wiegendood

A

ANONYMOUS_USERNAME

Beste mensen,
Op 21 november is mijn zoontje bart overleden ten gevolgen van een wiegendood. Ik geef mij zelf de schuld, ik had beter op moeten passen.Ik kan er moeilijk over praten, maar het schijnt dat je het dan beter kan verwerken. Is er iemand die hierover met me kan en wilt praten? Mail me dan op aben200@hotmail.com
groetjes m aben
 
hallo m aben,
wat erg voor je, hoe oud was jouw zoontje. en hoe is 'tprcies geburet. ik heb twee dochter eentje van vijf jaar een eetje van bijna drie maanden. ik wil je graag helpen. ik heb ook iets gedaan dat ik ook altijd de schuld aan mijn geeft. dat weet alleen mijn man. ik heb in 2000 een aborts gehad ik vind zo moeilijk dat gedaan hebt en ik wil ook graag met iemand praten. en als je goed vind dat kunnen wij elkaar helpen.
dat hoor ik nog van je?????
dan komen ik vaak naar jouw reacties kijken.
Groetjes, Jet
 
wat ik als eerste wil zeggen is dat ik er eigelijk geen woorden voor heb verschrikkelijk ik moeder van twee kinderen maar het belangrijkste vind ik dat je jezelf hier niet de schuld van moet geven je kan hier echt niets aan doen hoe moeilijk dit mischien te geloven is als je me nodig heb, of wil praten kan dat ook met mij ik ben regelmatig bijna elke dag te vinden hier dus ik hoor het wel
 
hoi m. aben,

Ik las je stukje door en ik vind het heel rot voor je. Je weet natuurlijk al dat jij niet de enige bent die het is overkomen want er staan vaak dingen over geschreven in tijdschriften enzo. Helaas gebeuren die dingen nou eenmaal en niemand weet nog hoe je het kan voorkomen.Alle ouders zijn er bang voor dat zoiets hen zal overkomen. Jij hebt gewoon heel veel pech gehad en je moet niet denken dat het jouw schuld was, want het kan iedereen overkomen!! sterkte!!
 
m aben..

Wat erg dat je met deze gedachte worstelt,Ik denk dat je als je je kind verliest altijd momenten hebt van schuldgevoel .Ook ik.
Ook ik ben mijn dochtertje verloren ,aan k a n k e r ,ze is 2 jaar geworden .
Probeer eens op de site van www.vook.nl(vereniging ouders overleden kind)ook daar kan je een oproepje zetten ,en wie weet tref je een lotgenoot waar je samen mee kunt praten.
Soms is het alleen al fijn om te lezen hoe andere ouders zich door het verlies heen worstelen ,als herkenning zodat je weet dat je niet alleen staat.
En dat de dingen die je voelt en doet niet raar zijn .rouwen doe je op je eigen manier en kost tijd ,heel veel tijd en energie.
Ik hoop dat je het verlies van Bart een plaatsje kan geven in je leven .
sterkte
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan