Zó dubbel dit.........

Hallo allemaal!

Ik ben Jessica en ben 26 jaar. Was nog geen week geleden in de wolken met mijn 8 weken zwanger zijn. Nu weet ik sinds afgelopen maandag dat het niet goed is!

Diagnose: miskraam in gang

Moet morgen naar de gyn voor een tweede echo om te kijken of alles er nu uit is, en dan kijken wat ze gaan doen......ik ben bang.....

Hoe nu verder?
 
Hoi Jessica,

Ik weet helaas precies wat je nu doormaakt. vrijdag 10 dec. kregen we bij de echo te horen dat ons kindje gestopt was met groeien bij 7.2 wkn liep dus al bijna 3 weken hie mee rond. Afgelopen woensdag zou ik naar de gyneacoloog gaan echter begon ik dinsdag heftig te bloeden en kreeg ik 's avonds heftige krampen leken wel weeen en heb ik het vruchtje verloren. Aan de ene kant was ik blij dat ik het spontaan kwijt was, maar te gelijker tijd was ik zo intens verdrietig en leeg. Ik heb veel met mijn vriend gepraat. maar toch is het moeilijk want hij weet niet hoe het is om het gevoel te hebben dat je lichaam je zo in de steek laat. Ik heb besloten om mezelf de tijd te geven om er over heen te komen.
Dus ik wil je zeggen neem de tijd en besluit zelf wat je wil doen en ook wat je dus absoluut niet wil. Maar vooral praat met je partner want je gaat hier samen door heen.

Heel veel succes manuela
 
Jeetje meid. Ik weet dat we nogal wat woorden hebben gehad, maar ik vind dit echt heel erg kl*te voor je. Heb het helaas zelf ook 3 keer meegemaakt, dus weet ook waar je doorheen gaat nu. Neem in ieder geval de tijd om dit een plaatsje te geven. Ik hoop voor je dat het 'spontaan' weg is, een curretage is geen pretje. Wees boos en verdrietig als je daar behoefte aan hebt. Praat er veel over. Het is echt niet makkelijk maar praten helpt wel. Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen.

Supertje
 
Hoi Jessica,

Ik herken je angst. Het is zo intens verdiet en allemaal zo onbekend. Ik hoop dat je antwoorden vindt/krijgt bij de gyn vandaag.
Ik wens je heel veel sterkte en sluit me aan bij bovenstaande berichten, praten helpt het te verwerken en het een plekje te kunnen geven.

Nogmaals veel sterkte.
Liefs
 
Hoi,

Ik herken het helaas ook. Ik heb 4 december een miskraam gehad met 7 weken. Gelukkig is het spontaan gekomen. En je voelt je daarna leeg! En ja een angst voor een volgende zwangerschap is ook groot. Want ja gaat het allemaal dan wel goed. Ik heb gelukkig wel al een zoontje van 3,5 dus het is een x wel goed gegaan. Ik denk dat je vooral op jezelf moet blijven vertrouwen en het proberen een plekje te geven!
 
Wat erg voor je!
Ik hoop echt voor je dat alles eruit is, dat scheelt weer een ingreep.
Praat het van je af, want anders blijf je ermee lopen! Dat zeg ik uit eigen ervaring, want ik wilde er vorig jaar niet over praten.
Dit jaar heb ik weer een miskraam gehad met bijna 10 weken (toen was een currettage nodig).
Daarna ben ik heel snel weer zwanger geraakt en nu gaat het goed.
Ik hoop dat het bij jou ook snel goed mag gaan!!!

Heel veel sterkte!
 
Verschrikkelijk hè??? De ene dag ben je nog zo blij en de andere dag voelt je je zo leeg en teleurgesteld. Zoveel mooie dromen spatten uiteen. Zoveel mooie toekomstmuziek is ineens een donker donderwolk geworden.
Meid, huil het eruit... geef het de tijd... luister niet naar mensen die je gevoel bagataliseren. Er kunnen zulke rare opmerkingen komen, ook na een paar maand als jij het nog moeilijk vindt. Laat het komen als de golven van de zee.

Natuurlijk is het spannend om te kijken of alles schoon is, maar bij de meeste vrouwen is verder ingrijpen niet meer nodig! Als je niet meer bloedt dan bij een menstruatie dan hoef je niet zo bang te zijn hoor. Het komt allemaal weer goed. Veel vrouwen maken dit mee en merendeel krijgen daarna gezonde kinderen. Geef de moed niet op en probeer het weer als je er aan toe bent!

Zoek steun bij mensen die je ruimte geven voor je verdriet en laat je zelf niet bezeren door mensen die er luchtig over praten. Je bent immers je kindje verloren!

Sterkte hoor!
 
Terug
Bovenaan