Lieve dames,
Op het moment van schrijven ben ik niet meer een van jullie, maar ik weet duivels goed wat jullie doormaken. Na vier jaar en god zij dank slechts 1 IUI ben ik zwanger van een tweeling notabene, maar daar is wel het een en ander aan vooraf gegaan.
Ik werd ook niet spontaan zwanger na 1x ofzo en toen ben ik in een enorme dip geraakt. Maanden ben ik er echt depressief van geweest en pas na voorgeschreven medicatie begon ik me wat beter te voelen.
We zijn toen een tijd gestopt met proberen en ik heb in plaats van een verwijsbrief voor de gynaecoloog een verwijsbrief voor de psycholoog van de huisarts gekregen. Eerst was ik verontwaardigd, maar als ik achteraf kijk, ben ik heel blij met deze huisarts. Dankzij de gesprekken ging ik heel anders kijken naar zwangerschap, kinderen, baby's en leerde ik gaandeweg dat ik eventueel ook gelukkig zou zijn zonder en daar dacht ok echt heel anders over voordat ik hieraan begon.
Toen we het uiteindelijk toch te lang vonden duren en om een verwijsbrief voor de gynaecoloog kwamen, kregen we die meteen en toen we uiteindelijk het medische traject instapten, heb ik dat heel relaxed en vol vertrouwen gedaan. En zoals de arts gisteren zei: 'Er zijn geen keiharde bewijzen, maar stress heeft wel degelijk invloed op je kansen'
Advies van deze juf dus: als het langer duurt, niet meteen naar de gynaecoloog, liever eerst de psycholoog. Zeker als er medische trajecten aan zitten te komen, is deze hulp ontzettend belangrijk!
Succes allemaal!
Op het moment van schrijven ben ik niet meer een van jullie, maar ik weet duivels goed wat jullie doormaken. Na vier jaar en god zij dank slechts 1 IUI ben ik zwanger van een tweeling notabene, maar daar is wel het een en ander aan vooraf gegaan.
Ik werd ook niet spontaan zwanger na 1x ofzo en toen ben ik in een enorme dip geraakt. Maanden ben ik er echt depressief van geweest en pas na voorgeschreven medicatie begon ik me wat beter te voelen.
We zijn toen een tijd gestopt met proberen en ik heb in plaats van een verwijsbrief voor de gynaecoloog een verwijsbrief voor de psycholoog van de huisarts gekregen. Eerst was ik verontwaardigd, maar als ik achteraf kijk, ben ik heel blij met deze huisarts. Dankzij de gesprekken ging ik heel anders kijken naar zwangerschap, kinderen, baby's en leerde ik gaandeweg dat ik eventueel ook gelukkig zou zijn zonder en daar dacht ok echt heel anders over voordat ik hieraan begon.
Toen we het uiteindelijk toch te lang vonden duren en om een verwijsbrief voor de gynaecoloog kwamen, kregen we die meteen en toen we uiteindelijk het medische traject instapten, heb ik dat heel relaxed en vol vertrouwen gedaan. En zoals de arts gisteren zei: 'Er zijn geen keiharde bewijzen, maar stress heeft wel degelijk invloed op je kansen'
Advies van deze juf dus: als het langer duurt, niet meteen naar de gynaecoloog, liever eerst de psycholoog. Zeker als er medische trajecten aan zitten te komen, is deze hulp ontzettend belangrijk!
Succes allemaal!