<p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">Hallo,</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">Laat ik voorop stellen dat ik ongelofelijk veel van mijn kindjes hou. Ik ben dankbaar voor twee gezonde, lieve kleintjes. Maar ik vind het loodzwaar... en daar voel ik me erg schuldig over.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">Mijn oudste is 3 en mijn jongste is 4 maanden. Ik werk 4 dagen in de week. In het weekend doen mijn man en ik de zorg samen, maar op woensdag doe ik het alleen. Ik schaam me om te zeggen dat ik best wel opzie tegen die dagen. Ik vind het zwaar om voor 2 kindjes te zorgen en constant te schakelen, de aandacht te verdelen. De oudste speelt nog niet zo goed zelf en de jongste slaapt overdag wel, maar wordt vaak wakker en ik moet daardoor regelmatig naar hem toe voor een speentje en hem weer in slaap helpen. Dan weer een beetje de oudste op gang helpen met spelen, huishoudelijke dingetjes tussendoor. Ik voel me vaak moe en futloos op zo’n dag door de hele dag kindergesprekken, de drukte en 1000x waarom-vragen. Buiten de nachtvoedingen nog om natuurlijk.</span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">Ik denk niet dat mijn kinderen de makkelijkste zijn, maar ook niet de moeilijkste. Ik heb daarom het gevoel dat ikzelf echt tekort schiet en voel me daar schuldig over. Waarom kan ik niet meer genieten van een dag met mijn kindjes? Waarom ervaar ik het als zo zwaar? Heeft iemand tips? Of een hart onder de riem? </span></p><p class="p2" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; min-height: 20.3px; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"> </p><p class="p1" style="margin: 0px; font-stretch: normal; font-size: 17px; line-height: normal; caret-color: #000000; color: #000000; -webkit-text-size-adjust: auto;"><span class="s1">Liefs</span></p>
Woensdagen als zwaar ervaren
- Onderwerp starter Gebruiker10332972
- Startdatum
Ik werk 2 dagen per week en zorg de overige 3 dagen alleen voor mijn 2 kids, van 3.5 en 21 maanden. Nu ze allebei wat groter worden vind ik het wel makkelijker worden, het eerste jaar met 2 ukkies vond ik best lastig.
Wij volgen toch wel een bepaald ritme, bijvoorbeeld elke dag tussen 9.15-9.45 mag de tv aan en dan stofzuig ik snel boven en beneden, hang ik een wasje op of type ik hier een berichtje
De oudste mag van 13-14 op de tablet (de jongste slaapt dan) en dan poets ik iets in huis. Als beide kinderen wakker zijn ga ik niet poetsen. Zo hebben we wat handigheidjes ontwikkelt waardoor het huishouden echt prima te doen is. En ik doe de was regelmatig in de avond. 19.00 een wasmachine aan, 21.00 even ophangen en de volgende ochtend opvouwen. Dweilen ook in de avond, is 5 min werk zodra ze slapen.
Altijd 2x per dag de deur uit, altijd gedaan. Ook toen de jongste nog baby was. De oudste kinderen hebben dat gewoon nodig. Hier is dat tegenwoordig van 10.00-11.30 en van 15.00-16.30. Naar de speeltuin, bakker, kinderboerderij etc. We verzinnen steeds weer wat.
De oudste kan best wel goed zelf spelen, al is ze heel wat meer verveeld nu ze 3.5 is en alles is 'saai'. Dus ik zet haar vaak aan tafel met een puzzel, kleuren, waterverf, klei. Of ze speelt boven op haar kamer met de play mobil. Ze kan veel beter spelen als ik er niet bij ben en boven zit ze zo 45 minuten in haar eigen fantasie spel.
Het is zoeken naar een ritme en met een baby erbij veranderd dat steeds en dat is lastig. Voordeel is dat de baby geregeld nog slaapt, zodra ik beide kinderen de hele ochtend wakker had vond ik het ook wel weer heel druk en geen moment rust.
Verwacht ook niet teveel van jezelf, niet het hele huishouden hoeft in die woensdag terwijl je 2 kids hebt rondlopen. Dat is geen doen. Dat kan dan ook in de avond of in het weekend, als je man er wel is! Mijn man neemt ze op zaterdag vaak even een uurtje mee naar de speeltuin en dan poets ik het hele huis in dat uur
Wij volgen toch wel een bepaald ritme, bijvoorbeeld elke dag tussen 9.15-9.45 mag de tv aan en dan stofzuig ik snel boven en beneden, hang ik een wasje op of type ik hier een berichtje
De oudste mag van 13-14 op de tablet (de jongste slaapt dan) en dan poets ik iets in huis. Als beide kinderen wakker zijn ga ik niet poetsen. Zo hebben we wat handigheidjes ontwikkelt waardoor het huishouden echt prima te doen is. En ik doe de was regelmatig in de avond. 19.00 een wasmachine aan, 21.00 even ophangen en de volgende ochtend opvouwen. Dweilen ook in de avond, is 5 min werk zodra ze slapen.
Altijd 2x per dag de deur uit, altijd gedaan. Ook toen de jongste nog baby was. De oudste kinderen hebben dat gewoon nodig. Hier is dat tegenwoordig van 10.00-11.30 en van 15.00-16.30. Naar de speeltuin, bakker, kinderboerderij etc. We verzinnen steeds weer wat.
De oudste kan best wel goed zelf spelen, al is ze heel wat meer verveeld nu ze 3.5 is en alles is 'saai'. Dus ik zet haar vaak aan tafel met een puzzel, kleuren, waterverf, klei. Of ze speelt boven op haar kamer met de play mobil. Ze kan veel beter spelen als ik er niet bij ben en boven zit ze zo 45 minuten in haar eigen fantasie spel.
Het is zoeken naar een ritme en met een baby erbij veranderd dat steeds en dat is lastig. Voordeel is dat de baby geregeld nog slaapt, zodra ik beide kinderen de hele ochtend wakker had vond ik het ook wel weer heel druk en geen moment rust.
Verwacht ook niet teveel van jezelf, niet het hele huishouden hoeft in die woensdag terwijl je 2 kids hebt rondlopen. Dat is geen doen. Dat kan dan ook in de avond of in het weekend, als je man er wel is! Mijn man neemt ze op zaterdag vaak even een uurtje mee naar de speeltuin en dan poets ik het hele huis in dat uur
Hallo lieve Gebruiker,
Ik kan je gevoelens heel goed begrijpen. Ik werk ook 4 dagen vind het dan altijd wel prettig als mijn mama-dag dan ook gezellig is en niet puur stress. Ondertussen zijn mijn kinderen wat ouder (2 & 3.5jr) en ik vind het echt makkelijker worden nu ze ouder zijn (misschien ook omdat je zelf ook mee groeit). Toen de jongste nog een baby was, sliep hij vooral in de kinderwagen of beneden in de box. Alleen voor de middagslaap gingen ze beide naar bed. Ik ging er altijd op uit, sochtends en smiddags. Stukje wandelen, naar de speeltuin, naar de visjes, naar het bos, etc.
Als de kinderen smiddags sliepen, sliep ik ook even.
Wat ik er wel bij moet zeggen is dat we toen wel een hulp in de huishouding geregeld hebben, zodat ik op mijn vrije dag niet gevoel had dat ik ook nog het huis moest schoonmaken.
Mijn tip zou zijn om dus voor jezelf op zo'n dag een rustmoment in te plannen, samen met je kinderen (middagslaap). Mocht je oudste niet willen slapen, kan hij/zij wellicht even een boekje lezen. Daar is mijn oudste goed een half uur zoet mee.
Verder wellicht een optie om geen huishoudelijke taken te "moeten" doen.
Succes en echt, het wordt makkelijker! Afgelopen maandag zelfs alleen met 5 kinderen op pad geweest (2/3/4/6/8jr), vroeger nooit gedacht dat ik dat zou durven
Ik kan je gevoelens heel goed begrijpen. Ik werk ook 4 dagen vind het dan altijd wel prettig als mijn mama-dag dan ook gezellig is en niet puur stress. Ondertussen zijn mijn kinderen wat ouder (2 & 3.5jr) en ik vind het echt makkelijker worden nu ze ouder zijn (misschien ook omdat je zelf ook mee groeit). Toen de jongste nog een baby was, sliep hij vooral in de kinderwagen of beneden in de box. Alleen voor de middagslaap gingen ze beide naar bed. Ik ging er altijd op uit, sochtends en smiddags. Stukje wandelen, naar de speeltuin, naar de visjes, naar het bos, etc.
Als de kinderen smiddags sliepen, sliep ik ook even.
Wat ik er wel bij moet zeggen is dat we toen wel een hulp in de huishouding geregeld hebben, zodat ik op mijn vrije dag niet gevoel had dat ik ook nog het huis moest schoonmaken.
Mijn tip zou zijn om dus voor jezelf op zo'n dag een rustmoment in te plannen, samen met je kinderen (middagslaap). Mocht je oudste niet willen slapen, kan hij/zij wellicht even een boekje lezen. Daar is mijn oudste goed een half uur zoet mee.
Verder wellicht een optie om geen huishoudelijke taken te "moeten" doen.
Succes en echt, het wordt makkelijker! Afgelopen maandag zelfs alleen met 5 kinderen op pad geweest (2/3/4/6/8jr), vroeger nooit gedacht dat ik dat zou durven
Hoi,
Ik herken het zeker! Had het al toen alleen de oudste er was en ik zwanger was van de tweede. Ook het gevoel om niet meer toe te komen aan iets voor jezelf! Ik ben niet zo lang geleden bevallen, maar wat me al helpt is op een dag dat ik helemaal alleen met ze ben bij iemand langs te wandelen en daar even te spelen, dus naar oma of een vriendin met kindjes (ook vaak op woensdag en vrij) dan lijkt het wel alsof je de "last" even samen deelt, de kinderen zijn naar buiten en kunnen eventueel lekker met andere kinderen spelen. Daarnaast heb je dan ook nog even een volwassen gesprek. Ik doe dat niet iedere keer, maar de oudste wordt er echt heel blij van...
Ik herken het zeker! Had het al toen alleen de oudste er was en ik zwanger was van de tweede. Ook het gevoel om niet meer toe te komen aan iets voor jezelf! Ik ben niet zo lang geleden bevallen, maar wat me al helpt is op een dag dat ik helemaal alleen met ze ben bij iemand langs te wandelen en daar even te spelen, dus naar oma of een vriendin met kindjes (ook vaak op woensdag en vrij) dan lijkt het wel alsof je de "last" even samen deelt, de kinderen zijn naar buiten en kunnen eventueel lekker met andere kinderen spelen. Daarnaast heb je dan ook nog even een volwassen gesprek. Ik doe dat niet iedere keer, maar de oudste wordt er echt heel blij van...
Herkenbaar hoor! Ik vond het met 4 maanden ook enorm zwaar! Was alleen maar aan het rennen, altijd huilde er wel een kind naar mijn gevoel. Dit wordt steeds makkelijker naarmate de jongste ouder wordt. Vooral het eerste jaar heb ik als pittig ervaren. Dus geen tips verder, wel herkenning. Misschien vaker naar buiten? Kan de oudste buiten rennen, de jongste vast in de kinderwagen. Scheelt weer eentje waar je op moet letten ?