Wij gaan voor nr 3!

Hallo allemaal!

Ik zal me even voorstellen. Ik ben een Limburgse mama van 31 jaar (goh). Ik ben moeder van 2 zonen, eentje is 8 de ander is 5. Na 4 jaar lang hopen dat mijn man ook eindelijk een derde erbij zou willen. Is het eindelijk zover. Vorige week maandag heb ik mijn Mirena laten verwijderen. Natuurlijk zijn we direct aan de slag gegaan :) . Ik heb geen idee wanneer ik weer ongesteld zou moeten worden, omdat ik door het spiraaltje nog maar heel af en toe ongesteld werd. Ik heb nu een paar keer wat rozig slijm verloren en veel menstruatiekrampen gehad de laatste dagen, maar er gebeurt niets. Ik zou toch niet al zwanger zijn?? In ieder geval, ik weet nu weer hoe spannend het was om zwanger te willen worden...
Zijn er nog meer meiden die zwanger willen worden van de derde??

Groetjes!
 
Hoi Limburgsemama31,

Ik zou heel graag nog een 3e kindje willen. Ik heb een tweeling van 4 en ze zijn net begonnen op de kleuterschool.  Mijn man ziet het niet zitten en behoorlijk wat discussies gevoerd al maar hij is (nog) niet van gedachten veranderd. Ik zou graag willen weten wat jouw man heeft doen besluiten, na 4 jaar, om er toch nog een keer voor te gaan.

Mijn wens voor een 3e had ik al snel na de geboorte van de tweeling, toen ze zo'n 8 maanden oud waren, denk ik. Eerlijk gezegd heb ik altijd al het gevoel gehad dat er 3 kinderen in ons gezin horen. Maar ook twijfels aan mijn kant, moet ik eerlijk toegeven, is het wel eerlijk tegenover de tweeling, wordt het leeftijdsverschil niet te groot. Niet zozeer het huis of de praktische zaken, daar is altijd wel een oplossing voor.

Ik hoop dat het snel 'lukt' bij jullie.

Groet
 
Hallo mama van tweeling,

Wat mijn man heeft doen veranderen van mening? Ik denk vooral dat hij zag dat het geen bevlieging was. Regelmatig kwam toch ter sprake dat ik het gevoel heb dat ons gezin niet compleet is. Ik kon ook niet liegen over het feit dat ik bang ben dat ik dat gevoel nooit kwijt zal raken.. Toen zei hij dat hij het ook wilde!

Twijfels heb ik niet, het lijkt me geweldig nog een kindje erbij te hebben.

Ik hoop dat je man zich nog bedenkt!!

Veel liefs!
 
Wij gaan ook voor nr 3!!

Mijn oudste is van een andere partner,  Jill is nu 8 en Dani is 6 mnd geleden geboren. Geen bewuste keuze met leeftijdsverschil,  maar helaas 4,5 erover gedaan met pcos om zwanger te worden...uiteindelijk met iui zwanger geworden en daarom nu al bezig voor de derde...

Ik wil niet weer een groot leeftijdsverschil en ik ben net 34 geworden dus echt de jongste ben ik ook niet meer :)

Mijn hele la in de badkamer ligt vol zwangerschapstesten, lukt het voor 15 okt niet zelfstandig dan hebben we weer in het ziekenhuis een afspraak staan...

Succes dames!

Liefs

PS. Toen Dani en ik thuis kwamen uit het ziekenhuis na de keizersnede zeiden ik en mijn man meteen we gaan voor een derde! Dus die overtuiging is hier niet nodig geweest...
 
Wat leuk Annemarie!

Ik hoop dat het snel lukt bij jullie.. Ik zit intussen grieperig op de bank... Maar steeds denk ik, of is het geen griep? Heb al dagen 's avonds zo veel lucht in mijn darmen dat mijn broeken knellen. En nu erge hoofdpijn en misselijk. Pfff de eerste was hier niet gepland... We waren pas getrouwd en ik was aan de pil. Dus daar heb ik nooit deze spanning gehad, bij de tweede vond ik het zo spannend!! En nu weer... Dat wachtend, steeds iets denken te voelen, ieder tintelingetje is verdacht.
 
Wat fijn Annemarie34.

Ik heb zelf ook PCOS, 1 jaar zelf geprobeerd en daarna 2 jaar hormoonbehandelingen. Ik was bijna uitbehandeld en de eerste afspraak voor IVF stond al in de agenda toen ik na mijn laatste hormoonbehandeling toch zwanger was. Door over stimulatie, die in eerste instantie gemist is door onze gynaecoloog, bleek ik met 7 weken van een tweeling zwanger te zijn.

Ik vind het heel erg knap dat jullie zo snel doorgaan. Het zijn tropenjaren maar ik begrijp je beslissing heel goed.  Ik had hetzelfde gedaan denk ik.
 
Thanks dames  :)

Ja jow dan maar pittig met twee kleintjes liever inderdaad zo dan weer zo'n verschil  :)

Fijn he die pcos pffff ik vervloek het regelmatig!  Officieel zou ik nu aanstaande zaterdag mijn nod hebben,  als we uitgaan van een cyclus van ongeveer 33 dagen....en dat is natuurlijk vrij lastig gokken met pcos...

Ik was namelijk ongesteld en een week nadat dit was afgelopen begon ik weer te vloeien. Dus ja zaterdag of pas de zaterdag erop?

@mamavantweeling werkten bij jou ook de ovulatietesten niet goed?? Ik vind het ondingen!

We hebben nog een natuurlijke kans om zwanger te worden voor 15 oktober maar ik heb er een hard hoofd in...

Gow wat heb ik die gynaecoloog uitgelachen tijdens de 6 weken controle na de bevalling met zijn anti conceptie en zijn 'preek' over hoe slecht het was als ik binnen een jaar opnieuw zwanger zou raken.

'Ga toch weg!' zei ik nog, ik ben helemaal niet vruchtbaar en dan liever zo snel mogelijk dan weer ellende...

Ik hoop dat de mannen die nog overtuigd moeten worden snel instemmen lijkt me gezellig om samen zwanger te zijn : -)

Groetjes

 
Hoi Annemarie34,   Ja die PCOS is echt verschrikkelijk. Helaas werkt mijn schildklier ook niet mee en heb ik ook een stofwisselingstoornis. Kortom: sinds dat ik zwanger was van de tweeling aan de medicijnen en helaas nu nog. Een kleine kans dat ik ooit nog zonder medicijnen kan. Als ik graag nog een kindje wil zal ik toch een beetje haast moeten maken, ik ben 31 maar met al die medicijnen wordt het er niet makkelijker op. Ovulatietest heb ik in het begin een paar keer gedaan, maar werkten voor geen meter. Ik had cyclussen uitlopend van 38 dagen, 69 dagen tot zelfs een keer 118. Een ovulatietest is dan een druppel op een gloeiende plaat. Ik hoop dat mijn man zich ook nog bedenkt. Ik ga vanavond weer een poging wagen om het 'rustig' te bespreken. Het is echt maanden geleden, ik denk december vorig jaar was de laatste keer. Ik hoop dat hij nu ook inziet dat het geen bevlieging is. Wie weet, samen zwanger, dat zou ik zo leuk vinden!
 
Terug
Bovenaan