Wie voelt zich ook zo goed

Hallo,

Gisteren ben ik bij de gyn. geweest en was best wel onzeker. Ik heb namelijk helemaal geen klachten alleen dan dat ik moe ben. Geen pijnlijke borsten, niet misselijk geen hoofdpijn (migraine). Dit tot tegenstelling tot de andere keren. Zo zou ik wel 10 zwangerschappen aan kunnen (zou he).

Ik had al een echo gehad  met 6 weken maar daar was niet veel op te zien als alleen dat ik zwanger was.

Nu dat ik het hartje heb gezien ben ik helemaal gelukkig. Ik was gisteren ook precies 8 weken zwanger.

Over 4 weken krijg ik weer een echo en over 6 weken gaan ze een uitgebreide echo maken om te zien of ons nieuwe wondertje niet hetzelfde heeft als onze zoon Reno*. En dan pas kan ik echt gaan genieten.

Liefs Margret
 
Hoi Margret,

Ik weet niet of het een verschil maakt of je al eerder een kindje hebt verloren of niet, maar ik kan me helemaal bij je aansluiten. Ik vind het allemaal nog zo onwerkelijk. Ik ben vandaag pas 5 weken zwanger en voel me op de vermoeidheid na eigenlijk heel erg goed.

Bij de eerste had ik het HELLP-syndroom en lag zelf toen bijna dood te gaan. Dat is echt een hele beroerde zwangerschap geweest, maar wel goed afgelopen. Bij de tweede had ik in vergelijking een goede zwangerschap, maar toch wel een paar klachten zoals overgeven, bekkeninstabiliteit, en de algemene klachten die je als zwangere allemaal wel krijgt. Hier ging het eigenlijk met 42 weken pas fout op het moment van bevallen. Ons dochtertje heeft toen nog 5 dagen aan de apparatuur gelegen en zo "geleefd".....

Ik vind het wel erg moeilijk om al heel erg blij te zijn. Ik denk ook pas dat het allemaal wat werkelijker wordt als ik eenmaal een controle heb gehad. Ik moet alleen nog even de moed verzamelen om weer naar dat ziekenhuis te gaan en weeronder controle te staan. Ik wil dus nog even een week of twee "genieten" zonder het hele ziekenhuis gebeuren. Het is allemaal weer erg dubbel. Allemaal maar afwachten even, maar we gaan wel voor een positieve zwangerschap.

Groetjes Claudia, mama van Dion en Senne*
 
Hallo Claudia,

Wat erg voor je wat je door hebt moeten maken.

Wij kregen met de 20 weken echo te horen dat het heel slecht ging met onze kleine. De dag erna moesten we meteen naar Maastricht. Hier werd duidelijk hoe erg het allemaal was. Er werd meteen een kinderneuroloog bij geroepen om ons toch wel te advieseren om de zwangerschap af te breken omdat het geen leven zou zijn voor Reno*.

We hebben dit ook zeer zwaar mee laten wegen in onze beslissing. Een week later moesten we terug komen en hadden ze er met het hele medische team over gehad en het was echt beter om de zwangerschap af te breken. Met heel veel pijn in ons hart hebben we dan ook afscheid van hem genomen. Met een "heel mooi" afscheid met alles erop en eraan.

Maar in mijn eigen ziekenhuis en in Maastricht zijn toch wel wat fouten gemaakt, menselijk gezien dan. Ze hebben de zwangerschap afgebroken en nooit meer iets van zich laten horen. Niet over uitslagen of hoe het met me ging helemaal niets. Ik moest overal zelf achteraan gaan.

Ik ben uit eigen initiatief naar Veldhoven gegaan, en heb hier een gesprek gehad met een geweldige gyn. die me helemaal begreep en die ook actie zou gaan ondernemen met mijn ziekenhuis. Dit heeft ze ook daadwerkelijk gedaan, ze heeft me zoveel zelfvertrouwen gegeven dat ik het een half jaar later weer aandurfde. Dus nu blijf ik ook in Veldhoven, het is een stukje rijden maar ik heb er een goed gevoel bij. Misschien is dit ook een optie voor jou. Als je naar een ander ziekenhuis gaat dan is het misschien allemaal een beetje makkelijker.

Liefs Margret
 
Hoi Margret,

Wat erg dat jij/jullie geen goede begeleiding hebben gehad. Ik ben blij dat wij van alle kanten een erg goede begeleiding hebben gehad.

Voor mij is het op dit moment meer het geval dat ik weer naar het CWZ moet in de periode dat Senne* anders 1 jaar zou worden. Dat is gewoon weer een confrontatie die je weer aan moet en een hele hoge berg waar je weer over heen moet.

Ik wil straks ook weer onder controle bij de gyneacoloog die ik bij Dion heb gehad omdat ik met het HELLP-syndroom in het ziekenhuis lag en bij Senne*, gewoon alleen al omdat het de beste arts is die er rond loopt. hij was ook diegene die metteen belde toen hij hoorde dat Senne* was overleden. Ik ben namelijk in het CWZ onder controle geweest en daar ook bevallen. Toen het met Senne* op het moment na bevallen niet goed ging is zij meteen overgebracht naar het Radbout en ging er achter aan. Daar is zij ook overleden.

Ik moet zeggen dat we op alle vlakken hele goede begeleiding hebben gehad. In het Radbout kregen we iedere dag te horen hoe alles er voor stond. Dit was niet goed. Senne* had een zuurstofgebrek gehad en zou zeer zwaar gehandicapt worden als ze zou blijven leven. Het gekke is dat ondanks je dit hoort je toch hoop blijft hebben, maar toch ook niet. Het is allemaal erg dubbel geweest en nog. We zijn ook erg "blij" dat haar eigen lichaam heeft aangegeven dat het gewoon niet ging. Na een "gevecht" van 11 uur is ze in onze armen overleden.

Daarna hebben we alle zorg zelf gedaan. Dit was een eis van mij. Ook daar zijn we heel goed mee begeleid. We hebben haar zelf in onze eigen auto mee naar huis mogen nemen en daar heeft ze nog 6 dagen in haar eigen bedje mogen liggen.

We hebben heel veel foto's genomen en hebben een nicht van ons gevraagd of ze foto's wilde maken op de crematie. zij heeft dit gedaan en heeft van alle foto's een heel mooi boek gemaakt. Dit is echt een heel mooi aandenken aan Senne* geworden.

Ik zie deze zwangerschap ook echt niet als vervanging voor haar. Ik zal alleen nog strenger onder controle staan dan dat ik bij haar al stond. Vandaar dat ik nog even zonder het hele ziekenhuisgebeuren wil genieten van het zwanger zijn. Ik denk dat ik volgende week ergens ga bellen voor een afspraak. Ben eigenlijk ook wel erg blij als ik de eerste echo heb gehad.......

Liefs Claudia
 
tot nu toe voel ik me trouwens nog erg goed....ik hoop dat dat zo blijft!!!!

Dat gekots in de andere twee zwangerschappen vond ik toch maar niks  dus ik hoop dat dat me bespaart blijft.

clau
 
Hoi Claudia,

Ik heb ook alles zelf geregeld. Toen we het te horen kregen en dat de zwangerschap werd beeindigd, daar zat twee weken tussen. Dit heeft met de wet te maken. In die tijd heb ik alles geregeld. Het mandje, heb ik zelf laten maken, de omslagdoek etc., de crematie, foto's (mijn broertje). Ik heb ook een hangertje aan mijn bedelarmbandje met de reliëf van zijn voetje. Een kindje onder de twee heeft blijkbaar nog geen vingerafdruk.
Er staat ook een mooie buxus in onze tuin met een dolfijn. Die hebben we gekocht om de as van Reno* bij te doen.

Wij hebben Reno* wel in de koeling laten leggen bij een begrafenisondernemer omdat het juli was en ik bang was dat mijn dochter zou denken dat het een pop was.
Reno* is geboren op vrijdag de 13e en gecremeerd op 16 juli.

Deze zwangerschap voelt heel anders aan als toen. Ik zat niet lekker in mijn vel, ik dacht dat dit kwam omdat ik hiervoor een miskraam had gehad. Ik had constante buikpijn. Maar nu voel ik me echt super, alleen super moe. Gewoon geweldig, mijn dochter is heel lief voor me. Net of ze het begrijpt. Ze is nu wel al bijna 3 jaar.

Hopelijk  mogen we  allebei in oktober een gezonde bengel in onze armen  sluiten.
Maar voorlopig nog maar lekker genieten van de zwangerschap.

Liefs mama van Kaylee, Reno* en ?
 
ik ben   23 oktober uitgeteld
en tot een paar dagen gelden nergens last van gehad.
vond het heel raar, je beseft dan niet zo goed dat je zwanger bent. heel dubbel een fijn gevoel maar ook geen klik. je kunt het je niet voorstellen soms dacht ik ow ja ik ben zwanger of d8 ik ben ik wel zwanger?!?!  
nu ben ik sinds deze week veel moe en ook dizzie/zweverig in mn lijf, snel zweten en hy in  mn hoofd.. wel naar maar t hoort er allemaal bij en gaat ook van zelf over. bij mn  zoontje ben ik veel misselijk geweest nog voor ik de test had gedaan en heb ik tot de bevalling toe maagzuur gehad exreem veel.. dus dit is nog nix wat ik nu voel.

miss word het nu wel een meisje.. maar hopen, de chinese horoscoop zegt van wel!
geloven jullie hierin???
niet dat een jongen erbij niet goed is dan kunnen de jongens men et d auto's spelen. maar ik vind het ook wel leuk om met een meisje te tutten en lekker jurkjes aantrekken.

hoe zit dit bij jullie?????

groetjes xxx en veel succes in jullie zwangerschap
 
Hoi Margret,

Ik ga er gewoon van uit dat we een TOP-zwangerschap krijgen en dat we in oktober ook echt kunnen gaan genieten. Ik ga er helemaal voor. Ik moet zeggen dat ik me ook steeds meer zwanger begin te voelen. Ik hoop alleen een beetje voor mezelf dat het ook een beetje klachtenvrij blijft. Zoals het nu gaat dan hou ik het de hele zwangerschap wel vol. Ik hoop dat dit voor jou ook zo geld. En ik ben helemaal gerust onder het feit dat ik niet over tijd hoef te lopen en dat ik een geplande keizersnee krijg. Ik zeg niet dat het daar fout is gegaan, maar het feit blijft dat het wel minder ging met Senne* tijdens de weeen. Dit scheeld een hoop stress.

Verder even ook een antwoord op mama......

Het klinkt heel clichee, maar na alles wat je mee hebt gemaakt maakt het me echt niet uit wat het gaat worden. Ik had lekker kunnen tutten met meisjes kleren, maar ik vind het ook heerlijk om nu voor Dion leuke stoere jongenskleren te kunnen kopen. Dus ik wacht het maar af. Over een week of 15 weten we wat het wordt dus dan kunnen ons helemaal laten gaan.

Claudia
 
Terug
Bovenaan