Wie o wie kan mij gerust stellen..

Lieve allemaal,
Ik was 6 en een halve week zwanger( eigenlijk dus 4 )  maar zeer waarschijnlijk een miskraam gehad.
Afgelopen vrijdag had ik ineens oud bloedverlies en naar de dokter geweest.
Die zei dat het innesteling kon zijn maar ook een miskraam.
Ik was heel bang voor het woord miskraam. Wat stond mij te wachten, erge pijn en krampen zoals ik op internet lees.......
Zo zat het niet volgens mijn huisarts. Ik wordt gewoon ongesteld en het is nog zo pril dat je daar weinig of niks van merkt. Ik had zondagochtend krampen en toen had ik behoorlijk veel bloedverlies en mee ik een doorzichtig vliesje te hebben gezienn..
Mijn schoonzus heeft ook na 6 en een halve week een miskraam gehad en werd ook gewoon ongesteld. Na een inwendige echo werd vast gesteld dat ze een miskraam had.
Ik ben idd gewoon ongesteld.
Ik moet vandaag voor half twaalf naar de gyn voor een inwendige echo.
Ik ben als de dood voor wat ik te zien krijg. Ik hoop dat ze vast stelt dat het een miskraam is geweest en dat alles schoon is.
Ik ben zo bang dat ik een curretage nodig heb ofzo. Ben doodsbang geworden na al die verhalen op internet.
Wie o wie kan me op korte termijn gerust stellen.....
Liefs van Marieke
 
Hoi Marieke,

Het is natuurlijk helemaal niet gezegd dat je een curettage nodig hebt, de kans is denk ik zelfs groot van niet, maar als het wel nodig is omdat er iets is achtergebleven, hoef je echt niet bang te zijn. Ik was als de dood voor de curettage maar het ging allemaal zo snel en iedereen was zo aardig in het ziekenhuis. Het is echt een kleine ingreep ook al schrik je misschien van het feit dt je onder narcose gaat, dat is maar voor heel even, ik was in een half uurtje weer wakker en kon kort daarop alweer naar huis.

veel sterkte met alles!
groetjes, mamma m
 
dag dag


nou meid wat een onzekerheid ik hoop dat je straks zekerheid gaat krijgen..

ik heb ook en mk gehad en was zelf ook doodbang voor alles, ik heb ook een curretage gehad, maar het is me achteraf hel erg meegevallen. Van de ingreep heb ik niet veel gemerkt, is was zo onder narcose..en de dokters waren allemaal heel aardig enzo en mijn mannetje mocht erbij blijven ....

na die tijd mocht ik ook weer vrij snel naar huis en heb ik een weekje bloedverlied gehad en daarna wat bruine afscheiding....

emotionel vond ik het af en toe best lastig allemaal maar wbt  de ingreep is het me best wel meegevallen


denk aan je  
liefs tobi
 
 
Hallo allemaal,
Vanochtend naar het ziekenhuis geweest voor een echo en daar was niks meer op te zien. Baarmoeder was helemaal schoon.
Vruchtje was dus al weg en ik hoef gelukkig niet gecurreteerd te worden. Daar was ik zo bang voor.
Aan alle onzekerheid is nu een eind gekomen.
Ben nog wel duizelig van alle spanningen enzo maar verder gaat het op zich wel.
Ik geef mezelf een paar dagen om beetje uit te rusten en dan langzaam weer beginnen.
Liefs van marieke
 
Hoi Marieke,

Ik heb (helaas!!) hetzelfde meegemaakt als jou. Dacht ook 6 weken en 2 dagen zwanger te zijn toen ik last kreeg van bruine afscheiding. Ik mocht meteen bij de verloskundige komen die een inwendige echo heeft gemaakt waarop hij al zag dat de grootte niet paste bij 6 weken zwangerschap. Het leek er erg op dat het een vruchtzakje was dat zich verder niet had ontwikkeld en paste bij een zwangerschap van ca. 4 weken.
De afscheiding bleef aanhouden en 2 dagen later kreeg ik kramp en ik dacht dat het zou gaan beginnen en heb meteen een pijnstiller genomen, vervolgens naar het toilet en ben ik ook het vruchtzakje (blaasje) verloren. Daarna nog wat nagebloed, soort ongestelheid maar niet extreem heftig ofzo, ook niet veel pijn.
2 weken later op nacontrole geweest en was alles uit mijn lichaam en kon ik eigenlijk beginnen om het een plekje te geven, zo definiteif was het ineens.
Wil je heel veel sterkte wensen (je partner natuurlijk ook) met dit verlies, want dat is het toch echt, vooral de ideeen die je al had ten opzichte van de toekomst etc.
Gebruik dit forum om je verhaal te doen, dat heeft mij erg geholpen. (vooral op het forum van kindjeopkomst.nl onder het kopje 'vlinderpraat'). Maar goed, daar moe je zelf je weg ook in vinden.

Groetjes Ineke
 
Terug
Bovenaan