Hallo Janny,
ook ik herkan je gevoel gelijk weer zwanger te willen zijn.
Vorig jaar augustus zijn wij ons zoontje Wieger na een zwangerschap van 25 weken verloren. Wat een verdriet, met geen pen te beschrijven. We hebben kraamhulp gehad en voordat zij wegging wist ik o, ik wil zo snel mogelijk weer zwanger zijn. Later kwam ik tot de conclusie dat het voelde dat ik gefaald had, dat mijn lichaam me in de steek had gelaten, dat ik niet normaal een zwangerschap uit zou kunnen dragen. Net of ik voor mezelf moest bewijzen dat ik het (middels een nieuwe zwangerschap) wel zou kunnen. Gelukkig heb ik in die tijd heel veel en goed met mijn man kunnen praten. Hij had dat niet en kon mij wel tot rust brengen. en dat is goed geweest want je hebt toch ook je tijd nodig om je verlies te verwerken, een nieuwe zwangerschap zal je overleden kindje niet vervangen.
Na ongeveer een half jaar werd ik wat rustiger en hadden wij zo iets van misschien is ons gezin zo wel compleet. Totdat ik in mei (door de pil heen) opnieuw zwanger werd. Heel blij, maar ook angstig.
Nu ben ik 35 weken (heb een complexe zwangerschap) en zo zie je maar dingen worden soms anders geregeld dan je zelf graag wil.l
Mijn advies, luister goed naar je lichaam, probeer veel over je gevoelens te praten en probeer jezelf te zijn. Huil, schreeuw, bid, doe wat jij wil.
En vergeet niet dat je lichaam wel tijd nodig heeft om te ontzwangeren ook al heb je er niets voor terug gekregen.
Soor voor mijn lange verhaal.
Heel veel sterkte toegewenst. Kom maar vaak hier om je verhaal te vertellen. Altijd is er wel een luisterend oor.
lieve groet,
Anne-Fieke