worden kieskauwers geboren of gemaakt.....? (discussie)

A

Anoniem

Guest
hoi hoi

nav het eetgedrag van sophie (zie eerdere topic...)
ben ik constant aan het nadenken waar haar gedrag vandaan komt..

heb ik haar te lang  verwend met de potjes, had ik haar niet beter vanaf het begin vers eten kunnen geven, ligt het aan mijn manier van opvoeden of is ze gewoon een kieskauwer zoals haar vader...

bedoel die lust al vanaf dat hij geboren werd geen kaas en nog een paar dingen...

je hebt idd mensen die beplaade dingen absoluut niet lusten  of helemaal niet lekker vinden, maar komt dat dan doordat ze dat nooit echt hebben leren eten of gewoon door  hun eigen unieke smaakontwikkeling oid,,,

ik kom er niet echt uit, heb al menig discussie gevoerd met anderen...

dus meiden, die het leuk vinden, willen jullie meedenken over deze stelling, want ik ben er constant over na aan het denken...


alvast bedankt liefs tobi
 
Tja, Lydia is best wel een alleseter, alleen met sommige dingen (doperwten) gaat ze zitten klooien, maar dat is ook de leeftijd. Verder mag ik haar in haar beker werkelijk alles stoppen: ze drinkt hem wel leeg. En om je gerust te stellen: zij heeft tot 9 maanden uitsluitend potjes gehad, maar wel heel diverse smaken (koop altijd  potjes in Duitsland, de Nederlandse Olvarit blieft mevrouw niet: te droog en smakeloos). Ze lust dus vanaf een maand of 6 al pastinaak, courgette, lamsvlees, hertenvlees en weet ik wat al niet meer. Wel eet ze van heel jongs af aan in restaurants en ook thuis vaak wat kleins mee. Op vakantie at ze dus ook zo een bord pasta, rijst, aardappels of zo op.
Dus of je kieskauwers maakt: ik ben geneigd om ja te zeggen als ik naar Lydia kijk, maar ja wij zijn ook goede eters en ik besef me ook heel erg goed dta Lydia in alles eigenlijk heel erg gemakkelijk is. En of dat een verdienste van onze opvoeding is of neit, dat weet ik dus niet zo goed...

Waar ik wel; heel bewust op let is dat ze heel gevarieerd eet: niet alleen maar aardappels of rijst maar alles laten proeven. En als ze dan te weinig op heeft aan groente geef ik haar later op de avond nog een klein potje groente voor de vitamientjes, maar dat is maar af en toe. Haal in Duitsland ook potjes groentecremesoep en tomatencremesoep, lijkt net een borsje romige soep voor haar maar staat stijf vd vitaminen.
Nou ja, lekker warrig verhaal, ga haar nu maar uit bed halen, want slapen heeft ze vandaag ff geen zin in...
Groetjes, (een hele makkelijke mama) Rianne
 
Ik denk even mee.....

ik denk dat het combi is van karakter en aangeleerd gedrag.

Voorbeeld: Isa is erg gek op dieren, al op een heel jonge leeftijd keek ze naar dieren en lag duidelijk daar haar voorkeur in de boekjes.
Haar vader is doodsbang voor paarden. Isa ook, terwijl hij het nooit met woorden aan haar heeft laten weten....
Van een afstand adoreerd ze ze maar dichtbij slaat de paniek toe...

Ook is Isa een eter die niet veel eten nodig heeft,.... dus wij hebben best lang geprobeerd haar meer te laten eten met een avenrechts effect.

Dit is wat ik denk. Het grootste aandeel in negatief gedrag is aangeleerd (ookal willen we dat helemaal niet horen).

Kinderen die zich anders gedragen dan wenselijk is en de opvoeding is toch niet de grootste "boosdoener" dan wordt er gekeken wat er neurologisch of medisch gezien een oorzaak kan zijn.

Ik werk in het onderwijs, zoals een aantal wel weten, dus daar komt mijn visie ook vandaan. Ik heb al meerdere keren kunnen aantonen door onderzoek (sluitend onderzoek) dat een combi van karakter en opvoeding een oorzaak is van ongewenst gedrag.

Dit is dus mijn idee....

Groetjes Renske
 
Hoi Tobi,

Als je er vanalles aan doet om je kindje een gevarieerd eetpatroon mee te geven, je ze verschillende smaken aanbiedt en je daar probeert niet al te geforceerd me om te gaan, dan kweek je heus geen kieskeurige eter hoor........ Die smaakontwikkeling komt vanzelf, en of het nu nog even uit een potje komt of niet, het gaat er toch om dat ze iets binnenkrijgt? Ik voelde me destijds bij Gijs echt nooit schuldig als hij een potje at, en inmiddels eet hij echt goed voor een kind van 3.

Zij weet heus niet dat dat wat ze wel eet niet door jou is klaargemaakt, ze doet het dus ook niet om je te plagen of om haar zin te krijgen..... Niet teveel piekeren hoor, en die potjes blijft ze heus niet eten tot ze 4 is haha.

En uit de verschillende reacties op je vorige berichtje maak ik op (en dat is ook mijn ervaring), dat er per gezin verschillen zijn: het ene kind eet nu eenmaal makkelijker dan het andere en ze krijgen precies hetzelfde aangeboden....... Dus ik denk niet dat je het kweekt, je moet wel blijven aanbieden (dus niet alleen maar gaan klaarmaken wat ze wel lust..........).

Groetjes
Susan
 
ppffoooe erg lastig, ik denk zelf dat ze toch voornamelijk gemaakt worden

wij proberen er ook zo makkelijk mogelijk mee om te gaan, gisteren hadden we kerrie-zuurkool, waren bang dat het misschien te kruidig zou zijn, nou hele bordje leeg! gewoon proberen, en als ze niet willen dan niet (behalve als ze het echt merkbaar vies vinden).  ik zou bv spuitjes niet geven voor 3-4 jaar, want die smaak schijnen ze echt heel vies te vinden (heeft iets te maken met de smaakpapillen die nog in ontwikkeling zijn dacht ik)

heb wel eens gehoord van een moeder die haar kinderen de hele avond nog eten probeerde te voeren als ze het aan tafel niet hadden gehad..!!!
bij ons is het jammer dan, wel toetje, morgen nieuwe poging

heb mezelf er al wel op betrapt dat als Ivar 's ochtends of 's middags niet zo goed had gegeten, ik sneller een tussendoortje gaf, hartstikke fout dus (vinden wij)... dus het is wel lastig hoor!

mmm vaag verhaal, volgens mij niet echt antwoord gegeven op de vraag, haha

groetjes Jenneke
 
eeehhh spRuitjes natuurlijk, anders konden jullie nog wel eens rare ideeen krijgen...
 
Hallo,

Even een snelle reactie op de spruitjes.... Wij hebben ze vanavond voor het eerst in jaren weer gegeten en Tijn at ze alsof het taartjes waren!?!?! Ik vind ze echt niet lekker en ook mijn man is er niet kapot van, maar ik vind gewoon dat hij die ook moet leren eten. Wij heel nieuwsgierig naar hem kijken van wat zijn reactie zou zijn, maar niks raars hij zat gewoon te smullen. Rare jongen dus.

Even terugkomend op de stelling. Ik weet niet of ze zo geboren of gemaakt worden. Tijn is een echte alleseter al vindt hij potjes echt niet lekker meer. De ene avond eet hij zijn eten met meer smaak op als de andere avond, prima dat doe ik ook. De ene keer eet hij dan ook meer als de andere avond maar als hij een keer bijna niet wil eten, ook goed, dan niet. Ik ben daar heel makkelijk in, hij wordt nooit wakker van de honger, dus wat dat betreft heb ik ook makkelijk praten.

Groetjes Danielle
 
Tja moeilijke hoor, als ik naar mijn man en mezelf kijk, wij lusten echt bijna alles.
Ik ben geen liefhebber van snijboontjes bijv. maar echt niet lusten is dat ook weer niet.
Roos is een hele slechte eter, als baby was het al een ellende met bv en later dronk ze haar flesjes ook nooit leeg.
Nu is ze 4,5 jaar en eet nog steeds niet goed, ik heb alleen nooit het idee gehad dat ze het echt niet lekker vindt, ze vindt eten gewoon niet interressant.
Ze moet wel altijd alles even proeven van mij, en als ze het echt niet lekker vindt hoeft ze het niet helemaal  op te eten, ik ga niet speciaal voor haar iets anders koken.
Maar ik weet bijv. dat ze rode bietjes echt niet lekker vindt, prima als wij dat eten  krijgt ze wel een andere groenten.
Linde is een verademing naast Roos, zij eet echt alles, heerlijk!
Ik maakte me voorheen nog wel eens druk over het eetgedrag van Roos en ze kan nog steeds  de sfeer aan tafel verpesten maar ben er wel heel makkelijk in geworden.
Ze moet gewoon eten, meestal is het koud als ze eindelijk gaat eten maar dat maakt me niets uit. Een toetje mag altijd al wil ze dat meestal zelf niet.
Ik denk als je altijd op de wensen van je kind ingaat en klaarmaakt wat ze lekker vinden wordt het vanzelf wel een kindje wat iets anders niet eens wil proberen want dat kennen ze dan niet.
En als je gewoon alles blijft aanbieden  komt het best goed, en echt alles lekker vinden hoeft van mij niet, iedereen heeft toch zijn eigen smaak en er is altijd wel iets waar je niet dol op bent!

groetjes Daniëlle

 
Terug
Bovenaan