Op vaderdag de test gedaan en jawel hoor, we zijn weer zwanger, ben blij maar vooral bang! Ik ben reeds moeder van een prachtige dochter die al 4 jaar is. Vorig jaar begonnen de kriebels te komen om voor een 2e kindje te gaan en vooral ook zodat onze dochter een broertje/zusje zou krijgen.Ik was in de zomer dan ook zwanger, dolblij waren we ermee.Alles leek goed te gaan. Iedere controle geen vuiltje aan de lucht. Tot de 20weken echo. Daar kregen we te horen dat ons zoontje drie ernstige hartafwijkingen had samen met een hazenlip. En dan beland je van de ene op de andere dag in een nachtmerrie. Dit is in januari geweest. Op 10 januari ben ik bevallen van Dani, ons zoontje. Helaas heeft het niet zo mogen zijn dat onze wens uitkwam. We hebben allerlei onderzoeken gehad en de ze hebben niks gevonden. Geen enkele verklaring, helemaal niks. Alleen dat het risico dat wij hebben 5% is omdat we dit hebben. Mijn man was hier superblij mee maar, ik zelf ook wel maar het maakte het verleden niet anders. Voor mijn dochter een miskraam, mijn dochter die eigenlijk een tweeling was en nu dan dit met ons zoontje.
Ondanks alles is de wens om ons gezin uit te breiden en het feit dat onze dochter niet alleen blijft toch groter dan alle pech die we tot nu toe met alle zwangerschappen hebben gehad. Ben blij dat we nu zwanger zijn maar ben o zo bang.... 14 juli krijg ik de eerste echo. Zou t ons toch gegund zijn onze wens gaat uitkomen. Ik hoop ook echt dat andere bespaart blijft wat ik heb meegemaakt want dat is niet niks. Hopelijk gaat het deze keer allemaal goed!
Ondanks alles is de wens om ons gezin uit te breiden en het feit dat onze dochter niet alleen blijft toch groter dan alle pech die we tot nu toe met alle zwangerschappen hebben gehad. Ben blij dat we nu zwanger zijn maar ben o zo bang.... 14 juli krijg ik de eerste echo. Zou t ons toch gegund zijn onze wens gaat uitkomen. Ik hoop ook echt dat andere bespaart blijft wat ik heb meegemaakt want dat is niet niks. Hopelijk gaat het deze keer allemaal goed!