Wordt er een beetje zat van..

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ff van mij afklagen!
Zijn nu al dik een jaar bezig en wil maar niet lukken. Ik heb (gelukkig) al een dochter van 2 1/2 en we wilde graag een tweede. De eerst was binnen 2 maanden raak!
Heel naief miss maar had niet verwacht dat het zooo lang zou duren.
In april zijn we ff zwanger geweest en dat is helaas geeindigd in mk.
Dat heb ik gelukkig wel een plekje kunnen geven. Het verdriet dat ik nu voel is het feit dat het maar niet wil lukken. Ik leef van ei naar ongi en weer terug. elke maand eindigd in de volgende terleurstelling!
Wordt er helemaal gek van en lijkt alsof ik aan niets anders kan denken. Wil nuchter blijven en vooral positief maar momenteel wil dat maar niet lukken.
Begin aan mijzelf te twijfelen.
Gek wordt ik hiervan!!

Als ik dan op dit forum lees dat zoveel meiden nog veel langer bezig zijn en al helemaal in het ziekenhuis lopen dan mag ik uiteraard helemaal niet klagen. Zeker omdat ik al een pracht van een dochter heb.
Maar blijft voor mij gewoon k.t.
Sorry moest ik ff kwijt!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Evi

Ik kan mij voorstellen dat je baalt het is toch iedere
keer weer een teleurstellling.Mede doordat je de 1ste
keer snel zwanger bent geworden verwacht je dit nat
uurlijk niet.Maar een vrouw zit nu eenmaal raar inelkaar.
Ik heb gelukkig ook een zoontje van bijna 3jr.Maar wij
willen ook graag een 2de.Nu is de druk bij niet zo groot
als bij de eerste maar je blijft er toch meebezig.Wij hebben
ook 3jr geprobeerd bij onze zoon.8 IUI behandeling alle
andere onderzoeken waar niets uitkwam maar toch niet
zwanger worden.Wij stonden al op de wachtlijft voor IVF
toen bleek naar ruim 3jr dat ik spontaan zwanger was ge
worden.Toen onze zoon 1jr werd heb ik de pil laten staan
want wie weet hoe lang het nu duurde.Bleek ik binnen 3mnd
zwanger te zijn.Helaas met 12wk een miskraam, tot nu toe
nog 2 miskramen gehad met 8wk in tot nu toe niets weer.
Lopen op verzoek van mijn man weer bij de Gyn in mocht ik
nu ongesteld worden gaan wij IUI in eigen cyclus doen want
aan de hormonen wil ik niet weer.Kun je zien dat iets nooit
loopt zoals je graag wilt.Misschien moet je een beetje afstand
nemen (weet hoe moeilijk dit is) maar geef je lichaam in geest
wat rust.Het komt vast alllemaal goed alleen duurt het deze
keer iets langer.Mocht je het niet vertrouwen ga dan naar je
huisarts in vraag of je naar de gyn mag.
Ik hoop dat je gauw zwanger bent in je dochtertje een broertje
of zusje mag krijgen.

Groetjes Anita

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Bedankt voor je reactie! Ik weet ook dat vooral als ik de verhalen lees op dit forum dat ik helemaal niets te klagen heb! Dit helpt ook best om het te relativeren.
Ik heb een prachtige dochter waar we elke dag van mogen genieten. Met uiteraard de momenten dat we haar het liefst ff achter het behang plakken
Maar af en toe dan heb ik van die momenten dat ik er niks aan meer vind!
gelukkig heb ik een lieve vriend en weet ik dat het best goed komt!

Jij ook veel succes met alles!