@ Xennah

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi! Tijd niks van je gehoord! Hoe gaat het bij jou met alle kids?

Ik ben inderdaad weer zwanger! Deze keer is het een jongen. Het idee is om het bij twee te gaan houden, dus als alles goed gaat ben ik nu voor de laatste keer zwanger. Raar idee eigenlijk...

Het gaat verder wel goed. Ik heb deze week weer positieve energie en daardoor gaat alles wel weer lekker. En het is al weer bijna weekend. En deze week lijkt het er op dat Gilles grotendeels thuis is. Heerlijk, kunnen we toch wat gaan doen (hopelijk zit het weer een beetje mee).

Ik hoop snel meer van je te horen, ook over de revalidatie en zo. Hou je het allemaal een beetje vol?

Groetjes, Marisa

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Marisa


Leuk voor je dit keer een jongen...je zult zien heel anders dan een meisje
Ik vond beiden hartstikke leuk en heb er dan ook van beiden 2 haha
Tje de revalidatie.....die valt me heel erg zwaar
Ik ben dan ook al een tijd bezig en dan 3 dagen in de week er naartoe
Jesse is dan bij mijn ouders en de andere 3 zitten op school
Gelukkig heb ik het wel zo kunnen regelen dat ik het merendeels onder schooltijd doe
Op woensdag heb ik maar 2 therapieën (fysio en funktionele therapie training)  en dan gaat Jesse mee.
Hij vind dat helemaal geweldig en steelt daar de show
Hij loopt regelmatig met een rolstoel door de gangen en degene die erin zit heeft de grootste lol
Als het een beetje meezit dan is eind april de therapie klaar....ik kijk er erg naar uit, maar vind het tegelijk eng
Ik moet het dan allemaal weer zelf doen
Ik heb er geleerd hoe ik de dingen die ik in t dagelijks leven doe anders kan doen
waardoor ik ze kan met minder pijn of meer kan met dezelfde pijn
Sommige dingen die ik helemaal niet meer kon zoals fietsen kan ik nu ook weer een beetje en dat vind ik echt super
Het mooie weer komt er weer aan en dan kan ik lekker met Jesse op de fiets
Een splinternieuwe fiets staat al een jaar klaar met zitje en al....nu er eindelijk op
Op dit moment zit ik nog steeds in de ziektewet, eind deze maand heb ik de 2 jaar bereikt en gaat het over in een wga uitkering.
Ik hoop dat ik toch over een tijdje weer aan t werk kan, maar dat zien we tegen die tijd wel weer
Na de therapie bij t Roessingh vind een herkeuring plaats en dan bepalen we verder
Het lastige aan deze aandoening is dat het niet zichtbaar is en mensen je makkelijk zien als een aansteller
Bij de meeste mensen zijn de klachten een paar maanden na de zwangerschap dan ook over of gereduceerd tot goed mee leefbaar
Helaas behoor ik niet tot deze groep en zal dit ook nooit meer helemaal in orde komen, maar goed ik klaag niet....ik loop nog steeds en ga vooruit
Ik ken mensen die in een rolstoel zijn beland door deze klachten en er naar alle waarschijnlijkheid niet meer uitkomen
Maar goed.....wel weer even genoeg...
Ik vind het heel leuk voor je dat je weer zwanger bent en wens je een heel goeie zwangerschap toe

Groetjes Xennah

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Xennah,

Ik kan een klein beetje met je meevoelen. Van mijn 18e tot 21e heb ik ME gehad en ben een van de gelukkigen die met revalidatie er af is gekomen. Het was heel ernstig, ze hadden mij verteld dat ze niemand anders kenden die het erger had dan ik (in heel Nederland).

Ik kon ook niets meer en ik herken het dat elke stap weer een overwinning is. Ook ik kan me nog goed herinneren dat ik weer fietste en zo.  Krijg je wel steun uit je omgeving? Toendertijd heeft eigenlijk iedereen mij laten vallen (ook de leeftijd denk ik), inclusief mijn toenmalige verloofde. Ze konden het niet zien en daarom dachten ze inderdaad vaak dat ik me aanstelde. Het is ook moeilijk als je de ene dag iets wel kunt en de andere dag niet, maar je hebt nu eenmaal goeie en slechte dagen.

Hoe gaat het met de andere kinderen? Ik kan me herinneren dat er vlak voor Jesse's geboorte ook wat problemen waren met de meiden en zo.

Groetjes en heel veel sterkte!

Marisa

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi marisa

Je hebt het erover dat je omgeving je liet vallen, nou ik herken dat
Het gebeurde in het begin best subtiel en ik had het ook allemaal niet direkt door
Maar mijn vriendenkring is behoorlijk uitgedund
Eerst was het meer onder het motto van....ik zal je maar niet vragen want dan kan jij even rusten....zullen we t maar een weekje uitstellen jij hebt t deze week al zo druk
uiteindelijk hoorde ik niks meer van ze en als ik belde gaven ze niet thuis of stonden ze op t punt van......
Een vriendin nam dan nog het fatsoen om te bellen en te vertellen dat ze onze vriendschap niet meer zag zitten na ruim 20 jaar
Zij is meer van het stappen en veel samen dingen doen
Wandelingen met de kids, uitjes kinderboerderij, en vele andere leuke dingen
Daar deed ik eerst met veel plezier aan mee en we hadden t samen heel gezellig
Totdat ik door mijn klachten vaker nee moest zeggen en ook vaak afzeggen
Tja... en uiteindelijk ben je niet meer in trek voor hen en kan je vertrekken
Deze vriendin heeft t dan nog via de telefoon meegedeeld....de anderen lieten je gewoon langzaam stikken.....t maakt niet uit, beiden komt hard aan
Helemaal omdat ik er niks aan kan doen, eigenlijk al al het mogelijke aan doe
Ik heb er niet voor gekozen....zou er heel wat voor over hebben weer te zijn als toen
Maar goed....ik ben nu zo en moet er het beste van maken en dat doe ik ook

Wat betreft mijn andere kids.....
Jasmijn had destijds een bult op haar schouder en haar bloedwaarden waren niet goed....er werd gedacht aan kanker, een tumor
Maar gelukkig bleek nadat ze de bult hadden weggehaald dat het ging om een onschuldig bloedvatgezwelletje
Het nadeel hiervan is dat het iedere keer weer terug kan terug komen
Dat is nu inderdaad het geval, maar nu doen ze nog niks...ze weten wat het is en zolang zij er geen hinder van heeft en het niet te groot word laten ze het lekker zitten
Het is in zn geheel onschuldig en kan ook niet uitgroeien tot iets kwaardaardigs
Zon tijd geleden...dat je je dat nog herinnerd
Toch leuk je weer te spreken..

Hoe is het bij jou....met je dochter Lotte
Ze was toen nogal prikkelbaar en je moest je dagen echt rustig plannen meen ik me te herinneren
Hoe gaat het nu met haar?
Weet ze al van de nieuwe baby die komen gaat?

Groetjes Xennah

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Xennah,

Ja, heel rot al die mensen die je laten vallen. Een 'voordeel', zo kun je wel zien wie je echte vrienden zijn. Zoals ik al zei heb ik er eigenlijk geen overgehouden. Dan weet je ook waar je aan toe bent. Ik voelde me op een gegeven moment heel alleen, maar op het dieptepunt heb ik een enorme kracht in mezelf ontdekt en heb me er doorheen geslagen. Dat is nog steeds hetgene waar ik het meest trots op ben in mijn leven. En ik weet ook dat ik er wel kom, wat er ook gebeurd.

Tuurlijk weet ik nog wat er allemaal bij jullie speelde! We mailden elke dag en msn-den ook best vaak. Het is toen verwaterd, maar ik heb nog regelmatig aan je gedacht hoor. Je had het ook over een van je dochters (sorry, weet niet meer welke), die het moeilijk had qua gedrag. Volgens mij hebben we het toen nog over haptonomie of osteopathie gehad. Nee hoor, je bent niet vergeten!

Fijn om te horen dat met Jasmijn alles goed is. Wel vervelend indedaad dat het dan altijd weer terug kan komen. Maar nog altijd beter dan iets 'ergs'.

Met Lotte gaat het goed. Ze was inderdaad heel prikkelbaar, maar daar is ze gelukkig overheen gegroeid. Ze moest toen echt een strak ritme hebben, met name met slapen. Omdat ze nu nog maar 1x slaapt (van 11.30 uur tot 13.00 uur) is ze de overige uren voldoende uitgerust om eigenlijk alles te doen. En dat is wel heerlijk. Het probleem heeft zichzelf dus eigenlijk opgelost.

Lotte heeft eigenlijk geen idee wat er gaat gebeuren. Ik ben haar al vanaf het begin aan het 'voorbereiden', maar ze merkt alleen dat ik een dikke buik heb. Met boekjes probeer ik uit te leggen dat daar een baby in zit en dat die er straks uit komt, maar ik geloof niet dat het overkomt. We zullen het wel zien...

Als je het handiger en leuk vind om te mailen, mijn mailadres is miss_janet07@hotmail.com. Voel je niet verplicht.

Groetjes, Marisa

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi hoi

Ben ik weer even
Erwin is de boodschappen aan het doen en de kids zijn lekker even samen winkeltje aan het spelen....hoe orgineel haha
Vanmiddag gaan we naar utrecht...naar mn ex schoonmoeder
Raar idee eigenlijk he, maar goed wij hebben nog steeds een goed contact dus waarom niet
Met mijn ex heeft ze geen contact meer en dus zou ze de kids niet meer zien
wie ben ik om dat te verhinderen dacht ik...ik heb niks met hun ook niet met de andere ouders van mijn ex, die komen ook gewoon nog langs
We kunnen inderdaad ook wel weer gaan mailen...lijkt me leuk
Weet niet of je mijn adres nog weet.. annelynn1@hotmail.com
De jouwe stond nog in mijn msn heb m nooit verwijderd
Ik hoor wel van je...

groetjes Xennah