ik zit met het volgende, ik weet wel dat ik nog 3 maanden heb maar ik moet binnenkort naar het ziekenhuis om mijn bevalling te bespreken.
de bevalling van mijn eerste zoon was een drama, 1 groot drama van 19 uur lang. mijn vliezen braken 's nachts om 3 uur, om 4 uur begonnen de weeën en ik had pas om 12 uur smiddags 1 centimeter ontsluiting. gevolgd door uren lang ondraagelijke pijn, had ik om half 7 s'avonds pas 4 centimeter. de vk vond dat een thuisbevalling niet ging lukken en moest naar het ziekenhuis. eenmaal daar aangekomen had ik zomaar volledige ontsluiting (21.15uur) en mocht ik persen. mijn zoon zat zo vast in mijn bekken dat ie geen millimeter naar beneden kwam dus het vacuumpompje kwam erbij. wat was dat vreselijk!!!! heb een half uur geperst en toen is er heel snel besloten dat ik een spoedkeizersnede moest, aangezien de hartslag van mijn zoon wegviel als ik een wee had. hij moest er direct uit anders zou ie het niet overleven.
al met al is de keizersnede me goed bevallen, heb wel veel pijn gehad maar met mijn 'onderkant' was niks mis en dat vond ik wel heel prettig. nu moet ik dus gaan bedenken wat ik bij m'n tweede zoon wil, natuurlijk proberen of weer een keizersnede. ik denk er elke dag over na, maar ik ben zo bang voor een natuurlijke bevalling, met totaalrupturen of gigantische knippen of dat m'n baarmoeder open scheurt. daarentegen heb ik veel moeite gehad met het feit dat ik het stuk 'geboorte' heb gemist, dat je kind 'vies' op je buik word gelegd, dat je hem voor het eerst zelf kan vasthouden, dat je hem voor het eerst hoort huilen enz enz. ik weet niet wat ik moet!!!! HELP!!!
de bevalling van mijn eerste zoon was een drama, 1 groot drama van 19 uur lang. mijn vliezen braken 's nachts om 3 uur, om 4 uur begonnen de weeën en ik had pas om 12 uur smiddags 1 centimeter ontsluiting. gevolgd door uren lang ondraagelijke pijn, had ik om half 7 s'avonds pas 4 centimeter. de vk vond dat een thuisbevalling niet ging lukken en moest naar het ziekenhuis. eenmaal daar aangekomen had ik zomaar volledige ontsluiting (21.15uur) en mocht ik persen. mijn zoon zat zo vast in mijn bekken dat ie geen millimeter naar beneden kwam dus het vacuumpompje kwam erbij. wat was dat vreselijk!!!! heb een half uur geperst en toen is er heel snel besloten dat ik een spoedkeizersnede moest, aangezien de hartslag van mijn zoon wegviel als ik een wee had. hij moest er direct uit anders zou ie het niet overleven.
al met al is de keizersnede me goed bevallen, heb wel veel pijn gehad maar met mijn 'onderkant' was niks mis en dat vond ik wel heel prettig. nu moet ik dus gaan bedenken wat ik bij m'n tweede zoon wil, natuurlijk proberen of weer een keizersnede. ik denk er elke dag over na, maar ik ben zo bang voor een natuurlijke bevalling, met totaalrupturen of gigantische knippen of dat m'n baarmoeder open scheurt. daarentegen heb ik veel moeite gehad met het feit dat ik het stuk 'geboorte' heb gemist, dat je kind 'vies' op je buik word gelegd, dat je hem voor het eerst zelf kan vasthouden, dat je hem voor het eerst hoort huilen enz enz. ik weet niet wat ik moet!!!! HELP!!!