk mag je er doorheen zitten. Ik zou het vreselijk vinden zolang te moeten wachten. Dat je al 6 weken in spanning zit en er nu pas doorheen zit vind ik erg knap. Ik zou gelijk als een kip zonder kop rondlopen... zakdoeken volsnotteren en me geen raad weten.
Meid.... houdt moed... het komt vast goed... ze kunnen tegenwoordig zoveel. 7 weken in onzekerheid vind ik een lange tijd... jammer dat dat niet sneller kan... aan de andere kant kun je het ook positief zien.. als het echt heel slecht gesteld was hadden ze er veel meer vaart achter gezet. was je waarschijnlijk al lang gebeld met een spoedopname of een eerder gesprek.
Ik denk dat je zeker al veel gehecht bent aan dit kindje... maar je kunt er moeilijk van genieten. Maar geloof me... je koestert het en je wilt het allerbeste voor je baby... vandaar je bezorgdheid...

Zoek veel afleiding deze week... plan je dagen en avonden vol zodat ze niet veel tijd hebt om te piekeren en ik hoop dat je over een paar dagen een mooie uitslag zal krijgen en dat je dan eindelijk kan gaan genieten!

Dikke knuffel meid en huil het er af en toe eens lekker uit... je hoeft je neit groot te houden... het is toch ook spannend en het gaat toch ook niet om iets onbelangrijks..

Zet m op... je kunt het.
 
He! Graag wil ik je een tip geven: blijf enorm assertief naar je vk! Ik denk dat het gevoelsmatig kan helpen als je wat kunt doen! afwachten is sowieso het naarste wat je kunt doen. Ik heb al een paar keer bij artsen behoorlijk op mijn strepen gestaan en merkte dat er dan ineens meer mogelijk was. Laat je niet als 1 van de 1000.000 behandelen maar zorg dat je vooraan staat! ik vind het belachelijk dat je al zooo lang moet wachten! Ik hoop dat je toch iets kunt doen! Succes!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan