word onderhand erg verdrietig van wachten!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Ben nieuw hier, dus zal me ff voorstellen. Mijn naam is Janneke, 31 jaar en ook ik  heb inmiddels twee miskramen moeten meemaken. Eerste mk was begin januari, had wat bloedverlies, daarna een week niet, daarna weer twee dagen wel, en helaas op de dag dat ik voor de echo zou gaan verloor ik ons 'eerste kindje', zes weken drie dagen. Erg verdrietig, maar toen had ik nog zoiets van, het moet helaas zo zijn én het kan in ieder geval. Ik was dan ook helemaal blij dat ik direct na deze mk wéér zwanger was.

Door allerlei omstandigheden kon ik pas in de elfde week terecht bij de verloskundige.
Ik voelde me erg zwanger (misselijk, opgezette buik, last van stemmingswisselen, gevoelige borsten etc) en er was geen bloedverlies, dus ik had er erg veel vertrouwen.
De klap kwam dus daarom ook hard aan toen de vk geen hartje kon vinden!
Ik kon de volgende dag terecht in het ziekenhuis, en de gynaecologe wist me te vertellen dat het vruchtje gestopt was te groeien op acht weken en vier dagen. Erg pijnlijk, ik liep dus al drie weken zwanger te zijn zonder dat ons kindje doorgroeide..
Ik kon direct in het ziekenhuis blijven voor een curretage, daar was ik erg blij mee.
Dit was uitgerekend vrijdag de dertiende! (Jaikke, ik loop dus tegelijk met je op!)

Op dit moment heb ik erg zwaar. Na de curettage had ik zo'n vijf dagen flink bloedverlies, en daarna zo'n twee weken heel erg licht. Nu ben ik inmiddels aan de zes weken, en heb ik nog steeds geen gewone menstruatie gehad! Heb zojuist het ziekenhuis gebeld wat te doen. Wat denk je? Ik moet nog gewoon maar vier weken wachten, en daarna maar een afspraak maken als het niet komt. Dan kunnen ze het eventueel met medicijnen opwekken. Ik word hier zo onderhand erg verdrietig van. Ik wil zo graag weer gaan voor een volgende ronde, maar iedereen (VK, gynaecologe etc) zegt dat het het beste is om te wachten tot die menstruatie er is.

Wat vinden jullie en wat zijn jullie ervaringen? Ik hoor het graag.

Groetjes,
Janneke
 
Beste Janneke,
wat naar nu voor de tweede maal dat je hier doorheen moet. Ik had inderdaad ook na een Mk kan gebeuren. Ik heb in totaal 3 maal een curretage gehad ivm een missed abortion en alle 3 keer kwam na 6w de eerste menstruatie. Gemiddeld duurt dit 4-8w na de curretage.  Ik ben na de laatste curretage eigenlijk toch weer direct gaan proberen zwanger te worden want het enige probleem is dan dat ze niet goed weten wanneer je laatste menstruatie was. Maar als je er emotioneel klaar voor bent dan hoef je medisch gezien niet te wachten. ik heb gelukkig nu een meisje van 1 ben inmiddels alweer13 w zwanger. Het gaat een keer goed, ik hoop voor je dat je snel weer zwanger bent.
sterkte en succes
liefs Roos
 
Hoi,

Ik kan me zo inleven in je verhaal, eerste mk heb ik gehad in sep. 2006. Aangezien de zwangerschap niet goed voelde kreeg ik een echo met 9 wk en 2dg en toen bleek dat het vruchtje al een week lang niet meer leefde na een periode van wachten en tabletten op het afstoten op te wekken en dit niet geholpen heeft ben ik uiteindelijk gecuretteerd.
We besloten er ook gelijk weer voor te gaan na het afwachten van de menstruatie die kwam na 4,5 week. Uiteindelijk kwamen we er begin maart weer achter de weer een kindje mochten verwachten maar tijdens de echo met 8 wk bleek dat ook dit kindje niet meer leefde en ben ik op 10 april wederom gecuretteerd. Weer werd ik na 4,5 wk weer ongi.

Na mijn eerste mk heb ik het ook een tijdje vrij moeilijk gehad aangezien veel van mijn vriendinnen ook kwamen vertellen dat ze zwanger waren en voor mijn gevoel de wereld doorging terwijl ik stil stond.
Maar vol goede moed begonnen we weer. De vierde maanden dat het duurde voordat ik weer zwanger raakte duurde voor ons eeuwen omdat alles in je zo verlangd naar een baby en wederom was de vreugde van korte duur.

Ik/wij kunnen er weer voor gaan maar de angst wordt steeds groter. Wat als het weer misgaat, wat dan? En de intimiteit wordt er ook niet beter op.

Gelukkig hebben we wel een mooi prinsesje rondlopen van  bijna drie die ons veel vreugde geeft maar toch blijft het zwanger raken iets waar ik dagelijks mee bezig ben.
Inmiddels zijn mijn vriendinnen bevallen of bijna uitgeteld en ik vind het geweldig voor ze maar toch steekt het een beetje...

Gr.
Jacq
 
Hoi Janneke,

Wat verdrietig dat je al 2 mk mee hebt gemaakt zeg! Ik heb zelf ook een mk achter de rug, weet alleen niet precies wanneer. Ben op  vrijdag de 13e  begonnen met bloeden, toen was het nog licht, maar een week later werd het veel heviger allemaal. In totaal heb ik 4 weken last van bloedverlies gehad.

Afgelopen woensdag ben ik weer ongi geworden, maar zo heftig als ik nu ben ben ik nog nooit geweest. Maar goed, dat maar even weer voor lief nemen en dan straks weer flink klussen!!!

Liefs Marije
 
Hoi Janneke,

Vervelend dat ook jij een mk gehad hebt. Kan me voorstellen dat je graag snel weer voor een kindje wil gaan.
Ik ben 29 jaar, en heb net zelf 2 wk geleden een curettage gehad van onze 2e mk (vruchtje gestopt met groeien na 6w4d), we kwamen erachter dat het niet goed was toen ik 8w zou zijn.

Ook ons is aangeraden om te wachten op de eerstvolgende menstruatie, maar ze vertelden erbij dat dat alleen is zodat ze, als ik meteen weer zwanger zou raken, weten hoever ik dan ben. Maar via echo's kunnen ze tegenwoordig ook zien hoever je zwanger bent, dus ze verbieden het niet om zwanger te worden. Het is alleen makkelijker als je eerst een menstruatie gehad hebt.

Wij hebben besloten om deze maand niet te testen wanneer ik vruchtbaar ben, maar wel gewoon te vrijen als we daar zin in hebben. We gaan  dus niet klooien met condooms o.d. om te voorkomen dat ik zwanger wordt.  En dan zien we het wel, of ik wordt over een paar weken ongi of blijk uiteindelijk toch weer zwanger.
25 juni moet ik terug op controle bij de gyn (6w na curettage). Dan zouden ze ook bekijken of er verder onderzoek gedaan gaat worden naar de oorzaak van de 2 mk die ik nu gehad heb. Hopelijk blijkt het "2x gewoon domme pech". Zou wel fijn zijn dat te weten voor een eventuele 3e zwangerschap, geeft toch wat meer rust dan ik op het moment zou hebben als ik weer een posi test heb.

Hoe is het met jullie zelf? Heb je de mk al een plekje kunnen geven? Ik denk overigens dat als jullie er zelf aan toe zijn en het geestelijk aan kunnen, je er gewoon voor moet gaan. Maar dat is natuurlijk een keuze die je zelf maakt.

Nou meid, hoop dat je toch snel weer gezond zwanger bent en van een kleine frummel mag gaan genieten. Zou  leuk zijn om elkaar op de hoogte te houden van de gebeurtenissen/ontwikkelingen.

groetjes,
Dion
 
Hoi Janneke,

Ook ik herken je verhaal wel.
Heb vorig jaar oktober een miskraam gehad en daaropvolgend een curretage.
Toen ik na 6 weken nog niet ongesteld was geworden heb ik ook gebeld naar het ziekenhuis. Ik kreeg als reactie: Ben je misschien niet weer zwanger???
Ik zei meteen: Nee, dat kan niet hoor!
De mevrouw zei toen om nog 1 week af te wachten en als er dan niets gebeurde, moest ik weer contact opnemen.
Die week erna moest ik wel erg vaak naar de wc om te plassen. Daardoor ging er bij mij een belletje rinkelen en wat denk je: toch zwanger! Ben nu bijna 31 weken op weg.
Ik weet niet of jullie al weer gemeenschap hebben gehad maar anders zou ik toch maar even een testje halen.
En anders zou ik toch die 4 weken niet af blijven wachten hoor. Als jij je er niet prettig bij voelt, moeten ze je gewoon helpen. Gelukkig is dat in mijn ziekenhuis geen probleem maar ik hoor wel eens anders....

Heel veel sterkte de komende tijd.

Groetjes,
Maike
 
Hallo allemaal,

Graag wil ik jullie allemaal ff bedanken voor jullie reactie.
Fijn om te lezen dat zovelen bezig zijn met iets wat hele dagen door mij hoofd heen spookt.

Inmiddels is het alweer zeven weken en twee dagen geleden dat ik gecurreteerd ben.
De miskraam heb ik inmiddels een plekje kunnen geven, maar het feit dat ik NOG STEEDS NIET ongesteld ben geworden vreet aan me. Zwanger kan ik niet zijn (geen onbeschermde gemeenschap gehad) dus moet er iets anders aan de hand zijn.
Ben gewoon zo bang dat mijn hele ritme aan gort is, en wellicht dat er gewoon geen eisprong meer is. Heb inmiddels met mijzelf afgesproken dat als ik volgende week vrijdag (dat is dan acht weken, twee  maandstonden)  nog niet ongi ben, dat ik dan nogmaals de gynaecoloog bel en zeg dat ik erop sta dat ik langs kan komen. Wellicht kunnen ze met een inwendige echo (ik heb geen echo gehad na curretage) zien of het baarmoederslijm zich wel opbouwt, of kunnen ze een eisprong opwekken ofzo.

Nou, jullie lezen het wel, ik word er onderhand echt gek van!! Fijn dat ik het even van me af kan schrijven.

Groetjes,
Janneke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan