Wie herkent dit?

A

Anoniem

Guest
Vorige week was ik niet helemaal fit en ben toch blijven werken (geen stem, verkouden). Ik geef sinds week weer over. Vooral vrijdag avond na pittig voorval (kwam met agressie in aanraking op werk).
Ik ben nu 30 wk zwanger.
Ik dacht dat het normaal was en dat de klachten v begin zwangerschap terug konden komen. Tijdens zwangerschapsyoga kwam ik erachter dat het niet normaal was en de yogadocent wilde dat ik contact nam met de verloskundige.
Dat heb ik gisteren gedaan. Ze wilde dezelfde dag nog mijn bloeddruk opmeten en ijzer controleren. Bloeddruk was gelukkig helemaal goed.
Verloskundige zei tegen mij dat het verstandig was om het even rustiger aan te gaan doen en stelde voor om komende 2 dgn mij ziek te melden.
Het voelt zo raar, want behalve dat ik soms 's ochtends en 's avonds over geef (week lang iedere dag behalve dinsdag niet) voel ik mij eigenlijk wel redelijk. Het voelt daarom zo raar om thuis te zitten en niks te doen.... Dat kan ik moeilijk. Ben iemand die bezig wil zijn....
Herkennen jullie dit? Tips?
x
Mieka
 
Heej Mieka,

Tja ik ken het....
Ik werk zelf ook met kinderen en pubers met een verstandelijk en lichamelijke beperking.
Ben nu 24 weken zwanger. Maar zit ook al sinds dinsdag thuis. Niet echt heel ziek, maar ook niet fit genoeg om te gaan werken. Ik ga straks maar even naar de Huisarst heen, is even horen of die nog wat heeft. En vind het ook altijd wel fijn als nog iemand bevestigd dat ik het NU ECHT RUSTIG aan moet gaan doen. Haha ik loop mijzelf ook snel voorbij, aaa kan nog wel. Maar ook ik heb afgelopen week weer veel overgegeven. Misschien toch een teken dat ik niet goed in orde ben, net zo als bij jou?
Gelukkig maakt ook mijn kleine het goed, en dat is waar het nu even om draait is het niet?

Liefs Saartje.
 
hoi Mieka
ik werk met kids en pubers met lvg en probleemgedrag, ook ik ben een bezige bij die altijd teveel werk op mij nam. Nou daar kom ik wel achter nu, 22 weken zwanger en overwerk en slaapdiensten zitten er niet meer in. als ik ook het fulltime niet goed kan volhouden ga ik gedeeltelijk in de ziektewet, dat kan ook. Het is lastig en op werk leer ik nu wel beter keuzes te maken en grenzen aan te geven, dat is het voordeel. ik doe mijn werk wel maar ik werk niet meer 2x zo hard. Dus eigenlijk is zwanger zijn best een goede les :) en alles voor de gezondheid van de kleine. net van dichtbij meegemaakt wat gevolgen van teveel stress en hard werken zijn: 7 weken te vroeg bevallen en maandenlang baby-ic in ziekenhuis. Zolang ik een gezond kindje krijgt heb ik er alles voor over, hoe gek ik er zelf ook van wordt. Ik kan alleen maar zeggen: leer loslaten en zoek rustige hobby's thuis voor als je langer thuis zit :)
gr sabine
 
Hoi Mieka,

Ik werk in de thuiszorg, dus lichamelijk ook een zware taak. Ik ben nu 32 weken zwanger. Ik heb zelf een eerdere zwangerschap meegemaaakt, maar dat is fout gelopen met 32,4 weken zwangerschap. Met de eerste zwangerschap was is ook heel druk bezig. Ik kon ook niet stil zitten. Ik was ook druk bezig met een opleiding, wat heel veel stress met zich meedroeg. Maar ik dacht nog even examen te doen en dan stop ik met werken. Ik had op het laatst last van hele erge rugpijn en extreem veel vocht. Ik had een dag voor het mis ging nog hele erge hoofdpijn, maar toch gaan werken (dit omdat ik me examen nog in de praktijk moest afronden). Uiteindelijk ben ik in het ziekenhuis beland met het hellp-syndroom en was me kindje overleden. Niet dat deze stress er mee te maken had, maar goed is het ook niet geweest.
Nu doe ik het lekker rustig aan, zo veel mogelijk stress vermijden en eigenlijk bevalt me dat heel goed! Nu geniet ik meer van het zwanger zijn. Ookal is het voor mij nu een kritische periode, want het hellp-syndroom komt later in de zwangerschap voor.
Maar ik heb er wel van geleerd en je kunt gemist worden (wat ik eerst ook dacht van niet).
Dus probeer lekker te genieten van het vrij zijn, het is immers voor een goed doel!!

In ieder geval sterkte!!
En succes verder in de zwangerschap!
Groetjes,
Susanne
en een vlinderkus van Anouk*
www.anoukkeyner.vlindersite.nl
 
Hoi,
Ik ben door stress en agressie op mijn werk eerder met zwangerschapsverlof gegaan met 27 weken.
Het was een moeilijke beslissing maar nu heb ik er echt geen spijt meer van. Het UWV en de arbo arts begrepen het helemaal. Ik werk met dak en thuisloze jongeren en dit is dus ook een pittige doelgroep waar je als zwangere helemaal niet tegenkan. Ik had dit nooit van mezelf verwacht maar het overkomt je. Je moet er goed overnadenken want stress is niet goed voor je kindje. En over bezig zijn die vrije tijd vul je vanzelf weer.
Groetjes Peet
 
He Meiden
Ik werk in het speciaal onderwijs cluster 4.
Fijn om te weten dat ik niet alleen ben in zo'n situatie.
Ik heb mij nu voorgenomen om tot max 16uur te gaan werken. Meer gas terug te nemen enne meer voor mezelf te kiezen. Wel moeilijk hoor!
Ik hoef nu nog 1 wk te werken, een week vakantie en dan nog maar 3 weekies ;)
Dat moet vol te houden zijn.
Agressie had met jongen van vso te mk (middelbareschool) en ik werk gelukkig bij de so (de jongste groep).
Ik ga nu gewoon gas terug nemen en meer relaxen :) Ik zie het als een leermomentje
Mijn bloeddruk was helemaal in orde. Dus de vk dacht dat het de na weeen waren van voorval agressie en druk zijn.
Ik voel mijn kleine "Puk"heerlijk in mijn buik. Zij is het aller belangrijkste!
Saartje ben je al bij dokter geweest?
Enne Sabine is idd goede manier om te leren gas terug te nemen ;) en niet alles altijd perfect te willen doen. Ik weet dat dat mijn valkuil is.
Suzanne: Duim voor je dat nu alles goed gaat!
Enne peet: Dank voor je lieve raad.

x
 
Dank voor jullie lieve reacties en tips ;-)
Ik ben blij dat ik nu thuis ben gebleven.
Geeft mij nu de tijd om uit te rusten.
Merk dat ik beter voor mezelf moet zorgen.
Dus bij deze maak ik niet zo'n lange dagen meer en ga voor 16uur naar huis.
Enne thuis ook meer taken overlaten ;)
Wil alles onder controle houden en dat moet ik nu leren los laten. Dus zwanger zijn is idd een goede manier om het te gaan leren ;-)
Ga zo heerlijk ontspannen, misschien stukje wandelen en verder niks.
Meer tips/ervaringen zijn welkom!

x
 
Hoi Mieka

Je zal wel in de zorg werken zo te lezen?? (ik namelijk ook) Maar je moet echt aan je zelf gaan denken... je vergeeft het je zelf nooit als er iemand dadelijk in je buik stompt en er iets fout gaat!!!
Ik heb ook rond de 28 weken aangegeven niet meer het werk te willen doen wat ik nu moest doen en mocht me van bedrijfs arts volledig ziek melden... maar had ook de keuze om therapeutisch andere dingen te doen...
Misschien kun je dat aan gaan geven?? Als je niet thuis wil zitten... maar denk aan jezelf
(een collega zei een keer "niemand zegt bedankt als je dadelijk met een miskraam thuis zit, omdat jij die agressieve meneer toch geholpen hebt" toen gingen mijn ogen wel open, en ben er gelijk wat aan gaan doen!!

Sterkte ermee

Liefs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan