Hoi meiden,
Na drie jaar proberen, bericht van de gynaecoloog dat wij ivm slecht zaad niet op natuurlijke wijze zwanger kunnen worden, toch nog een bbz waar ik in januari jl. aan geopereerd ben en een eileider door kwijtgeraakt ben, daarna bericht dat zwanger worden echt niet meer mogelijk is ivm nagenoeg niet aanwezig zaad bij mijn man, nu toch zwanger!?!?!?
Ik had afgelopen weekend ongesteld moeten worden, maar ben het niet geworden. Op dinsdagochtend heb ik mijn man gevraagd een test te halen, want die onzekerheid werd ik gek van en ik had van mijn homeopaat opdracht gekregen de babyspullen van onze eerste (is nu 4 1/2) weg te doen, omdat er toch geen tweede komt. Ik blijf in het verleden of in de toekomst leven ipv in het heden. Voor het eerst in drie jaar dronk ik weer gewoon alcohol etc. Dus ik was er klaar mee; was blij met ons gezin zoals het is en klaar om verder te gaan.
Dinsdagavond de test gedaan en wat zagen we?! Twee streepjes; goed gedaan en dus positief. Niet te geloven!
De volgende morgen direct aan de huisarts gevraagd een afspraak voor echo te maken bij de gynaecoloog, maar dat kan pas 22 juni als ik ongeveer 6 weken ben. Ik ben namelijk heel bang dat het niet goed zit en dat het weer in mijn eileider zit.
Eigenlijk zou ik moeten weten dat het wel goed zit; ik heb nl. na mijn bbz heel sterk het gevoel gehad dat ik in februari zou bevallen van een gezonde baby; dat zou dus precies kloppen, maar toch ben ik nu heel erg bang.
Ik wil me niet aan dit kindje gaan hechten, maar ben daar wel al mee bezig; ik begin me al helemaal zwanger te voelen. Maar wat als het niet goed zit en ik het weer kwijt raak? Ik durf er niet eens aan te denken.
Spannende tijden dus voor ons. En ongetwijfeld komen de vragen van de artsen weer (net als bij de bbz) of ik echt wel alleen sex heb gehad met mijn man. Nou, ik kan met 100% zekerheid zeggen dat dat het geval is. Voor de medici moeilijk te geloven, want ze kunnen niet verklaren dat ik ondanks de slechte kwaliteit en nagenoeg niet aanwezige zaad toch zwanger ben.
Wonderen bestaan dus toch!
liefs Mary.
Na drie jaar proberen, bericht van de gynaecoloog dat wij ivm slecht zaad niet op natuurlijke wijze zwanger kunnen worden, toch nog een bbz waar ik in januari jl. aan geopereerd ben en een eileider door kwijtgeraakt ben, daarna bericht dat zwanger worden echt niet meer mogelijk is ivm nagenoeg niet aanwezig zaad bij mijn man, nu toch zwanger!?!?!?
Ik had afgelopen weekend ongesteld moeten worden, maar ben het niet geworden. Op dinsdagochtend heb ik mijn man gevraagd een test te halen, want die onzekerheid werd ik gek van en ik had van mijn homeopaat opdracht gekregen de babyspullen van onze eerste (is nu 4 1/2) weg te doen, omdat er toch geen tweede komt. Ik blijf in het verleden of in de toekomst leven ipv in het heden. Voor het eerst in drie jaar dronk ik weer gewoon alcohol etc. Dus ik was er klaar mee; was blij met ons gezin zoals het is en klaar om verder te gaan.
Dinsdagavond de test gedaan en wat zagen we?! Twee streepjes; goed gedaan en dus positief. Niet te geloven!
De volgende morgen direct aan de huisarts gevraagd een afspraak voor echo te maken bij de gynaecoloog, maar dat kan pas 22 juni als ik ongeveer 6 weken ben. Ik ben namelijk heel bang dat het niet goed zit en dat het weer in mijn eileider zit.
Eigenlijk zou ik moeten weten dat het wel goed zit; ik heb nl. na mijn bbz heel sterk het gevoel gehad dat ik in februari zou bevallen van een gezonde baby; dat zou dus precies kloppen, maar toch ben ik nu heel erg bang.
Ik wil me niet aan dit kindje gaan hechten, maar ben daar wel al mee bezig; ik begin me al helemaal zwanger te voelen. Maar wat als het niet goed zit en ik het weer kwijt raak? Ik durf er niet eens aan te denken.
Spannende tijden dus voor ons. En ongetwijfeld komen de vragen van de artsen weer (net als bij de bbz) of ik echt wel alleen sex heb gehad met mijn man. Nou, ik kan met 100% zekerheid zeggen dat dat het geval is. Voor de medici moeilijk te geloven, want ze kunnen niet verklaren dat ik ondanks de slechte kwaliteit en nagenoeg niet aanwezige zaad toch zwanger ben.
Wonderen bestaan dus toch!
liefs Mary.