hey hallo,
net bij de vk geweest, bloeddruk was goed, hartje weer gehoord, schattig! de kleine frummel.
vorige keer lag ze al goed met het hoofdje naar beneden maar kennelijk heeft ze nog een boel ruimte want ze gaat nog alle kanten op. nu lag ze helemaal dwars. ik vind dat toch wel spannend, ik ben pas 29+2 weken dus het is wel logisch maar ik ging er zo vanuit dat ze al goed lag. maf eigenlijk dat ik me er gelijk druk over maak, het is natuurlijk heel logisch.
onderin voelde mijn buik goed gevuld aan toen ik vroeg naar de grootte, hmmm, wat betekent dat? dat ze liever niks zegt omdat ze niet weet of ik denk dat ze te groot of te klein is? bij de vorige twee hoorde ik steeds dat ik een grote baby verwachtte daarom ben ik nu een beetje bezorgd. ze waren allebei 7 pond dus achteraf vond ik de grootte wel meevallen maar toch is het blijven hangen.
en ik ben ook ineens weer ongezond veel bezig met de bevalling. de eerste keer was een drama van 36 uur, de tweede ging eigenlijk heel goed maar toch ben ik ineens heel bang voor wat me nu weer te wachten staat en ook al kan ik me de pijn niet meer herinneren ik weet dat het verschrikkelijk was.
weer lekker veel zorgen dus vanaf deze kant, het zullen de hormonenmonsters wel zijn!
ik hoop dat jullie allemaal een zorgeloze dag hebben!
groetjes
net bij de vk geweest, bloeddruk was goed, hartje weer gehoord, schattig! de kleine frummel.
vorige keer lag ze al goed met het hoofdje naar beneden maar kennelijk heeft ze nog een boel ruimte want ze gaat nog alle kanten op. nu lag ze helemaal dwars. ik vind dat toch wel spannend, ik ben pas 29+2 weken dus het is wel logisch maar ik ging er zo vanuit dat ze al goed lag. maf eigenlijk dat ik me er gelijk druk over maak, het is natuurlijk heel logisch.
onderin voelde mijn buik goed gevuld aan toen ik vroeg naar de grootte, hmmm, wat betekent dat? dat ze liever niks zegt omdat ze niet weet of ik denk dat ze te groot of te klein is? bij de vorige twee hoorde ik steeds dat ik een grote baby verwachtte daarom ben ik nu een beetje bezorgd. ze waren allebei 7 pond dus achteraf vond ik de grootte wel meevallen maar toch is het blijven hangen.
en ik ben ook ineens weer ongezond veel bezig met de bevalling. de eerste keer was een drama van 36 uur, de tweede ging eigenlijk heel goed maar toch ben ik ineens heel bang voor wat me nu weer te wachten staat en ook al kan ik me de pijn niet meer herinneren ik weet dat het verschrikkelijk was.
weer lekker veel zorgen dus vanaf deze kant, het zullen de hormonenmonsters wel zijn!
ik hoop dat jullie allemaal een zorgeloze dag hebben!
groetjes
