Wil niet luisteren.

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi, mijn dochter is bijna tweeenhalf jaar. Ze heeft een eigen wil en wilt soms niet luisteren, bij aankleden of als ze iets doet wat niet mag. Soms weet ik echt niet wat ik moet doen. Soms voel ik me machtloos. Ze wilt echt niet luisteren en dan gaat ze ook schreeuwen. Ik probeer haar kalmeren. Is dat dat ze wilt uitproberen?
Als ik haar wil aankleden gaat ze weg dan zeg ik dat ze bij mij moet komen dan leg ik haar rustig uit dat ik haar wil aankleden maar ze komt niet ze loopt gewoon weg en luistert niet. Dat gebeurt bijna elke dag. Ik word soms gek van. Wie heeft dat ook? Ik zou fijn vinden als iemand een goede tip heeft.

Groetjes.
 
Hallo,

Ik herken het helemaal. Onze dochter is 2.5jr. Wat bij ons over het algemeen het beste werkt is door de dingen samen te doen. Je bent dan wel wat langer bezig maar jij raakt niet geirriteerd en je dochter is te veel afgeleid met dingen zelf doen zodat ze niet dwarsboomd. Voor wat betreft dingen doen die niet mogen, probeer het zoveel mogelijk te negeren en ga iets leuks doen, bijv boekje hardop lezen, dan komt ze vanzelf naar je toe en dan haar positieve gedrag belonen, dus benoemen dat je het gezellig vind dat ze bij je komt zitten.

Succes, hopelijk helpt het jullie.
Groeten Mammaaa
 
hallo Mammaa,

Bedankt voor je reactie! Fijn om te horen dat je ook zelf mee maakt. Soms dacht ik of ik de enige ben dat ik soms gek werd.

Heb je dat ook dat je dochter alleen door jou wilt aankleden of tanden poetsen? Mijn man mag het niet dan gaat ze naar mij rennen dan zegt ze dat mama moet doen. Mijn man heeft alles geprobeerd om haar te vertellen dat hij ook kan doen dat niet alleen mama moet doen. Nee hoor ze blijft hardop zeggen neee mama moet doen.

Groetjes
 
Herkenbaar hoor! Mijn belangrijkste tip is idd: negeren die boel! Geen tijd verspillen met (te veel) uitleggen en als ze weglopen, ik ga mijn zoon dan gewoon halen, hup onder de arm en zwijgend, zonder oogcontact trek ik heb dan toch die kleren aan etc. Dat kost soms wat geworstel, maar ik vind het belangrijk dat hij beseft dat hij niet in alles zijn zin kan krijgen. En dan probeer ik hem af te leiden met iets dat wel kan/mag, alsof die 'scene' van daarnet niet eens heeft plaatsgevonden. Als hij dan blijft 'klieren' dan zeg ik (het liefst opgewekt, maar dat lukt me ook niet altijd), "oke, dan niet" en loop weg. Als hij dan wel een keer meewerkt/luistert prijs ik hem duidelijk en benadruk hoe fijn ik dat vind.

Wat ik ook geleerd heb: kies je 'gevechten' uit. Ik ga alleen 'moeilijk' doen over iets waarvan ik echt vind dat het belangrijk is of moet. Tandenpoetsen gaat hier bijvoorbeeld al vanaf het begin onder veel protest in de houdgreep, want niet poetsen is gewoon geen optie... Daarentegen mag hij van mij thuis (als hij dat wil) best zonder broek lopen of zonder sokken etc.

Mijn zoontje wilde ook een tijdje alleen maar door mij naar bed gebracht worden, maar wij zijn daar niet in meegegaan. Simpelweg gezegd: nee, vandaag doet papa het (zonder uitleg). En dan hup (spartelend en protesterend) op/onder de arm en naar boven. Eenmaal boven was het protest dan meestal snel weer vergeten.

Maar ja, het blijft moeilijk he, dat opvoeden... Ik vraag me ook regelmatig af of ik het allemaal wel goed doe, maar ik kreeg laatst het compliment dat mijn zoontje zo goed luisterde, ha ha! En ik geef helemaal toe, de laatste tijd luistert hij ook echt een beetje, hij is niet meer volledig oostindisch doof...

Groetjes, Karin
(mama v C, 2jr en 8 mnd oud)
 
Hoi Karin,

Wat leuk dat je hebt gereageerd. Als ik je mail heb gelezen herken ik het ook.

Wat je schreef over je zoon dat hij als hij met je man naar boven ging om naar bed te brengen dat hij protesterend. Mijn dochter blijft zo lang protesteren, echt drama. Dan gaat ze op grond huilen en spartelend. Gelukkig is bij je zoon als hij eenmaal boven is over is.

Ja het is soms moeilijk. Als mijn man met onze dochter naar boven gaat en ik hoor haar huilen maar ik blijf beneden want als ze mij ziet wilt ze niet door mijn man tanden poetsen of aankleden. Dus ik blijf volhouden om beneden te blijven maar wel moeilijk hoor want ik hoor haar huilen. Liefst wil ik gelijk naar boven om haar rust te geven. Maar dan heeft ze gewonnen.

Ik heb het ook als ze niet luistert dan zeg ik oke dan loop ik ook weg. Dan gaat ze huilen en zegt mama ik ga wel luisteren.

Heel fijn dat ik met je kan delen.

Groetjes,
Mama15



 
Jaaa, heel herkenbaar en hoort bij de leeftijd en is gewoon aan het aftasten waar de grenzen liggen en wat er gebeurd als hij niet luistert. Niet om expres stout te zijn maar om grenzen te verkennen.
Van ouders word vooral duidelijkheid (niet teveel tekst, kort en bondig) en consequent zijn verwacht. Doe wat je zegt. Bijv. als je nu niet komt dan kan je zometeen niet mee naar de speeltuin, dan ga je even naar de gang etc, Kom dit na en geef geen loze dreigementen of dreig met dingen waar je jezelf heel erg mee hebt. (bijv. dan mag je niet mee naar een verjaardag waarop jij dan met dat kind thuis zit omdat je na moet komen wat je zegt)
Ook willen kinderen op die leeftijd graag alles zelf doen dus laat waar mogelijk zelf zoveel mogelijk aankleden. (mijn dochtertje kan zichzelf bijna helemaal uitkleden en op haar shirt na ook helemaal aankleden)
Niet in discussie gaan.
Ik ga ook regelmatig weer opnieuw de fout in en zit nu op het punt dat ik alles vijf keer moet vragen. De eerste keer is standaard nee en gaat pas luisteren als er consequenties aan verbonden zijn. (nu nog zover krijgen dat ze ook vaker meteen luistert of misschien met een beetje tegensputteren??)

Verder in ieder geval niet zomaar de zin geven. Jij bepaald.! Maar....erken wel het gevoel van het kind. Bijv. ik zie dat je boos bent en dat is vervelend maar we trekken wel gewoon kleertjes aan!

En....een beetje humor, grapjes maken. En de laatste tijd werkt ook; volgens mij kan jij helemaal die boterham niet opeten, die broek niet zelf aantrekken.

Zelf rustig blijven, neutrale blik en doen alsof je alle tijd van de wereld hebt en dat jet hoe dan ook gebeurd ook al duurt het nog uren. Haast overbrengen op een kind werkt vaak averechts.

Veel succes, het blijft een zoektocht waar je vaak genoeg weer opnieuw ergens intrapt en dat komt natuurlijk ook omdat je emotioneel veel meer verbonden bent met je eigen kind dan met een vreemd kind en dus ook sneller iets toelaat.

Blijf bewust wat de effecten zijn van je eigen handelen.

Groetjes Claudia

p.s. mijn dochtertje is 2 jaar en 8 maanden

 
Hoi Claudia,

Wat leuk dat je dochter en mijn dochter zelfde leeftijd hebben.

Ik merk dat mijn dochter veel beter luistert. Ik maak grenzen en ze merkt dat ik echt meen.

Ik laat haar altijd zelf aankleden en uitkleden ze vindt het leuk. Nu doet ze niet meer moeilijk met aankleden of uitkleden als ik dat wil doen.

Ze is wel pittig meid. We waren in de supermarkt om boodschappen te doen. Er liep een man met wagentje en Selena wilde verstoppertje achter paal doen tegen die man. het was leuk en die man deed mee. Daarna liep die man weer weg. Nou mijn dochter zei stomme man. Ik stond perplex en zei gelijk dat het niet mag. Ze zei sorry., Ik schrok ervan. Dat zo kleine meisje dit kan zeggen. Ze zegt ook (als ik haar iets vraag of ze wilt opruimen van:) Echt niet! Nou dan gaat ze op gang. Ze moet leren dat ze zoiets niet mag zeggen.

Had je dochter ook met woorden?

Groetjes,
Jane



 
Hoi Claudia,

Wat leuk dat je dochter en mijn dochter zelfde leeftijd hebben.

Ik merk dat mijn dochter veel beter luistert. Ik maak grenzen en ze merkt dat ik echt meen.

Ik laat haar altijd zelf aankleden en uitkleden ze vindt het leuk. Nu doet ze niet meer moeilijk met aankleden of uitkleden als ik dat wil doen.

Ze is wel pittig meid. We waren in de supermarkt om boodschappen te doen. Er liep een man met wagentje en Selena wilde verstoppertje achter paal doen tegen die man. het was leuk en die man deed mee. Daarna liep die man weer weg. Nou mijn dochter zei stomme man. Ik stond perplex en zei gelijk dat het niet mag. Ze zei sorry., Ik schrok ervan. Dat zo kleine meisje dit kan zeggen. Ze zegt ook (als ik haar iets vraag of ze wilt opruimen van:) Echt niet! Nou dan gaat ze op gang. Ze moet leren dat ze zoiets niet mag zeggen.

Had je dochter ook met woorden?

Groetjes,
Jane

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan