Yes!

Hallo lieve dames,

Vanmorgen eerste echo, inwendig, gehad. Het was nog te pril voor een uitwendige echo. Alles zag er goed uit. :)
Het is 1,92 cm. Heeft een kloppend hartje. We mogen overstappen naar de VK, want ik ben een gezonde vrouw.
Dus vanmiddag maar eens bellen. Zij stuurt dossier door naar onze voorkeursVKpraktijk.
Ben heel benieuwd.
Mijn man begon nu ook eindelijk te stralen.

Aangezien de kans op een MK nu 2% is. Heeft hij alsnog besloten om vanmiddag een pakket te verzenden naar onze ouders. Met daarin een rompertje en ons hele verhaal. Want zij weten tot op heden nog van helemaal niets.

Hopelijk hebben jullie ook een goede echo! :D

liefs,
 
Van harte gefeliciteerd!!! Wat een opluchting. Nu gaan genieten dus.
Wij 1 aug de 3de echo, termijn echo. Ben zeker van de zaak maar het dagelijkse bloedverlies ( gisteren nogal veel) maakt het er allemaal weer niet gezelliger op. Maar ja alles komt goed!
 
Wat vervelend dora van het bloedverlies.

Wij hebben een augustus nog een termijnecho bij de vk. Dus nog twee weken. Yes.

Maris veel plezier woensdag. Nog twee daagjes. Laat je het daarna weten?
 
Naja, nu.... Mammir. Ze krijgen morgen of overmorgen met de post het pakketje. We konden het vandaag niet afgeven. (is 200 km voor mijn ouders en 325km voor mijn schoonouders)

Mijn getuige vandaag wel gebeld. Uiteindelijk 1 uur aan de telefoon gezeten. Over hoe haar zwangerschappen waren. Waar we rekening mee moeten houden? Wanneer we het kamertje gaan inrichten? Zij heeft kanker, zit nu aan de chemo. Was heel slecht vandaag.... maar op het moment dat ik vertelde van het kloppende hartje merkte je dat zij energie kreeg. Dat is zo'n mooi moment. :)
Mijn moeder zou vabnmiddag nog bij haar langskomen. Dus zij zocht nu alleen nog naar een manier om het er niet over te hebben.... of niets te laten blijken.
Mijn moeder was afgelopen zaterdag nog bij haar geweest. (wonen 3 km verderop) en toen vertelde zij het volgende verhaal:
Mijn moeder werkt in de Thuiszorg. (TZ) Er is 1 client die heeft nooit kinderen gekregen. Mijn moeder heeft verteld dat zij een getrouwde dochter hebt. Mijn moeder moet daar immers 3 x per week naartoe (minimaal) en dan voor 2 uur achter elkaar. Dus dan heb je nog wat te praten. Nu vraagt die client dus elke keer aan mijn moeder, 'En, heb je al bericht dat je dochter zwanger is?' Dat is dus nu zo'n beetje 1 jaar bezig.
Mijn getuige moest afgelopen zaterdag al zoveel moeite doen om er niets over te zeggen. Terwijl mijn getuige toen wel wist dat we vandaag de afspraak bij de gyn hadden. Vorig jaar juni (20ste) was onze eerste date bij de gyn. Dus deze client die voelt ergens dus waarschijnlijk wel wat aan.... maar hoe. Ik ken heel die vrouw niet.

Vandaag hebben wij in het pakketje de volgende brief geschreven/gedaan.
In mei 2011 hebben wij besloten om er gewoon maar voor te gaan. Wij zouden wel zien waar het schip strand. En elke keer als er iemand naar zou vragen maar zeggen: “Eerst beiden een vaste baan en de financiën op orde hebben voor een klein monstertje.”
Tot in mei 2012. Na een jaar nog geen zwangerschap is geweest en wij toch naar de huisarts zijn gestapt. Wij zijn immers nog jong, maar goed… misschien weet de huisarts raad.
De huisarts deed een bloedonderzoek bij Heleen en alle waarden waren normaal, op 1 na. De huisarts stuurde ons door naar de gynaecoloog in het ziekenhuis in Hoogeveen.
Daar eind mei de intake gehad en ook hier moesten weer wat onderzoeken gedaan worden.
Half augustus waren alle uitslagen binnen. Heleen heeft PCOS. (zie google voor uitleg)

Mensen met PCOS hebben een zeer geringe kans om op natuurlijke wijze zonder behandeling zwanger te worden. Hierdoor hebben wij ook besloten om met een behandeling te gaan starten. De eerste gesprekken over ‘ tot hoe ver gaan we?’ hebben wij in de vakantie in september 2012 in Wachtebeke wel gevoerd. Moeilijk, maar wel heel goed. Je komt hierin jezelf en de ander tegen, maar samen kom je eruit. Dat is wel gebleken. Wij wisten heel goed wat wij wel en niet wilden.

Na de vakantie in Wachtebeke konden we beginnen met een ronde clomid van 50mg. Deze behandeling hield in om 7 dagen achter elkaar clomid te slikken. (aangegeven hoeveelheid) En dan daarna ong. 3 x een inwendige echo, om de eierstokken en baarmoeder te volgen. Echter, dit was niet voldoende. Dus kreeg Heleen provera (10 dagen) om de menstruatie op te wekken en zo het lichaam klaar te maken voor de volgende ronde.
Dus de volgende ronde 100mg. Maar ook dit bleek niet voldoende. Dus eind november begonnen wij aan de laatste medicatieverhoging die mogelijk was. Een ronde met 150 mg clomid. Maar net voor kerst klonk het oordeel. Dit was ook weer niet voldoende.
Weer samen een gesprek gehad bij de gynaecoloog over hoe verder. Zij bood een behandeling aan om ong. 12 – 15 dagen achter elkaar puregon bij Heleen in te spuiten. (Heleen zou dit zelfstandig doen, soort van insulinepen) en dan de daarbij behorende inwendige echo’s om de zoveel dagen. Dan als de follikel groot genoeg is (gem 18 mm in het rond) dan 1 injectie (gezet door een verpleger in het ziekenhuis van pregnyl. Daarna was er geen inseminatie nodig, dus zelf gemeenschap hebben. (Hoewel deze medicatie wel bij IUI-behandeling hoort)
Na 3 rondes nog geen zwangerschap te bekennen, maar wel een vakantie naar Taizé.
Voor deze vakantie was het niet haalbaar om het lichaam zo ver te krijgen dat de pregnyl gespoten kon worden, dus het was een ronde zonder hulpmiddelen. Maar de maandag na Taizé moest Heleen wel een inwendige echo laten maken, want misschien kon er dan alsnog met medicatie gestart worden. En… ja hoor, het lichaam had alleen nog de pregnyl nodig. Die is toen ook direct gezet door de verpleegster. Maar ondanks dit feit, was er geen zwangerschap.

Dus daarna weer beginnen met puregon spuiten. En zoals in het ziekenhuis in Hoogeveen is vastgesteld mag deze behandeling 12 x worden uitgevoerd en dan moet er gekeken worden naar een andere behandeling. Dan zou het wel IUI worden.
Maar, dat was niet nodig.
Op 31 mei werd de pregnyl gespoten en op zondag 16 juni mocht er een zwangerschapstest gedaan worden. Deze was echter heel vaag… Maar wel een klein streepje.
Dus op maandag gebeld. Ook gezegd dat het niet overduidelijk was. Op woensdag moest er weer een test worden gedaan. Dit streepje was veel duidelijker dan die zondag. Dus ja, het was echt zo. We zijn zwanger!
Op woensdag de gynaecoloog weer gebeld. Wij werden teruggebeld voor een afspraak met onze “eigen” gynaecoloog om de eerste echo te doen.
De eerste echo was 15 juli. Hieruit is gebleken dat alles goed was. We hebben een kloppend hartje gezien en gehoord. Wat is dat leuk…
Uiteraard hebben we ook een fotootje mee gekregen, deze kunnen jullie een keer komen bekijken.
De kans op een miskraam is echter wel 2 %, daar moeten wij, maar ook jullie rekening mee houden.
De uitgerekende datum is er nog niet. Vermoeden is rond 21-23 februari 2014. Hiervoor moeten wij een afspraak maken bij de verloskundige. Daar mogen wij nu naar overstappen om de rest van de zwangerschap te begeleiden.
Wij zouden nu ong. 8 weken zwanger zijn.


Verder vertellen.... 11 aug aan mijn 2 zwagers.
Daarna 1 sept... pas aan de rest. Als er natuurlijk niet eerder een buikje te zien is. :$

@Dora, hoe laat hebben jullie de afspraak 1 aug? Wij om 15.30 uur.
 
Terug
Bovenaan