Hoi allemaal,
Vanmorgen met knikkende knietjes naar het ziekenhuis voor de echo. Omdat de echoscopiste niet goed het ruggetje kon zien en de kleine zijn/haar hand voor de mond had moesten wij de wachtkamer in voor een half uur, beetje rondlopen en weer terugkomen. Goddank bleek alles goed! Pff.. wat een opluchting zeg.
We hebben vanaf het begin geroepen dat wij wilden weten wat het is maar nu het moment steeds dichterbij kwam sloeg de twijfel toe. Het is ook wel heel leuk straks verrast te worden en het raden vooraf geeft zo veel lol. We vroegen dus ook of ze het wilden opschrijven en in een envelop mee wilden geven. Zodoende konden we, als we het niet meer uithielden, op ons gemak thuis kijken. En alleen als ze het zeker wist. Eerst zei ze steeds niets te kunnen zien maar toen ze klaar was schreef ze toch wat op. Hmm? Weet je het wel zeker vroeg ik? Ja, het was heel duidelijk te zien...ik vul dan meteen wat in natuurlijk. Eenmaal thuis zagen we dat de pen had doorgedrukt en dat er wat te lezen viel op de envelop zelf. Maar niet goed leesbaar dus helemaal zeker weten wet het nog niet. Ook wel zo fijn want dan liegen we niet als we zeggen dat we het nog niet weten . En het is ook wel leuk dat je denkt te weten wat er in je buikje groeit!
voor wie nog moet binnenkort heel veel succes!
groetjes,
Wendy
Vanmorgen met knikkende knietjes naar het ziekenhuis voor de echo. Omdat de echoscopiste niet goed het ruggetje kon zien en de kleine zijn/haar hand voor de mond had moesten wij de wachtkamer in voor een half uur, beetje rondlopen en weer terugkomen. Goddank bleek alles goed! Pff.. wat een opluchting zeg.
We hebben vanaf het begin geroepen dat wij wilden weten wat het is maar nu het moment steeds dichterbij kwam sloeg de twijfel toe. Het is ook wel heel leuk straks verrast te worden en het raden vooraf geeft zo veel lol. We vroegen dus ook of ze het wilden opschrijven en in een envelop mee wilden geven. Zodoende konden we, als we het niet meer uithielden, op ons gemak thuis kijken. En alleen als ze het zeker wist. Eerst zei ze steeds niets te kunnen zien maar toen ze klaar was schreef ze toch wat op. Hmm? Weet je het wel zeker vroeg ik? Ja, het was heel duidelijk te zien...ik vul dan meteen wat in natuurlijk. Eenmaal thuis zagen we dat de pen had doorgedrukt en dat er wat te lezen viel op de envelop zelf. Maar niet goed leesbaar dus helemaal zeker weten wet het nog niet. Ook wel zo fijn want dan liegen we niet als we zeggen dat we het nog niet weten . En het is ook wel leuk dat je denkt te weten wat er in je buikje groeit!
voor wie nog moet binnenkort heel veel succes!
groetjes,
Wendy