Wie vertel je over je PCOS diagnose?

Hallo, ondanks heb ik de diagnose PCOS gekregen. Natuurlijk weet mijn partner ervan en ik heb het aan mijn ouders en mijn twee beste vriendinnen verteld.

Op dit moment proberen we nog niet zwanger te worden. Het plan was om volgend jaar zwanger te worden. Het is nu heel erg de vraag of dit gaat lukken.

Ik ben benieuwd aan welke mensen andere dames met PCOS hun diagnose verteld hebben? Schoonouders bijvoorbeeld? Ik ben er veel mee bezig en ik heb mijn levensstijl bijvoorbeeld aangepast. Waardoor ik veel vragen krijg over waarom ik bijvoorbeeld geen gebakje meer eet, zeker omdat ik slank ben. Daarnaast wordt er af en toe gevraagd door bijvoorbeeld collega's wanneer we met kinderen gaan beginnen. Dit is kwetsend.

Verder voelt het best alleen dat bijna niemand weet over het grootste onderwerp in mijn leven nu. Als ik bijvoorbeeld diabetis zou hebben zou ik dit wel vertellen, maar dit voelt toch meer prive. Aan de andere kant wil ik ook niet meewerken aan een stigma.

Hoe zijn jullie hiermee om gegaan?
 
Diabetes zou ik vertellen omdat dat de hele dag en elke dag invloed op je leven heeft. Pcos hoeft niet per se van invloed te zijn. Zo lang je nog geen actieve kinderwens hebt hoeft het je zelfs helemaal niks te doen (kan he, voor iedereen anders). Ik ken genoeg mensen om me heen die met pcos ‘gewoon’ zwanger worden. Bij de een duurt het iets langer dan de ander, maar het is geen vonnis tot onvruchtbaarheid. De vragen van collega’s staan compleet los van de pcos. Probeer dat ook zo te zien. Ook zonder die diagnose krijgen vrouwen die vragen. En aangezien je momenteel nog niet eens bezig bent met zwanger worden zou ik echt proberen daar helemaal niks van aan te trekken.
Met wie je het deelt is aan jou zelf. Sommige delen met met iedereen alsof het niks is. Anderen houden het 100% voor zichzelf. En dat is allemaal prima, zolang jij er zelf maar helemaal achter staat.
 
En als jij vragen omtrent je veranderende leefstijl vervelend vindt, kun je dat gewoon zeggen. Dat je je leefstijl verandert voor algehele gezondheid. Gezondheid is meer dan het getal op de weegschaal, dus is ook niks mis mee. En de waarheid ;)
 
Je kan inderdaad ook gewoon zeggen dat je je suikerinname wil beperken, gewoon omdat dat gezonder is.
Ik heb toen zelf als eerste mijn ouders en zussen ingelicht. Wij waren aan het proberen om zwanger te worden toen ik de diagnose kreeg en zij waren hiervan op de hoogte. Verder is dat iets dat vaak toevallig boven komt. Wij kregen ook regelmatig de vraag wanneer we aan kindjes zouden beginnen. Nu is het wel dat ik bij mensen die verder van me af staan, vaak iets zei van ‘wanneer we er klaar voor zijn’ of ‘dat komt nog wel, we willen eerst nog wat met ons tweetjes genieten’ (we waren toen net getrouwd). Tegen nabijere vrienden deden we dan wel gewoon eerlijk het verhaal van hoe het in elkaar zat en waarmee we bezig waren. Wanneer het nu op het werk tijdens een pauze toevallig op zulke onderwerpen komt (ben werkzaam in het onderwijs met veel vrouwelijke collega’s), vertel ik er gewoon ook open over. Vind dat er inderdaad geen taboe over zou mogen bestaan en ik heb eigenlijk best wel wat vriendinnen die in hetzelfde schuitje zitten dus we delen regelmatig ook wel onze ervaringen en ons eventuele leed, haha.
 
Terug
Bovenaan