Zoals ik al eerder bericht had, heb ik voor de tweede keer een missed abortion. In december de eerste, ik was bijna 9 weken, maar het vruchtje was gestopt met groeien met 6,5 weken. De dag na het bericht kreeg ik al rugpijn en begon ik ene klein beetje te bloeden. De dagen erna flink beroerd, duizelig en pijn en een paar keer een kwartier echte weeen. 4 dagen na het bericht voelde ik een plop en plenste het bloed eruit. (lekker verhaal, maar jullie kennen het allemaal wel, alhoewel iedereen het anders meemaakt) Dit duurde vier dagen; geen constante bloeding, maar 2x per dag ineens een hele plens. Twee weken daarna overigens nog 1 keer! Ik was gelijk weer zwanger en nu bleek op de echo dat het vruchtje maar 6,5 was geworden, terwijl ik er weer bijna 9 moest zijn. Maandag kreeg ik een tweede echo ter bevestiging. Zondag begon ik een klein beetje te bloeden. Maandag ook nog met krampen en pijn in mijn buik. Op de echo was te zien dat het vruchtzakje er nog zat. De gyn wilde omdat het proces natuurlijk was opgewekt om toch nog even af te wachten. De eerste miskraam vond ik best al heftig, maar wat ik gisteren heb meegemaakt... Ik had al wel wat krampen, maar niet noemenswaardig. Ik zet thee, maak een beschuitje, ga zitten en wil gaan eten en ik krijg me toch een pijn! Ik dacht dat zakt wel weer en probeer weer een hap te nemen, maar weer die pijn. Ik ben naar boven gegaan en wist me geen raad meer, heb mijn man en moeder gebeld om te komen. Nou heb ik al een zoon, dus ik weet hoe een bevalling voelt en dit was echt net als een bevalling. Ik heb over de grond gekropen van de pijn. De pijn ging achter elkaar door, zonder op adem te kunenn komen, ik was ook niet aanspreekbaar, alleen maar aan het puffen 4 uur lang! En alleen een paar druppeltjes bloed verloren. Ik hoop dat wel alles er nog uit komt, anders moet ik alsnog gecuritteerd worden. Zo oneerlijk allemaal, je krijgt er niet eens wat voor terug. Wat ik me afvrag is het volgende. Ik lees maar heel soms over een miskraam met heftige pijn. Vaak gaat het over wat krampen, of zelfs helemaal geen krampen. Wie herkent deze heftige pijn? Is dit wel normaal? Ik moet er wel bij zeggen dat ik voordat ik mijn zoon kreeg altijd zeer heftige menstruaties had waarbij ik ook flauwviel en weeachtige pijn had. En ik kan jullie echt verzekeren dat ik geen watje ben, die geen pijn kan hebben! En bij de geboorte van mijn zoon, kwam de placenta niet los, zelfs niet na weeopwekkende injecties. Misschien komt dit nu ook wel niet los. Graag reacties.