wie ook: zwanger worden tweede kindje lukt niet?

Hoi allemaal,



mijn naam is nathanja en ik zoek lotgenoten met wie ik eerlijk over
gevoelens van pijn, verdriet en teleurstelling kan praten. In mijn
omgeving wordt iedereen maar zwanger en dat doet mij ongelovelijk veel
pijn, ik raak er gewoon van in de put. Maar de reactie daarop is dan:
o, maar je hebt toch al een gezond kind? En ja, dat is zo en we zijn
ook vreselijk gelukkig en dankbaar daarvoor, maar de kinderwens blijft.



Mijn verhaal. In maart 2003 voor het eerst naar de gyn. Mijn cyclussen
werden steeds langer, soms bijna 3 maanden. Ik temperatuurde al een
tijdje, dus dat was meteen handig. Na een echo bleek dat ik een enorme
cyste had aan mijn eierstok en geen eisprong had. In augustus kreeg ik
clomid, en dat zorgde voor regelmaat! Je hoopt dan op snel resultaat,
maar dat gebeurde niet direct. Toen ik niet direct zwanger werd ging ik
surfen op internet en toen las ik iets waar ik vreselijk van
schrok:   na een doorgbroken blindedarmontsteking kunnen je
eileiders beschadigd zijn, of verkleefd, of verstopt... En dat heb ik
gehad toen ik 10 was.. Ik ben direct weer naar de gyn gegaan, die
schrok ook en stelde een laparoscopie voor. Als in ongetseld was moets
ik bellen en dan kon ik binnen twee weken tercht. Maar ik werd maar
niet ongesteld, nee na 5 maanden clomid bleek ik zwanger te zijn!! In
spetember 2004 werd onze zoon geboren.



Sinds hij 1 is willen we eigenlijk heel graag een tweede kindje. Maar
mijn cyclussen kwamen weer niet op gang, ik had weer geen eisprong. Dus
maar weer naar de gyn. Ik dus weer aan de clomid. De eerste maanden
zonder resultaat, later bleek uit bloedonderzoek dat ik wel een
eisprong had. Maar helaas, ik ben nu bezig met mijn 8ste kuur en ben
niet zwanger geworden... Over anderhalve week heb ik een afspraak bij
de gyn, ik zal wel moeten stoppen met clomid. En ik denk dat die
laparoscopie nu wel heel dichtbij gaat komen. En daar zie ik zo
tegenop! Ik ben nu zo bang dat er dus echt iets beschadigd is wat niet
meer hertseld kan worden. Tegelijkertijd probeer ik mezelf moed in te
spreken, want tja, als de boel echt helemaal kapot zou zijn, dan zou
ons mannetje er ook niet zijn geweest.. En zo blijft het maar malen in
mijn hoofd. Gek word ik ervan.



Ik ben heel benieuwd of er   nog meer mensen hier op het forum
zitten die graag een tweede kindje willen, maar waar het ook niet  
wil lukken... Ik ben benieuwd naar jullie verhalen en ervaringen!



liefs, nathanja

 
hallo ik herken heel veel in jou verhaal.ik heb een dochter uit een eerder huwlijk.met m'n huidige vriend ben ik al ruim twee jaar bezig om zwanger te worden.echt alle onderzoeken gehad. ik vond de kijkoperatie enorm mee vallen trouwens.bij ons is alles gewoon in orde .twee maanden geleden was ik ineens zwanger we waren zo blij maar na een week kreeg ik hevige buikpijn en bleek het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te zijn.op het moment gaat het weer wat beter maar je begrijp dat we echt in een dip zitten.je krijg dan veel reacties van gelukkig heb je al een dochter of wees blij dat je zwanger kan worden maar daar heb je op dit moment niks aan je wil gewoon dolgraag een baby.we wachten maar weer af.
groetjes denise
 
hoi nathanja,
ik denk dat ik weet hoe je je voelt. Ik heb een dochter van bijna 2,5 en ik ben hartstikke blij en trots op haar maar ik wil toch nog graag een kind erbij als het zou lukken.
ik ben in 2001 gestopt met de pil en na een jaar   terecht   bij de gyn.Bleek dat ik pco heb maar na 3 kuurtjes clomid toch nog zwanger geworden.Omdat het de bij haar zolang duurde voordat ik zwanger was hadden mijn man en ik besloten om niet al te lang te wachten met een 2e.Bn nu bijna 2 jaar onder behandeling bij de gyn en heb bijna 1 jaar lang clomid geslikt in combinatie met metformine maar ben helaas nog niet zwanger.Ben nu gestopt met clomid en wacht tot ik ongi wordt want dan krijg ik ook een kijkoperatie.Als je dan eindelijk iemand in vertouwen neemt en verteld dat het allemaal niet zo wil lukken krijg je vaak reacties van je hebt er gelukkig al 1.Dat is ook wel zo mar de verlangen blijft gewoon en heel vaak begrijpt men dat niet.
Bijna iedereen waar ik samen mee zwanger was heeft al een 2e kind of is zwanger dus vragen zij ook steeds wanneer jij weer enz heel vervelend want soms weet ik niet meer hoe ik moet reageren groetjes shina
 


quote: denise74 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('06-05-2006 17:35:40'));

hallo ik herken heel veel in jou verhaal.ik heb een dochter uit een
eerder huwlijk.met m'n huidige vriend ben ik al ruim twee jaar bezig om
zwanger te worden.echt alle onderzoeken gehad. ik vond de kijkoperatie
enorm mee vallen trouwens.bij ons is alles gewoon in orde .twee maanden
geleden was ik ineens zwanger we waren zo blij maar na een week kreeg
ik hevige buikpijn en bleek het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap
te zijn.op het moment gaat het weer wat beter maar je begrijp dat we
echt in een dip zitten.je krijg dan veel reacties van gelukkig heb je
al een dochter of wees blij dat je zwanger kan worden maar daar heb je
op dit moment niks aan je wil gewoon dolgraag een baby.we wachten maar
weer af.
groetjes denise





Hoi denise

tjonge, jij krijgt het ook lekker voor je kiezen zeg. Eerst al die
onderzoeken, wat echt geen pretje is.. En dan alle onzekerheid en
teleurstelling telkens. Wat verdrietig dat je een bbz hebt gehad.  
Heb je een operatie gehad? Ja, en dan van die leuke reacties krijgen
van mensen die er dus echt niets van begrijpen he. Sterkte hoor, en hou
me op de hoogte!

groetjes nathanja





 


quote: shina29 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('07-05-2006 14:54:47'));

hoi nathanja,
ik
denk dat ik weet hoe je je voelt. Ik heb een dochter van bijna 2,5 en
ik ben hartstikke blij en trots op haar maar ik wil toch nog graag een
kind erbij als het zou lukken.
ik ben in 2001 gestopt met de pil en
na een jaar   terecht   bij de gyn.Bleek dat ik pco heb maar na
3 kuurtjes clomid toch nog zwanger geworden.Omdat het de bij haar
zolang duurde voordat ik zwanger was hadden mijn man en ik besloten om
niet al te lang te wachten met een 2e.Bn nu bijna 2 jaar onder
behandeling bij de gyn en heb bijna 1 jaar lang clomid geslikt in
combinatie met metformine maar ben helaas nog niet zwanger.Ben nu
gestopt met clomid en wacht tot ik ongi wordt want dan krijg ik ook een
kijkoperatie.Als je dan eindelijk iemand in vertouwen neemt en verteld
dat het allemaal niet zo wil lukken krijg je vaak reacties van je hebt
er gelukkig al 1.Dat is ook wel zo mar de verlangen blijft gewoon en
heel vaak begrijpt men dat niet.
Bijna iedereen waar ik samen mee
zwanger was heeft al een 2e kind of is zwanger dus vragen zij ook
steeds wanneer jij weer enz heel vervelend want soms weet ik niet meer
hoe ik moet reageren groetjes shina


hoi shina,

nou, ik herken inderdaad heel veel in jouw verhaal. Had jij ook de hoop
dat je ook deze keer weer zwanger zou raken met clomid? Ik ging er
eigenlijk wel een beetje vanuit dat het wel weer zou gebeuren.. helaas,
niet dus. Ik ben in september weer   naar de gyn geweest en  
kreeg toen voor 4 maanden clomid,   in   januari ben ik
weer   geweest en kreeg   weer   voor   4  
maanden.   Hij zei dat   ik   hooguit   8  
maanden   clomid mocht   gebruiken.   Ik slik morgen de
laatste tablet   van de achtste   kuur. Woensdag over een week
ga ik weer naar hem toe, en ga het dan maar weer hebben over die
kijkoperatie. Hopenlijk kan dat allemaal een beetje vlot, ik zie er wel
tegenop, maar heb het allemaal liever maar weer achter de rug. En jij,
wanneer moet je ongesteld worden? Moet je dan bellen om een afspraak te
maken ofzo? Het zou natuurlijk gewedlig zijn als   die  
ongesteldheid   gewoon   niet komt omdat   je zwanger
bent!   Dat had ik   namelijk twee jaar geleden.. Heel veel
sterkte en hou me op de hoogte!

Groetjes Nathanja

 
HI Natanja,
hoe groot was jouw cyste??? had je er geen last van tijdens je eerste zwangerschap?? en heb je er weer last van of is deze verdwenen?? ik hoop voor je dat je gauw weer zwanger wordt en dit geldt ook voor alle andere meiden...

gr
FF
 
Hoi,

Grotendeels een herkenbare situatie. Echter, mijn eerste kindje was wel met 1 maand raak (na een miskraam). Nu zijn we alweer in ronde 13 beland. Sinds januari lopen we bij de gyn. Mijn cyclus is onregelmatig en uit de tests bleek dat kwaliteit van de eisprong wel wat beter had gekund. De rest van de testen was goed. Nu een aantal maanden later, uit tempcurves kan ik niet elke maand een eisprong halen. Dinsdag moet ik weer naar de gyn over hoe nu verder.

Ik herken veel in jullie gevoel. Idd veel mensen om me heen raken zwanger. En dat is soms pijnlijk, ook al gun je het die ander zo. En ja, ik heb al een lekker ventje, maar dat maakt, zoals jullie ook al zeggen, de wens niet kleiner. Gelukkig heb ik om me heen een aantal mensen die me begrijpen en waar ik veel steun van krijg. Want ook al heb ik al een kind, ik wil er zoooo graag nog een!

Ik wens jullie allemaal sterkte!
Yvet
 
Hoi meiden,

Ik kan jullie erg goed begrijpen, ook al is mijn verhaal helemaal niet medisch of duurde het zo lang als bij jullie. Ik ben heel snel zwanger geworden van de eerste (binnen 2 maanden na stoppen pil), nu is mijn dochtertje ruim anderhalf jaar en ben ik net zwanger van de tweede.
Het gevoel dat jullie moeten hebben zal 100 keer erger zijn als mijn gevoel van de afgelopen maanden. Wij zijn  vrij snel na de geboorte van onze eerste (vorig jaar mei)  weer zonder voorbehoedsmiddelen gaan vrijen om zwanger te kunnen worden van de tweede. Nu, na bijna een jaar verder te zijn, zijn we gelukkig dus eindelijk zwanger. Ik vond dit jaar al enorm lang duren dus kan ik jullie gevoelens toch wel begrijpen denk ik. Ik zag ook 'iedereen' (gevoelsmatig zeker) om mij heen hup zwanger worden van de tweede of derde en dan ben je wel blij voor die mensen, maar het steekt toch ook wel. Ik was er zo af en toe ook behoorlijk verdrietig  om.

Ik wilde je jullie een hart onder de riem steken en heel veel sterkte en succes wensen!!! Dat jullie toch maar snel zwanger mogen raken van de tweede!!!!  Je verlangt dan zeker net zo hard naar de tweede als toen bij de eerste!!!!

Liefs Es
 
Terug
Bovenaan